Συναγρίδα. Εφ' όλης της ύλης
- Psarogiatros
- Δημοσιεύσεις: 3880
- Εγγραφή: Τρί 01 Φεβ 2011, 08:34
- Ονοματεπώνυμο: Stavros G.def
Συναγρίδα. Εφ' όλης της ύλης
Αγαπητοί συνφορουμίτες
Δεν είμαι συναγριδοκυνηγός. Δεν είμαι ειδικός, ούτε δάσκαλος κανενός. Μπορώ να καταθέσω όμως τη μικρή μου εμπειρία γι’ αυτό το είδος ψαριού, τη συναγρίδα, που άλλωστε «διαφήμισα» στο πρώτο ποστ (είναι η άλλη κατηγορία που αναφέρθηκα). Αν βοηθήσω έστω και ένα θαμώνα αυτού του καφενέ, έχει επιτευχθεί ο σκοπός αυτής της προσπάθειας.
Έχουν γραφτεί αμέτρητες σελίδες στο ειδικό τύπο όλα αυτά τα χρόνια και έχουν γίνει πιστεύω και στο φόρουμ αρκετές συζητήσεις. Αν μαζέψει κανείς όλες αυτές τις πληροφορίες θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν τόσο αντικρουόμενες απόψεις για το κυνήγι της, πολλές φορές δε αντιδιαμετρικά αντίθετες μεταξύ τους. Προσπάθησα λοιπόν να γράψω όσο πιο απλά γίνεται μερικά κύρια σημεία (tips) για το ψάρεμά της.
Κατ’ αρχάς πως είναι σαν ψάρι. Απλά πανέμορφο. Είναι ίσως το ψάρι με τις περισσότερες και ωραιότερες ανταύγειες και χρωματισμούς. Από ελαφρύ κόκκινο σε ελαφρύ μπλε ανάλογα με την περιοχή, την παραλλαγή που έκανε το ψάρι την ώρα που χτυπήθηκε και την ώρα της ημέρας. Τα χρώματα κόκκινο και μπλε υπάρχουν πάντα με διαφορετική ποσόστωση κάθε φορά. Ταυτόχρονα υπάρχουν ανταύγειες χρυσού και ασημιού που σαν τα μέταλλα χρυσό και ασήμι δίνουν και περεταίρω πολυτιμότητα και τονίζουν την αριστοκρατική καταγωγή του ψαριού. Κάπου κάπου μπορεί κανείς να δει και λεπτές πινελιές μωβ και πλέον το θέμα παραπέμπει σε ζωγραφικό πίνακα του Klimt. Τα χρώματα βέβαια είναι ζωντανά αμέσως μετά τη σύλληψη και ξεθωριάζουν γρήγορα εις απογοήτευση και τιμωρία του ψαροκυνηγού. Ακολουθεί φωτό όπου δύο μικρά άτομα του είδους παρουσιάζουν μεγάλη διαφορά στο χρώμα με τη μόνη διαφοροποίηση μεταξύ τους, η χρονική απόσταση περίπου 1 ώρας της σύλληψης του ενός από το άλλο από το ίδιο κοπάδι ψαριών. Αυτό σημαίνει ότι το χρώμα μάλλον δεν εξαρτάται από το βάθος σύλληψης ή την εποχή.
Οι επόμενες φωτογραφίες είναι από τα τέλη Φεβρουαρίου, από το ίδιο κοπάδι ψαριών, το ίδιο βάθος, με διαφορά σύλληψης μιας βδομάδας. Οι κόκκινες είναι πιασμένες πρωί με ηλιοφάνεια και οι μπλε αργά το απόγευμα με συννεφιά.
Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες από την αναζήτηση του είδους (για τις φωτο έχω κλείσει θέση στο σεμινάριο που θα κάνει προσεχώς το team Xristakos). Όλες οι φωτό έχουν επιλεγεί με βάση την εποχή σύλληψης που είναι κυρίως χειμώνας για να στηρίξω άποψη που βρίσκεται στη συνέχεια και σε βάθη μέχρι 20 μέτρα:
Ας δούμε όμως μερικές παραμέτρους για το κυνήγι της:
Τοποθεσία
Μπορείς να τις βρεις παντού. Αρκεί να ψάχνεις γι’ αυτές. Αν και έχουν δεχθεί ανελέητο κυνήγι και εδώ δεν εννοούμε τους ερασιτέχνες, το είδος εξακολουθεί να αριθμεί μεγάλα νούμερα. Ειδικά η νησιωτική Ελλάδα διαθέτει μέρη φετίχ για τους λάτρεις του είδους με ψάρια ανυποψίαστα και ήρεμα. Στην Αττική τα πράγματα είναι δυσκολότερα. Η Εύβοια και η Πελοπόννησος, μέρη στο βεληνεκές του «Αθηναίου», κρατάνε αρκετά θα ‘λεγα ψάρια αλλά δύσκολα. Η διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ότι κάποια μέρη σαν διαμόρφωση ευνοούν τον εντοπισμό και διευκολύνουν τη σύλληψη συναγρίδας, κάποια άλλα όχι. Επίπεδος βυθός με έντονη διαμόρφωση, σπασμένες πέτρες κ.τ.λ. που δημιουργεί βιότοπο για άλλα είδη ψαριών, όπως μαυρόψαρα, σαργοί, μελανούρια και ψιλό, σκαλοπάτια ή σηκώματα-κεφάλια που γειτνιάζουν με βαθιά νερά με έντονη διαμόρφωση αποτελούν το φυσικό χώρο κυνηγιού της συναγρίδας. Μπορούν όμως να βρεθούν και σε ξεκομμένα φρύδια ή αραιές πέτρες στο πουθενά.
Ώρα
Χωρίς αμφιβολία αργά το απόγευμα είναι η καλύτερη ώρα. Αν κάνεις το πρώτο καρτέρι σε κοπάδι την ώρα αυτή, είναι απλά «εκτελεστήριο» όπως λέει και ο φίλος μου ο Κωστάκης. Ψάρια τα οποία δεν ενέδιδαν στο καρτέρι νωρίτερα τώρα θα έρθουν μπροστά στη βέργα γρήγορα και επιθετικά με την προϋπόθεση ότι θα έχει μεσολαβήσει κάποιο χρονικό διάστημα και το κοπάδι ηρέμησε. Νωρίς το πρωί πάλι είναι καλά. Μέρες με συννεφιά επίσης αυξάνουν τις πιθανότητες ανεξαρτήτως ώρας. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα ψάρια δεν παίρνονται και καταμεσήμερο, απλά είναι δυσκολότερο. Για να είσαι αργά το απόγευμα στο κατάλληλο μέρος πρέπει να ταιριάξουν πολλοί παράγοντες και αυτοί που μπορούν να το κάνουν είναι πολύ τυχεροί.
