Μυλοκόπι: To πρώτο ραντεβού/γνωριμία

[TheSpearman]

Είμαστε λίγο πριν το σούρουπο, σκάρτα 30 λεπτά πριν η ώρα γίνει νομικά απαγορευμένη για ψαροτούφεκο. Μπουχτισμένος από άλλη μια ατέλειωτη εβδομάδα, βρίσκομαι μέσα στο αμάξι οδεύοντας προς ένα Σαββατοκύριακο μακριά από την πόλη, με το μυαλό μεταξύ των τραγουδιών της Sade να μου λέει ότι πάλι άργησα να αφήσω πίσω το γραφείο και έτσι «έκλεψα» περισσότερο το ήδη «κλεφτό» απογευματινό κολυμπητό της Παρασκευής που σχεδίαζα.

Σε μια προσπάθεια περιορισμού της αυτοκαταδίκης μου, κόβω το τιμόνι σε ένα αβάπτιστο χωματόδρομο που με είχε οδηγήσει παλαιοτέρα σε έναν απομονωμένο ρηχό κολπίσκο, αφιλόξενο και δυσπρόσιτο για βουτιές στους πολλους, μιας και ο άμμος της παραλίας συναντάται με κάποια μέτρα από επιφανειακές κεντημένες ημιβυθισμένες πετρόπλακες πριν εμφανιστεί το νερο της θαλασσας. Ακόμα και οι ντόπιοι της περιοχής, μου τον είχαν αποκηρύξει σαν αλιευτική τοποθεσία λόγω της μορφολογίας του βυθού (ρηχά και θολά νερά λόγω γλίνας). Για να βάλω και εγώ το λιθαράκι μου στο κακό μητρώο, ούτε και οι δικές μου εξορμήσεις/συγκομιδές στο παρελθόν εκεί είχαν να καταδείξουν κάτι σοβαρό.

Μετά από μερικές γραφικές – αλλά και επικίνδυνες – ζεμπεκιές με τα καλτσάκια πάνω στις γλινώδης ημιβυθισμένες πλάκες έφτασα/έπεσα επιτέλους στο νερό. Εκεί διαπιστώνω ότι είχα ξεχάσει το φακό στο αυτοκίνητο (και ξεκίνησα τα πρώτα Γαλλικά!). Η περιδιάβαση στις βυθισμένες πλάκες και στα ρηχά μοιρασμένα μονόπετρα (-6 μέτρα) στο δεξι καβο του κολπίσκου δεν απέδωσαν καρπούς. Απεναντίας, ίσως να αφαίρεσαν και αρκετη απο την ορεξη του βιαστικου μου απογευματινου κολυμπητου εγχειρηματος, εφοσον οι διαδοχικες βουτιες, τα καρτερια σε βυθο και επιφανεια αλλα και οι ματιες τριγυρω δεν προδωσαν καμια ουρα αξια βολης. Λίγο πριν εγκαταλείψω τον κάβο, ένας 800αρης σαργός ξεπροβάλλει δειλά μέσα απο μια σκισμένη πλάκα στα 4 μέτρα και με γερμανική επαναστροφή χάνεται πάλι μέσα σε αυτή. Ακολούθησε βολή μετά από δυο υπομονετικά καρτέρια σε ασημένια φιγούρα που διέκρινα μέσα στις αφώτιστες σήραγγες δίπλα από το σκίσιμο, που τελικά έδωσαν τον νεαρό τσιλιαδόρο της τρύπας/πέτρας, ενα σαργο στα 400γρ.

Με βαριά καρδιά (από την σχεδόν αψαρία) και στα μέσα του κολπισκου, σηκωνω το βλεμμα στον ορίζοντα που είχε αρχίσει δειλά να κοκκινίζει από την δύση. Πριν η κλεψύδρα αδειάσει τελείως, αποφασίζω να κατευθυνθώ βιαστικά προς τον αριστερό κάβο του κολπίσκου για μια ματιά. Μετά από τρία λεπτά γρήγορων πεδιλιών διασχιζοντας τον άδειο αμμώδη πυθμένα του κέντρου του κολπίσκου, συναντώ τις πρώτες πέτρες του αριστερού κάβου. Αναπάντεχα και στις σκεπασμένες από την γλίνα πέτρες, σε δυο μέτρα βάθος και κάπου στα έξι μέτρα απόσταση την μύτη της βέργας, ευθυγραμμίζομαι μετωπικά με ένα ατάραχο – καθισμένο στον άμμο – ψάρι, μεγάλο σε μέγεθος και με εξίσου χαρακτηριστικό μεγάλο στόμα.