Εποχή
Θεωρείται ότι η καλύτερη εποχή είναι στην αρχή του καλοκαιριού με το μπάσιμο ψαριών σε ρηχότερες ζώνες. Ναι μεν αλλά. Τα ψάρια τότε, έχοντας μόλις αποθέσει τα αυγά τους και έχοντας αδυνατήσει από την περίοδο του χειμώνα είναι γρήγορα και νευρικά αυξάνοντας τις πιθανότητες για αποτυχίες. Τότε όλοι οι παράμετροι που συζητούνται σε αυτή την παρουσίαση έχουν σημαντική επίδραση με σχεδόν καθόλου περιθώρια λάθους. Φθινόπωρο είναι καλά και κατά την άποψή μου η καλύτερη μακράν εποχή είναι ο χειμώνας, τέλη Γενάρη μέχρι και Απρίλη. Αφήνουμε έξω τον Μάιο για ευνόητους λόγους. Το χειμώνα τα ψάρια όταν έρθουν ρηχά για να τραφούν ή να ζευγαρώσουν είναι πολύ ευάλωτα και επειδή έχουν μαζέψει λίπος για το χειμώνα και την ωοτοκία είναι χαλαρά, ήρεμα και αργά. Παχιές και ζουμερές. Τέλη Γενάρη μέχρι τέλη Φλεβάρη, βρίσκω κοπάδια σχεδόν κάθε χρόνο σε συγκεκριμένα σημεία με χαρακτηριστική συμπεριφορά. Πάντα μέσα υπάρχουν μεγάλα ψάρια που ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα δημιουργώντας μια ανομοιομορφία μεγεθών που δεν βλέπεις άλλες εποχές. Θεωρώ ότι τα ψάρια ζευγαρώνουν. Ακολουθεί μια κάμψη στη συχνότητα εμφανίσεων για να αρχίσει τέλη Απριλίου το ανέβασμα για την εναπόθεση των αυγών. Όλα τα παραπάνω είναι σχετικά και άμεσα εξαρτώμενα με τις θερμοκρασίες περισσότερο και λιγότερο ημερολογιακά διαφοροποιώντας τις εποχές σε πρώιμες ή όψιμες.
Ενέδρα
Είναι γνωστό ότι το απόλυτο όπλο στο κυνήγι της συναγρίδας είναι η ενέδρα ή καρτέρι. Το σημείο της ενέδρας είναι βασικό. Τα ψάρια κινούνται με στρατηγική σε ορισμένη τοπογραφία και διαμόρφωση του βυθού έτσι ώστε να εγκλωβίζουν το ψιλό που κυνηγούν. Αν ο βυθός έχει σηκώματα, τα ψάρια εφορμούν από λίγο βαθύτερα και στριμώχνουν το ψιλό πάνω στα κεφάλια. Αν ο βυθός κάνει σκαλοπάτι τα ψάρια ακροβατούν στο χείλος και έχουν έτσι έχουν δύο επιλογές. Εφόρμηση ρηχά για ψιλό ή για βαθειά αν απειληθούν. Αν είναι ανοιχτωσιά (επίπεδος βυθός) τα ψάρια κινούνται πάντα πίσω από κάτι. Βραχάκι θα ‘ναι αυτό; «Αλώνι»; Λάκκος; Εδώ πρέπει ο ψαροκυνηγός να καταλάβει που κυνηγούν τα ψάρια, και να κάνει την ενέδρα του λίγο πριν τα ψάρια. Είναι προτιμότερο να κινηθεί δεξιά ή αριστερά στο πλάι αν τα ψάρια δεν έρχονται και να κάνει ακόμα μερικές προσπάθειες, παρά να προχωρήσει προς τα ψάρια πράγμα που θα κάνει ως τελευταία επιλογή. Μόλις ο ψαροκυνηγός περάσει το σημείο που εφορμούν τα ψάρια, είναι αυτό το «κάτι» που αναφέρθηκε προηγούμενα, τα ψάρια θα την κοπανήσουν χωρίς αμφιβολία γιατί πλέον αισθάνονται ότι απειλούνται αφενός και αφετέρου δεν μπορούν να κυνηγήσουν. Όπως ο ψαροκυνηγός καλύπτεται πίσω από «κάτι» έτσι και η συναγρίδα κινείται πίσω από «κάτι» και παίζεται το παιγνίδι ποιος είναι ποιο περίεργος.
Το καλό κρύψιμο είναι σχετικό. Εννοείτε ότι δεν πρέπει να περισσεύουν πέδιλα σαν τα αυτιά του λαγού. Από την άλλη πρέπει να υπάρχει ορατότητα και πεδίο έτσι ώστε να δίνεται ο χρόνος αλλαγής της σκόπευσης από νωρίς και με αργή κίνηση πριν το ψάρι έρθει κοντά. Αν δεν υπάρχει σημείο να κρυφτεί κανείς, όπως συμβαίνει σε πολλές ομαλές κλίσεις του βυθού, τότε είναι προτιμότερο ο κυνηγός να σταθεί παράλληλα με την ακτή, παράλληλα με τις αυλακώσεις του βυθού και με το όπλο χαμηλά και ελαφρά προς τα ανοιχτά.
Όταν τα ψάρια κυνηγούν και είναι η ώρα τους θα έρθουν ακόμα και αν κάθεται ο κυνηγός καθιστός. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα ψάρια ήρθαν πίσω στα πέδιλά μου και μου έδωσαν χρόνο να γυρίσω το όπλο 180ο.
Προσέγγιση στο πόστο
Αργό κατέβασμα, σβήσιμο στο τέλος, φύλο που πέφτει. Έτσι είναι σωστότερο και αυξάνει τις πιθανότητες σύλληψης, αλλά το σπουδαιότερο είναι η ίδια η χαλάρωση και η ηρεμία του κυνηγού. Η συναγρίδα είναι ίσως το ψάρι με τη μεγαλύτερη ικανότητα «ψυχανάλυσης» του θηρευτή της. Αποκωδικοποιεί τα μηνύματα και αισθάνεται ασφαλής ή την κάνει με ελαφρά. Όποτε είχα λαχτάρα, αγωνία, άγχος να πιάσω συναγρίδα δεν το κατάφερα. Βέβαια υπάρχει και ο αντίλογος και σ’ αυτό. Σε ένα ψάρεμα στο παρθένο μέρος που λέγεται Μπούρος στην Κάρυστο, όταν έφτασα διαπίστωσα ότι είχα ξεχάσει τη ζώνη με τα βάρη. Ούτε λόγος για βάρη κάτω από τη στολή (π.χ. πέτρες), που δεν μπορεί κανείς να πετάξει γρήγορα από πάνω του όταν το χρειαστεί. Ήταν ο Γενάρης που πέρασε και μόλις είχα επιστρέψει από ταξίδι στα Γιάννενα όπου είχε χιόνια. Μέσα στο αυτοκίνητο είχα ένα ζευγάρι αλυσίδες του χιονιού. Έπλεξα τις αλυσίδες καλά καλά και κατέβηκα στη θάλασσα γελώντας με τον εαυτό μου. Έτσι όπως έφτανα στο βυθό και κοπάναγα δεξιά αριστερά κρατώντας στο αριστερό χέρι τις αλυσίδες και στο δεξί το τουφέκι, έφερνα κάτι μεταξύ κουδουνίστρας και του θυμιατού του παπά με τα καμπανάκια. Κάποια στιγμή είδα το ψάρι που ακολουθεί στη φωτό, να πλησιάζει. Σκέφτηκα ότι αποκλείεται. Κρατιόμουν σε πέτρα και το υπόλοιπο σώμα αιωρούνταν. Ήρθε τόσο κοντά όσο λίγες άλλες.
Αναχώρηση από το πόστο
Για την προσέγγιση είπαμε. Και η αναχώρηση είναι επίσης σημαντική. Πάντα, πρέπει να υπολογίζουμε επιπλέον χρόνο βουτιάς για μια ανάδυση προς τα πίσω διαγώνια. Ποτέ κάθετα. Αν είναι δυνατόν ένα μικρό συρτό ανάποδα. Είναι προτιμότερο να φύγεις από το καρτέρι έγκαιρα παρά να φύγεις όταν τα ψάρια έχουν βάλει κεφάλι να έρχονται γιατί θα τα τρομάξεις. Αν δε παρατείνεις το καρτέρι, μπαίνεις σε κατάσταση υπεύθυνη για τα περισσότερα ατυχήματα. Αν δεις τα ψάρια μακριά ή η προετοιμασία δεν ήταν η ανάλογη, τότε εξασφάλισε μια ασφαλή επιστροφή μακριά από τα ψάρια. Δεν είναι λίγες οι φορές που γυρνώντας προς την επιφάνεια κάνοντας συρτό μακριά από τα ψάρια τα είδα να ακολουθούν πίσω από τα πέδιλα, καλό σημάδι για την επόμενη βουτιά. Όταν εντοπιστεί το κοπάδι γίνεται προσπάθεια για το πρώτο καλό καρτέρι που έχει και την μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας. Τα παρατεταμένα καρτέρια χωρίς να έχουν εντοπιστεί ψάρια, είναι λάθος. Αφενός κουράζουν τον ψαροκυνηγό, αφετέρου είναι πολύ πιθανό αν εντοπιστούν ψάρια στο τελείωμα της προσπάθειας να γίνουν βεβιασμένες ενέργειες ή να παραβιαστούν οι κανόνες ασφαλείας.
Βάθος
Το χειμώνα μπορεί να τις βρει κανείς πολύ ρηχά και τα ψάρια επιμένουν να βρίσκονται ρηχά. Με υπομονή και προσεκτική διαχείριση μπορεί να χτυπηθούν περισσότερα από ένα ψάρια από το ίδιο κοπάδι. Το καλοκαίρι τα ψάρια σπρωγμένα από το θερμοκλινές και ακολουθώντας την τροφή που ανεβαίνει στη ζεστή επιφάνεια θα βρεθούν στη ζώνη δράσης του ψαροκυνηγού δεν έχουν όμως κανένα πρόβλημα να βαθύνουν αν απειληθούν. Αυτό ακριβώς μπορεί να δημιουργήσει σοβαρό θέμα ασφάλειας του δύτη.
Τεχνάσματα προσέλκυσης
Τα διάφορα τεχνάσματα όπως το ξύσιμο βράχου, οι λαρυγγισμοί, κ.τ.λ. πρέπει να είναι η τελευταία επιλογή όταν ένα δύσπιστο ψάρι γυρίσει και φεύγει ή το κοπάδι σουλατσάρει ανόρεχτα μπροστά μας. Να είστε σίγουροι ότι από τη στιγμή της έναρξης μιας κατάδυσης, ειδικά η συναγρίδα έχει απόλυτη επίγνωση για τον εισβολέα στο χώρο. Αν είναι σε φάση που κυνηγά θα έρθει να ελέγξει. Αν δεν κυνηγά θα έρθει για να φύγει. Οι διάφοροι ήχοι που προκαλεί ο ψαροκυνηγός μπορεί να την τρομάξουν. Η απόλυτη ακινησία στη φάση που το κοπάδι έρχεται είναι το σημαντικότερο.
Το χαμήλωμα του κεφαλιού, το λούφαγμα, έχει κάποια αποτελέσματα, όχι πάντα.
Όπλο
Δεν χρειάζεται υπερόπλο. Χρειάζεται όπλο που να μπορείς να διορθώνεις σκόπευση εύκολα και να έχει πολύ γρήγορη βολή στην πρώτη βόλτα της πετονιάς. Η συναγρίδα έχει γρήγορα αντανακλαστικά. Γρήγορες κοντινές βολές. Σε κάποια νησιά ένα δυνατό 90άρι είναι αρκετό. Στα μέρη μας (πέριξ της Αθήνας) ένα 110 με δύο λαστιχάκια και πάντα δίφτερη είναι αναγκαίο και υπεραρκετό.