Μετά την αντανακλαστική αυτόματη ζύγιση (που το υπολόγισε στα 5 κιλά), ανατρέχω στιγμιαία στην αλιευτική εγκυκλοπαίδεια του μυαλού μου, που δυστυχώς δεν επιστρέφει αποτελέσματα (no match found). Με μπερδεύουν τα χρώματα (λοξές κυματοειδής γραμμές), το μέγεθος των χαρακτηριστικών (φαρδύ με εμφανή καμπύλη προς την ράχη), το βάθος της συνάντησης (2 μέτρα), η ώρα (είπαμε νόμιμη, περίεργε!!). Δεν αργω να καταλαβω οτι με το εν λογω ψάρι δεν έχουμε συστηθεί τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια που κρατάω ψαροτούφεκο (και στα ακόμα περισσότερα που κρατάω πιρούνι).

Λόγω του μεγέθους του ψαριού και με το 82αρι Pathos Pro οπλισμένο στην πρώτη σκάλα, με έξτρα θάρρος από το ατάραχο του ίδιου του ψαριού (που πιθανόν λόγω της σχεδόν τέλειας ευθυγράμμισης μου με το αυτό δεν είχε την καλή πλευρική του ορατότητα), πλησιάζω πιο κοντά. Αιωρούμαι στο αφρό από πάνω του στα τέσσερα μέτρα σε πλήρη stealth mode, έχοντας σβήσει λειτουργιές καρδιάς και αναπνοής … Τρία μέτρα και οι φωνές του μυαλού στην σκανδάλη φωνάζουν «τώραααα» … Δυο μέτρα και οι φωνές του μυαλού φωνάζουν στην σκανδάλη «τι περιμένεις;;;;»… Ένα μέτρο και η αδρεναλίνη παίρνει την θέση της ψυχραιμίας/θράσους και δίνει εντολή μόνη της στην σκανδάλη. Η βολή γίνεται λοξώς κάθετα στο κεφάλι, μερικούς πόντους πίσω από το μάτι, αφήνοντας το ψάρι στην θέση ακριβώς που το βρήκε: πλήρως ακινητοποιημένο/σβηστό.

Πριν τραβήξω την βέργα με το ψάρι, παραμένω αιωρούμενος από πάνω του και το χαζεύω. Το ένστικτο αντανακλαστικής αυτόματης ζύγισης αφαιρει ένα κιλό (με την νέα μέτρηση να δίνει τώρα 4 κιλά) αλλά αδυνατώ ακόμα να το κατατάξω σε κάποιο είδος. Τώρα φαντάζει σαν σηκιος σε στεροειδή, με μασέλα ξεδοντιασμένου ανήλικου ροφού, φορώντας την ρόμπα συναγρίδας. Τραβάω την βέργα η οποία έχει διαπεράσει το κεφάλι του ψαριού και έχει πιάσει στις πέτρες. Ξεκολάω την βέργα και φέρνω το ψάρι πιο κοντά στην μάσκα. Σε όλα αυτά, παρατηρώ και ένα μουσάκι/γενάκι κάτω από την σιαγόνα. Σε αυτοσαρκασμό, εκεί σιγουρεύτηκα πλέον ότι είχα να κάνω με κάποιον μακρινό συγγενή του Mr Miyagi από το Karate Kid, λεσεψιανό μετανάστη από την μακρινή νήσο Okinawa της Ιαπωνίας!!

Για την ιστορία και όπως η πιο κάτω φωτό μαρτυρούν, αναφέρω ότι ο cross-dress σηκιός ή ο Mr Miyagi (διαλέξτε όποιο προτιμάτε!!!) δεν ήταν άλλο(ς) από το ξακουστό μας … μυλοκόπι, του όποιου την ύπαρξη αλιευτικά και γευσιγνωστικά αγνοούσα μέχρι πρότινος. Καθώς αργότερα διάβασα, χωρίς έκπληξη, οι πληθυσμοί του έχουν πάρει επικίνδυνα τον κατήφορο στην Μεσόγειο.

Για τους λάτρεις των αριθμών, η ζυγαριά έδωσε 3.8 κιλά (και η κουζίνα Bosch στο φούρνο με σιγανό ψήσιμο, πατάτες, απέριττα μυρωδικά και καλή παρέα το καθιέρωσε άνετα στην πρώτη πεντάδα προσωπικής νοστιμιάς).

Επειδή όμως πρέπει να τα λέμε όλα όπως είναι, το εν λόγω μυλοκόπι αποδείχτηκε κατά το καθάρισμα (που έγινε επιτόπου στον κολπίσκο), πλήρως αυγωμένο. Η νωθρότητα του κατά την προσέγγιση (η οποία δεν συνάδει με τα γενικά φιλύποπτα και σβέλτα χαρακτηριστικά του, όπως αργότερα διάβασα/έμαθα), το περιβάλλον της συνάντησης μας (ρηχά και αμμώδη/αμμολασπωμένα νερά με αραιές πέτρες που είναι το αγαπημένο φυσικό του περιβάλλον όντας πατόψαρο, όπως αργότερα διάβασα/έμαθα) καθώς και η εποχή/ώρα της συνάντησης μας (με το Μάιο και Ιούνιο να είναι οι βασικοί μήνες αναπαραγωγής, όπως αργότερα διάβασα/έμαθα), καταμαρτυρούν μάλλον ότι το μυλοκόπι βγήκε στον κολπίσκο για να γεννήσει.