Βολή
Μόνο μικρές ήρεμες διορθώσεις στη σκόπευση και αν είναι δυνατόν βολή κατά πρόσωπο στο επίπεδο που είναι τα μάτια. Μην ανησυχείτε αν ο στόχος είναι μικρός. θα προλάβει να γυρίσει (εκτός αν είναι πολύ κοντά) και θα χτυπηθεί στο πλάι. Αν η σκόπευση είναι κάτω από τα μάτια προς το στόμα, αν το ψάρι προλάβει να γυρίσει θα χτυπηθεί στην κοιλιά. Αν υπάρχουν αρκετά ψάρια μπροστά, είναι προτιμότερο να διατηρήσεις σταθερό το τουφέκι με το δάχτυλο στη σκανδάλη και να κάνεις βολή μόλις περάσει ψάρι. Έτσι αποφεύγεις την κίνηση του όπλου δεξιά αριστερά και την κίνηση της κεφαλής και των ματιών που τρομάζουν τα ψάρια. Μένεις χαλαρός και ελέγχεις το πεδίο περισσότερο με την περιφερική όραση παρά να γυρνάς κεφάλι και να εστιάζεις σε συγκεκριμένα ψάρια.
Αντίδραση του ψαριού
Η πρώτη αντίδραση συνήθως είναι εκρηκτική αλλά ευτυχώς εξασθενεί εύκολα. Σε πρώτη φάση πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στο ψάρι να κάνει το πρώτο ντεμαράζ του. Μετά ελεγχόμενο τράβηγμα έτσι ώστε να μην βρει μέρος στο βυθό να μαγκώσει η βέργα και να σκιστεί. Αν από πριν η βολή δεν είναι καλή, αφήνουμε και ελπίζουμε να μη σκιστεί ή να θαλαμώσει κάπου.
Ασφάλεια
Το καρτέρι μαζί με το ξεβράχωμα του επίμονου ροφού ευθύνονται για τη συντριπτική πλειοψηφία των ατυχημάτων. Δεν χρειάζεται να τονιστεί κάτι άλλο εδώ. Οι ειδήσεις που έρχονται κατά καιρούς στο φόρουμ είναι αρκετές για να μας κάνουν όλους προσεχτικούς. Αν κάποια ψάρια δεν ενδίδουν, δεν πειράζει. Ας τα αφήσουμε για άλλη μέρα.
Μαγειρική;
Μία. Ψητή με λαδολέμονο και μόνο φρέσκια. Είναι από τα ψάρια που η κατάψυξη κάνει πραγματικά ζημιά.
Σε κάθε περίπτωση η σύλληψη συναγρίδας δίνει σε μια ψαριά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Εννοείτε ότι μια «καλή» ψαριά ή μια «ποιοτική» ψαριά είναι κρίσεις καθαρά υποκειμενικές του καθενός. Προσωπικά είμαι πολύ ευχαριστημένος όταν ανάμεσα σε άλλα ψάρια υπάρχει συναγρίδα ανεξαρτήτως συνολικού βάρους ή αριθμού.
Μία φορά λοιπόν έβαλα μια κάμερα στο τουφέκι από τις τρεις που έχω πάρει (τις άλλες τις έδωσα σε φιλαράκια πριν καν τις χρησιμοποιήσω και πραγματικά πιάσαν τόπο) και έγραψα μια σύλληψη συναγρίδας. Η κάμερα είναι μεγάλος μπελάς. Η βολή είναι αλλά Λούκυ Λουκ επιβεβαιώνοντας ένα άλλο κανόνα που λέει ότι στο ψάρεμα υπάρχουν και τα απρόβλεπτα αφού ήρθε από πίσω μου και με αιφνιδίασε. Για το μοντάζ στο βίντεο έχω κλείσει θέση στο άλλο σεμινάριο που διοργανώνει ο silverdiver.
Τώρα για να είναι πραγματικά «Εφ’ όλης της ύλης», θα ήθελα να δούμε αν όντως η συναγρίδα κατέχει επάξια τον τίτλο του «αρπαχτικού». Και φυσικά ένα βασικό χαρακτηριστικό των αρπαχτικών εκτός από την ταχύτητα, τις ικανότητες ελιγμών, την οξεία όραση, αίσθηση και αντίληψη των τεκταινομένων στο χώρο που κινείται, είναι και οι γνάθοι και τα δόντια τους. Είναι όντως «βαμπιρέλα»;
Είναι από τα λίγα ψάρια που διαθέτει συμπαγείς γνάθους οι οποίες ενώνονται στη μέση γραμμή με συνδέσμους. Για παράδειγμα οι γνάθοι άλλων ψαριών αποτελούνται από πολλά μικρά οστάρια. Θα ήθελα επίσης σας παρακαλώ να δείτε τα χαρακτηριστικά από την ανατομία της κάτω γνάθου.
Η δισχιδής απόφυση παραπέμπει σε ισχυρό μασητήριο σύστημα και την δημιουργία μοχλών για πολύ ισχυρή και γρήγορη ανάσπαση της κάτω γνάθου (κλείσιμο στόματος). Τα δόντια από την άλλη έχουν τα χαρακτηριστικά των θηρευτών. Μεγάλοι κυνόδοντες διπλοί από κάθε πλευρά και πάρα πολλά μικρά αιχμηρά δόντια σε σειρά πίσω από τους κυνόδοντες και όλα με κλίση προς τα πίσω, έτσι ώστε όταν συλληφθεί το θήραμα να είναι δύσκολο να γλυτώσει. Μάζεψα μερικές "μασέλες" από συναγρίδες κυρίως από αυτές που φτιάξαμε στο σπίτι σούπα (είπαμε μόνο ψητή, αλλά δεν είναι εύκολο κάθε φορά που πιάνεις συναγρίδα να ανάβεις φωτιά) επειδή καθαρίζεται ευκολότερα η πέτσα. Κάποια στιγμή ταίριαξα μερικά ζευγάρια και έφτιαξα ένα πίνακα. Τον κρέμασα στην κουζίνα δίπλα στη «θέση» μου, όπου και περνάω τις λίγες στιγμές που βρίσκομαι στο σπίτι.
Από τη μελέτη που έκανα στο δείγμα μπορώ να πω με σιγουριά ότι σε κάποιες λείπουν δόντια. Πιθανά χάθηκαν σε κάποια μάχη με θήραμα. Επίσης κάποιες παρουσιάζουν ορθοδοντικές ανωμαλίες,
ή και υπεράριθμους κυνόδοντες.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι οι σπουδαιότεροι παράγοντες για επιτυχή σύλληψη συναγρίδας είναι με φθίνουσα σειρά, η χαλαρή βουτιά και η ηρεμία του ψαροκυνηγού, το πόστο της ενέδρας και η ώρα της ημέρας. Το καλύτερο τρίμηνο για το κυνήγι της είναι μπροστά. Με σύνεση και αυτοσυγκράτηση όμως.
Αγαπητοί συμφορουμίτες,
Αυτή η παρουσίαση είναι αντί ευχητήριας κάρτας. Σας εύχομαι χρόνια καλά, υγεία, ψυχραιμία και δύναμη στις δύσκολες ώρες που περνάμε και να ευχαριστιέστε τη θάλασσα μέχρι τα βαθιά γεράματα. Για το 2014 εύχομαι επίσης στο φόρουμ, να ακούμε και να βλέπουμε μόνο καλά.
Δεν είμαι συναγριδοκυνηγός. Δεν είμαι ειδικός, ούτε δάσκαλος κανενός. Μπορώ να καταθέσω όμως τη μικρή μου εμπειρία γι’ αυτό το είδος ψαριού, τη συναγρίδα, που άλλωστε «διαφήμισα» στο πρώτο ποστ (είναι η άλλη κατηγορία που αναφέρθηκα). Αν βοηθήσω έστω και ένα θαμώνα αυτού του καφενέ, έχει επιτευχθεί ο σκοπός αυτής της προσπάθειας.
Έχουν γραφτεί αμέτρητες σελίδες στο ειδικό τύπο όλα αυτά τα χρόνια και έχουν γίνει πιστεύω και στο φόρουμ αρκετές συζητήσεις. Αν μαζέψει κανείς όλες αυτές τις πληροφορίες θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν τόσο αντικρουόμενες απόψεις για το κυνήγι της, πολλές φορές δε αντιδιαμετρικά αντίθετες μεταξύ τους. Προσπάθησα λοιπόν να γράψω όσο πιο απλά γίνεται μερικά κύρια σημεία (tips) για το ψάρεμά της.
Κατ’ αρχάς πως είναι σαν ψάρι. Απλά πανέμορφο. Είναι ίσως το ψάρι με τις περισσότερες και ωραιότερες ανταύγειες και χρωματισμούς. Από ελαφρύ κόκκινο σε ελαφρύ μπλε ανάλογα με την περιοχή, την παραλλαγή που έκανε το ψάρι την ώρα που χτυπήθηκε και την ώρα της ημέρας. Τα χρώματα κόκκινο και μπλε υπάρχουν πάντα με διαφορετική ποσόστωση κάθε φορά. Ταυτόχρονα υπάρχουν ανταύγειες χρυσού και ασημιού που σαν τα μέταλλα χρυσό και ασήμι δίνουν και περεταίρω πολυτιμότητα και τονίζουν την αριστοκρατική καταγωγή του ψαριού. Κάπου κάπου μπορεί κανείς να δει και λεπτές πινελιές μωβ και πλέον το θέμα παραπέμπει σε ζωγραφικό πίνακα του Klimt. Τα χρώματα βέβαια είναι ζωντανά αμέσως μετά τη σύλληψη και ξεθωριάζουν γρήγορα εις απογοήτευση και τιμωρία του ψαροκυνηγού. Ακολουθεί φωτό όπου δύο μικρά άτομα του είδους παρουσιάζουν μεγάλη διαφορά στο χρώμα με τη μόνη διαφοροποίηση μεταξύ τους, η χρονική απόσταση περίπου 1 ώρας της σύλληψης του ενός από το άλλο από το ίδιο κοπάδι ψαριών. Αυτό σημαίνει ότι το χρώμα μάλλον δεν εξαρτάται από το βάθος σύλληψης ή την εποχή.
Οι επόμενες φωτογραφίες είναι από τα τέλη Φεβρουαρίου, από το ίδιο κοπάδι ψαριών, το ίδιο βάθος, με διαφορά σύλληψης μιας βδομάδας. Οι κόκκινες είναι πιασμένες πρωί με ηλιοφάνεια και οι μπλε αργά το απόγευμα με συννεφιά.
Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες από την αναζήτηση του είδους (για τις φωτο έχω κλείσει θέση στο σεμινάριο που θα κάνει προσεχώς το team Xristakos). Όλες οι φωτό έχουν επιλεγεί με βάση την εποχή σύλληψης που είναι κυρίως χειμώνας για να στηρίξω άποψη που βρίσκεται στη συνέχεια και σε βάθη μέχρι 20 μέτρα:
Ας δούμε όμως μερικές παραμέτρους για το κυνήγι της:
Τοποθεσία
Μπορείς να τις βρεις παντού. Αρκεί να ψάχνεις γι’ αυτές. Αν και έχουν δεχθεί ανελέητο κυνήγι και εδώ δεν εννοούμε τους ερασιτέχνες, το είδος εξακολουθεί να αριθμεί μεγάλα νούμερα. Ειδικά η νησιωτική Ελλάδα διαθέτει μέρη φετίχ για τους λάτρεις του είδους με ψάρια ανυποψίαστα και ήρεμα. Στην Αττική τα πράγματα είναι δυσκολότερα. Η Εύβοια και η Πελοπόννησος, μέρη στο βεληνεκές του «Αθηναίου», κρατάνε αρκετά θα ‘λεγα ψάρια αλλά δύσκολα. Η διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ότι κάποια μέρη σαν διαμόρφωση ευνοούν τον εντοπισμό και διευκολύνουν τη σύλληψη συναγρίδας, κάποια άλλα όχι. Επίπεδος βυθός με έντονη διαμόρφωση, σπασμένες πέτρες κ.τ.λ. που δημιουργεί βιότοπο για άλλα είδη ψαριών, όπως μαυρόψαρα, σαργοί, μελανούρια και ψιλό, σκαλοπάτια ή σηκώματα-κεφάλια που γειτνιάζουν με βαθιά νερά με έντονη διαμόρφωση αποτελούν το φυσικό χώρο κυνηγιού της συναγρίδας. Μπορούν όμως να βρεθούν και σε ξεκομμένα φρύδια ή αραιές πέτρες στο πουθενά.