Για τους ζηλωτές του κάρμα αλλά και τους οπαδούς των θεωριών συνομωσίας, προσθέτω κλείνοντας ότι οι εξορμήσεις του Σαββάτου και της Κυριακής που πραγματοποιήθηκαν σε ιδανικές – από όλες τις πλευρές/απόψεις – συνθήκες δεν έδωσαν ούτε ένα ψάρι.

1.jpg

2.jpg

3.jpg

[mojo]

Σώπα ρε φίλε...
Πολύ όμορφο το κείμενο κ άλλο τόσο το ψάρι.
Πρέπει να είναι όντως νοστιμιά.
Εδώ το ιχθυοτροφείου και είναι νοστιμο. Φαντάζομαι αυτό.

Έχω μια απορία που δε κατάλαβα κ με ενδιαφέρει.
Εκεί που λες 4 μέτρα -3-2-1 βολή , εσπασες Μέση κ έκανες κατάδυση προς το ψάρι , βυθιστηκες με πληρη εκπνοη Ή Από επιφανεια εριξες;

ΥΓ καλά Εκεί με τη ρόμπα συναγριδας κτλ πέθανα...

[peskandritsas]

σπάνιο ψάρι, οπως και η περιγραφή σου

[TheSpearman]

Έχω μια απορία που δε κατάλαβα κ με ενδιαφέρει.
Εκεί που λες 4 μέτρα -3-2-1 βολή , εσπασες Μέση κ έκανες κατάδυση προς το ψάρι , βυθιστηκες με πληρη εκπνοη Ή Από επιφανεια εριξες;

Ευχαριστω για τα καλα σου λογια. Η προσεγγιση, αλλα και η ιδια η βολη, εγινε απο την επιφανεια.

[CapetanThomas]

...
...

...με το εν λογω ψάρι δεν έχουμε συστηθεί τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια που κρατάω ψαροτούφεκο (και στα ακόμα περισσότερα που κρατάω πιρούνι).
...
...

Αγαπητέ Νίκο, μας έδωσες μία εξαιρετική Περιγραφή,
για ένα σπάνιο Δώρο που σου έδωσε η Θάλασσα...
Πραγματικά άξιζε την Χαρά σου, αυτό το πολύ νόστιμο Ψάρι...

Να είσαι πάντα καλά,
να μοιράζεσαι τέτοιες Χαρές με τους δικούς σου Ανθρώπους...

[ΤΑΙΤΙΝΟΣ]

Πιστεύω ότι γνωριστήκατε καλά
Πανέμορφο ψάρι, αρκετά σπάνιο ως είδος αλλά και σε μέγεθος.

[xareas]

Σπάνιο ψάρι και η περιγραφή με βάζει δίπλα σου να κάνω πεδιλιές.
Ήθελε και σου έδωσε αυτή τη φορά,μην στεναχωριέσαι καθόλου για το ότι ήταν αυγωμένο,δεν το κάνεις και σε κάθε ψάρεμα.
Και στα επόμενα.
ΥΓ:Το νου σου με τα καλτσάκια και τα βράχια σε ένα ψάρεμα έφαγαν οι 2 στους 3 τούμπα και ευτυχώς δεν έπαθαν κάτι.

[KOSTAS STI]

μπραβο ρε φιλε !!
ευχομαι κι'αλλο ραντεβου!!



ερωτηξη.εχει στην περιοχη ιχθυοτροφεια?

[GiorgosS]

Ωραίος τύπος ωραία ιστορία ωραίο ψάρι. Η θάλασσα βρίσκει πάντα τρόπους να μας εκπλήσσει-επιβραβευει αν είμαστε αληθινοί!

[Psarogiatros]

σπάνιο ψάρι, οπως και η περιγραφή σου

[PanEx]

Απολαυστικό κείμενο,...
Πανέμορφο ψάρι..

[pda]

Τρομερό ψάρι, τρομερή περογραφή!!! Πάντα τέτοια

[stefkal7]

μπράΒΟ φίλε μου...!!

[mkoume]

Ένα όμορφο- κ σπάνιο!-ψάρι, αφορμή για ένα "μοίρασμα", εικόνων, σκέψεων, συναισθημάτων. Αυτό είναι το δικό μας ψαροντούφεκο! Το "άλλο" είναι μόνο μέτρα κ κιλά...
μιά απορίαμόνο έχω κ αν θέλεις απαΝτάς...πότε το υπολογίζεις ότι θα ξαναπάς?.

[sparos]

Απολαυστικό κείμενο,...
Πανέμορφο ψάρι..

Ετσι ακριβώς!