Ώρα
Χωρίς αμφιβολία αργά το απόγευμα είναι η καλύτερη ώρα. Αν κάνεις το πρώτο καρτέρι σε κοπάδι την ώρα αυτή, είναι απλά «εκτελεστήριο» όπως λέει και ο φίλος μου ο Κωστάκης. Ψάρια τα οποία δεν ενέδιδαν στο καρτέρι νωρίτερα τώρα θα έρθουν μπροστά στη βέργα γρήγορα και επιθετικά με την προϋπόθεση ότι θα έχει μεσολαβήσει κάποιο χρονικό διάστημα και το κοπάδι ηρέμησε. Νωρίς το πρωί πάλι είναι καλά. Μέρες με συννεφιά επίσης αυξάνουν τις πιθανότητες ανεξαρτήτως ώρας. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα ψάρια δεν παίρνονται και καταμεσήμερο, απλά είναι δυσκολότερο. Για να είσαι αργά το απόγευμα στο κατάλληλο μέρος πρέπει να ταιριάξουν πολλοί παράγοντες και αυτοί που μπορούν να το κάνουν είναι πολύ τυχεροί.
Εποχή
Θεωρείται ότι η καλύτερη εποχή είναι στην αρχή του καλοκαιριού με το μπάσιμο ψαριών σε ρηχότερες ζώνες. Ναι μεν αλλά. Τα ψάρια τότε, έχοντας μόλις αποθέσει τα αυγά τους και έχοντας αδυνατήσει από την περίοδο του χειμώνα είναι γρήγορα και νευρικά αυξάνοντας τις πιθανότητες για αποτυχίες. Τότε όλοι οι παράμετροι που συζητούνται σε αυτή την παρουσίαση έχουν σημαντική επίδραση με σχεδόν καθόλου περιθώρια λάθους. Φθινόπωρο είναι καλά και κατά την άποψή μου η καλύτερη μακράν εποχή είναι ο χειμώνας, τέλη Γενάρη μέχρι και Απρίλη. Αφήνουμε έξω τον Μάιο για ευνόητους λόγους. Το χειμώνα τα ψάρια όταν έρθουν ρηχά για να τραφούν ή να ζευγαρώσουν είναι πολύ ευάλωτα και επειδή έχουν μαζέψει λίπος για το χειμώνα και την ωοτοκία είναι χαλαρά, ήρεμα και αργά. Παχιές και ζουμερές. Τέλη Γενάρη μέχρι τέλη Φλεβάρη, βρίσκω κοπάδια σχεδόν κάθε χρόνο σε συγκεκριμένα σημεία με χαρακτηριστική συμπεριφορά. Πάντα μέσα υπάρχουν μεγάλα ψάρια που ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα δημιουργώντας μια ανομοιομορφία μεγεθών που δεν βλέπεις άλλες εποχές. Θεωρώ ότι τα ψάρια ζευγαρώνουν. Ακολουθεί μια κάμψη στη συχνότητα εμφανίσεων για να αρχίσει τέλη Απριλίου το ανέβασμα για την εναπόθεση των αυγών. Όλα τα παραπάνω είναι σχετικά και άμεσα εξαρτώμενα με τις θερμοκρασίες περισσότερο και λιγότερο ημερολογιακά διαφοροποιώντας τις εποχές σε πρώιμες ή όψιμες.
Ενέδρα
Είναι γνωστό ότι το απόλυτο όπλο στο κυνήγι της συναγρίδας είναι η ενέδρα ή καρτέρι. Το σημείο της ενέδρας είναι βασικό. Τα ψάρια κινούνται με στρατηγική σε ορισμένη τοπογραφία και διαμόρφωση του βυθού έτσι ώστε να εγκλωβίζουν το ψιλό που κυνηγούν. Αν ο βυθός έχει σηκώματα, τα ψάρια εφορμούν από λίγο βαθύτερα και στριμώχνουν το ψιλό πάνω στα κεφάλια. Αν ο βυθός κάνει σκαλοπάτι τα ψάρια ακροβατούν στο χείλος και έχουν έτσι έχουν δύο επιλογές. Εφόρμηση ρηχά για ψιλό ή για βαθειά αν απειληθούν. Αν είναι ανοιχτωσιά (επίπεδος βυθός) τα ψάρια κινούνται πάντα πίσω από κάτι. Βραχάκι θα ‘ναι αυτό; «Αλώνι»; Λάκκος; Εδώ πρέπει ο ψαροκυνηγός να καταλάβει που κυνηγούν τα ψάρια, και να κάνει την ενέδρα του λίγο πριν τα ψάρια. Είναι προτιμότερο να κινηθεί δεξιά ή αριστερά στο πλάι αν τα ψάρια δεν έρχονται και να κάνει ακόμα μερικές προσπάθειες, παρά να προχωρήσει προς τα ψάρια πράγμα που θα κάνει ως τελευταία επιλογή. Μόλις ο ψαροκυνηγός περάσει το σημείο που εφορμούν τα ψάρια, είναι αυτό το «κάτι» που αναφέρθηκε προηγούμενα, τα ψάρια θα την κοπανήσουν χωρίς αμφιβολία γιατί πλέον αισθάνονται ότι απειλούνται αφενός και αφετέρου δεν μπορούν να κυνηγήσουν. Όπως ο ψαροκυνηγός καλύπτεται πίσω από «κάτι» έτσι και η συναγρίδα κινείται πίσω από «κάτι» και παίζεται το παιγνίδι ποιος είναι ποιο περίεργος.
Το καλό κρύψιμο είναι σχετικό. Εννοείτε ότι δεν πρέπει να περισσεύουν πέδιλα σαν τα αυτιά του λαγού. Από την άλλη πρέπει να υπάρχει ορατότητα και πεδίο έτσι ώστε να δίνεται ο χρόνος αλλαγής της σκόπευσης από νωρίς και με αργή κίνηση πριν το ψάρι έρθει κοντά. Αν δεν υπάρχει σημείο να κρυφτεί κανείς, όπως συμβαίνει σε πολλές ομαλές κλίσεις του βυθού, τότε είναι προτιμότερο ο κυνηγός να σταθεί παράλληλα με την ακτή, παράλληλα με τις αυλακώσεις του βυθού και με το όπλο χαμηλά και ελαφρά προς τα ανοιχτά.
Όταν τα ψάρια κυνηγούν και είναι η ώρα τους θα έρθουν ακόμα και αν κάθεται ο κυνηγός καθιστός. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα ψάρια ήρθαν πίσω στα πέδιλά μου και μου έδωσαν χρόνο να γυρίσω το όπλο 180ο.
Προσέγγιση στο πόστο
Αργό κατέβασμα, σβήσιμο στο τέλος, φύλο που πέφτει. Έτσι είναι σωστότερο και αυξάνει τις πιθανότητες σύλληψης, αλλά το σπουδαιότερο είναι η ίδια η χαλάρωση και η ηρεμία του κυνηγού. Η συναγρίδα είναι ίσως το ψάρι με τη μεγαλύτερη ικανότητα «ψυχανάλυσης» του θηρευτή της. Αποκωδικοποιεί τα μηνύματα και αισθάνεται ασφαλής ή την κάνει με ελαφρά. Όποτε είχα λαχτάρα, αγωνία, άγχος να πιάσω συναγρίδα δεν το κατάφερα. Βέβαια υπάρχει και ο αντίλογος και σ’ αυτό. Σε ένα ψάρεμα στο παρθένο μέρος που λέγεται Μπούρος στην Κάρυστο, όταν έφτασα διαπίστωσα ότι είχα ξεχάσει τη ζώνη με τα βάρη. Ούτε λόγος για βάρη κάτω από τη στολή (π.χ. πέτρες), που δεν μπορεί κανείς να πετάξει γρήγορα από πάνω του όταν το χρειαστεί. Ήταν ο Γενάρης που πέρασε και μόλις είχα επιστρέψει από ταξίδι στα Γιάννενα όπου είχε χιόνια. Μέσα στο αυτοκίνητο είχα ένα ζευγάρι αλυσίδες του χιονιού. Έπλεξα τις αλυσίδες καλά καλά και κατέβηκα στη θάλασσα γελώντας με τον εαυτό μου. Έτσι όπως έφτανα στο βυθό και κοπάναγα δεξιά αριστερά κρατώντας στο αριστερό χέρι τις αλυσίδες και στο δεξί το τουφέκι, έφερνα κάτι μεταξύ κουδουνίστρας και του θυμιατού του παπά με τα καμπανάκια. Κάποια στιγμή είδα το ψάρι που ακολουθεί στη φωτό, να πλησιάζει. Σκέφτηκα ότι αποκλείεται. Κρατιόμουν σε πέτρα και το υπόλοιπο σώμα αιωρούνταν. Ήρθε τόσο κοντά όσο λίγες άλλες.
Αναχώρηση από το πόστο
Για την προσέγγιση είπαμε. Και η αναχώρηση είναι επίσης σημαντική. Πάντα, πρέπει να υπολογίζουμε επιπλέον χρόνο βουτιάς για μια ανάδυση προς τα πίσω διαγώνια. Ποτέ κάθετα. Αν είναι δυνατόν ένα μικρό συρτό ανάποδα. Είναι προτιμότερο να φύγεις από το καρτέρι έγκαιρα παρά να φύγεις όταν τα ψάρια έχουν βάλει κεφάλι να έρχονται γιατί θα τα τρομάξεις. Αν δε παρατείνεις το καρτέρι, μπαίνεις σε κατάσταση υπεύθυνη για τα περισσότερα ατυχήματα. Αν δεις τα ψάρια μακριά ή η προετοιμασία δεν ήταν η ανάλογη, τότε εξασφάλισε μια ασφαλή επιστροφή μακριά από τα ψάρια. Δεν είναι λίγες οι φορές που γυρνώντας προς την επιφάνεια κάνοντας συρτό μακριά από τα ψάρια τα είδα να ακολουθούν πίσω από τα πέδιλα, καλό σημάδι για την επόμενη βουτιά. Όταν εντοπιστεί το κοπάδι γίνεται προσπάθεια για το πρώτο καλό καρτέρι που έχει και την μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας. Τα παρατεταμένα καρτέρια χωρίς να έχουν εντοπιστεί ψάρια, είναι λάθος. Αφενός κουράζουν τον ψαροκυνηγό, αφετέρου είναι πολύ πιθανό αν εντοπιστούν ψάρια στο τελείωμα της προσπάθειας να γίνουν βεβιασμένες ενέργειες ή να παραβιαστούν οι κανόνες ασφαλείας.
Βάθος
Το χειμώνα μπορεί να τις βρει κανείς πολύ ρηχά και τα ψάρια επιμένουν να βρίσκονται ρηχά. Με υπομονή και προσεκτική διαχείριση μπορεί να χτυπηθούν περισσότερα από ένα ψάρια από το ίδιο κοπάδι. Το καλοκαίρι τα ψάρια σπρωγμένα από το θερμοκλινές και ακολουθώντας την τροφή που ανεβαίνει στη ζεστή επιφάνεια θα βρεθούν στη ζώνη δράσης του ψαροκυνηγού δεν έχουν όμως κανένα πρόβλημα να βαθύνουν αν απειληθούν. Αυτό ακριβώς μπορεί να δημιουργήσει σοβαρό θέμα ασφάλειας του δύτη.
Τεχνάσματα προσέλκυσης
Τα διάφορα τεχνάσματα όπως το ξύσιμο βράχου, οι λαρυγγισμοί, κ.τ.λ. πρέπει να είναι η τελευταία επιλογή όταν ένα δύσπιστο ψάρι γυρίσει και φεύγει ή το κοπάδι σουλατσάρει ανόρεχτα μπροστά μας. Να είστε σίγουροι ότι από τη στιγμή της έναρξης μιας κατάδυσης, ειδικά η συναγρίδα έχει απόλυτη επίγνωση για τον εισβολέα στο χώρο. Αν είναι σε φάση που κυνηγά θα έρθει να ελέγξει. Αν δεν κυνηγά θα έρθει για να φύγει. Οι διάφοροι ήχοι που προκαλεί ο ψαροκυνηγός μπορεί να την τρομάξουν. Η απόλυτη ακινησία στη φάση που το κοπάδι έρχεται είναι το σημαντικότερο.
Το χαμήλωμα του κεφαλιού, το λούφαγμα, έχει κάποια αποτελέσματα, όχι πάντα.
Όπλο
Δεν χρειάζεται υπερόπλο. Χρειάζεται όπλο που να μπορείς να διορθώνεις σκόπευση εύκολα και να έχει πολύ γρήγορη βολή στην πρώτη βόλτα της πετονιάς. Η συναγρίδα έχει γρήγορα αντανακλαστικά. Γρήγορες κοντινές βολές. Σε κάποια νησιά ένα δυνατό 90άρι είναι αρκετό. Στα μέρη μας (πέριξ της Αθήνας) ένα 110 με δύο λαστιχάκια και πάντα δίφτερη είναι αναγκαίο και υπεραρκετό.
Βολή
Μόνο μικρές ήρεμες διορθώσεις στη σκόπευση και αν είναι δυνατόν βολή κατά πρόσωπο στο επίπεδο που είναι τα μάτια. Μην ανησυχείτε αν ο στόχος είναι μικρός. θα προλάβει να γυρίσει (εκτός αν είναι πολύ κοντά) και θα χτυπηθεί στο πλάι. Αν η σκόπευση είναι κάτω από τα μάτια προς το στόμα, αν το ψάρι προλάβει να γυρίσει θα χτυπηθεί στην κοιλιά. Αν υπάρχουν αρκετά ψάρια μπροστά, είναι προτιμότερο να διατηρήσεις σταθερό το τουφέκι με το δάχτυλο στη σκανδάλη και να κάνεις βολή μόλις περάσει ψάρι. Έτσι αποφεύγεις την κίνηση του όπλου δεξιά αριστερά και την κίνηση της κεφαλής και των ματιών που τρομάζουν τα ψάρια. Μένεις χαλαρός και ελέγχεις το πεδίο περισσότερο με την περιφερική όραση παρά να γυρνάς κεφάλι και να εστιάζεις σε συγκεκριμένα ψάρια.
Αντίδραση του ψαριού
Η πρώτη αντίδραση συνήθως είναι εκρηκτική αλλά ευτυχώς εξασθενεί εύκολα. Σε πρώτη φάση πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στο ψάρι να κάνει το πρώτο ντεμαράζ του. Μετά ελεγχόμενο τράβηγμα έτσι ώστε να μην βρει μέρος στο βυθό να μαγκώσει η βέργα και να σκιστεί. Αν από πριν η βολή δεν είναι καλή, αφήνουμε και ελπίζουμε να μη σκιστεί ή να θαλαμώσει κάπου.
Ασφάλεια
Το καρτέρι μαζί με το ξεβράχωμα του επίμονου ροφού ευθύνονται για τη συντριπτική πλειοψηφία των ατυχημάτων. Δεν χρειάζεται να τονιστεί κάτι άλλο εδώ. Οι ειδήσεις που έρχονται κατά καιρούς στο φόρουμ είναι αρκετές για να μας κάνουν όλους προσεχτικούς. Αν κάποια ψάρια δεν ενδίδουν, δεν πειράζει. Ας τα αφήσουμε για άλλη μέρα.
Μαγειρική;
Μία. Ψητή με λαδολέμονο και μόνο φρέσκια. Είναι από τα ψάρια που η κατάψυξη κάνει πραγματικά ζημιά.
Σε κάθε περίπτωση η σύλληψη συναγρίδας δίνει σε μια ψαριά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Εννοείτε ότι μια «καλή» ψαριά ή μια «ποιοτική» ψαριά είναι κρίσεις καθαρά υποκειμενικές του καθενός. Προσωπικά είμαι πολύ ευχαριστημένος όταν ανάμεσα σε άλλα ψάρια υπάρχει συναγρίδα ανεξαρτήτως συνολικού βάρους ή αριθμού.
Μία φορά λοιπόν έβαλα μια κάμερα στο τουφέκι από τις τρεις που έχω πάρει (τις άλλες τις έδωσα σε φιλαράκια πριν καν τις χρησιμοποιήσω και πραγματικά πιάσαν τόπο) και έγραψα μια σύλληψη συναγρίδας. Η κάμερα είναι μεγάλος μπελάς. Η βολή είναι αλλά Λούκυ Λουκ επιβεβαιώνοντας ένα άλλο κανόνα που λέει ότι στο ψάρεμα υπάρχουν και τα απρόβλεπτα αφού ήρθε από πίσω μου και με αιφνιδίασε. Για το μοντάζ στο βίντεο έχω κλείσει θέση στο άλλο σεμινάριο που διοργανώνει ο silverdiver.
Τώρα για να είναι πραγματικά «Εφ’ όλης της ύλης», θα ήθελα να δούμε αν όντως η συναγρίδα κατέχει επάξια τον τίτλο του «αρπαχτικού». Και φυσικά ένα βασικό χαρακτηριστικό των αρπαχτικών εκτός από την ταχύτητα, τις ικανότητες ελιγμών, την οξεία όραση, αίσθηση και αντίληψη των τεκταινομένων στο χώρο που κινείται, είναι και οι γνάθοι και τα δόντια τους. Είναι όντως «βαμπιρέλα»;
Είναι από τα λίγα ψάρια που διαθέτει συμπαγείς γνάθους οι οποίες ενώνονται στη μέση γραμμή με συνδέσμους. Για παράδειγμα οι γνάθοι άλλων ψαριών αποτελούνται από πολλά μικρά οστάρια. Θα ήθελα επίσης σας παρακαλώ να δείτε τα χαρακτηριστικά από την ανατομία της κάτω γνάθου.
Η δισχιδής απόφυση παραπέμπει σε ισχυρό μασητήριο σύστημα και την δημιουργία μοχλών για πολύ ισχυρή και γρήγορη ανάσπαση της κάτω γνάθου (κλείσιμο στόματος). Τα δόντια από την άλλη έχουν τα χαρακτηριστικά των θηρευτών. Μεγάλοι κυνόδοντες διπλοί από κάθε πλευρά και πάρα πολλά μικρά αιχμηρά δόντια σε σειρά πίσω από τους κυνόδοντες και όλα με κλίση προς τα πίσω, έτσι ώστε όταν συλληφθεί το θήραμα να είναι δύσκολο να γλυτώσει. Μάζεψα μερικές "μασέλες" από συναγρίδες κυρίως από αυτές που φτιάξαμε στο σπίτι σούπα (είπαμε μόνο ψητή, αλλά δεν είναι εύκολο κάθε φορά που πιάνεις συναγρίδα να ανάβεις φωτιά) επειδή καθαρίζεται ευκολότερα η πέτσα. Κάποια στιγμή ταίριαξα μερικά ζευγάρια και έφτιαξα ένα πίνακα. Τον κρέμασα στην κουζίνα δίπλα στη «θέση» μου, όπου και περνάω τις λίγες στιγμές που βρίσκομαι στο σπίτι.
Από τη μελέτη που έκανα στο δείγμα μπορώ να πω με σιγουριά ότι σε κάποιες λείπουν δόντια. Πιθανά χάθηκαν σε κάποια μάχη με θήραμα. Επίσης κάποιες παρουσιάζουν ορθοδοντικές ανωμαλίες,
ή και υπεράριθμους κυνόδοντες.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι οι σπουδαιότεροι παράγοντες για επιτυχή σύλληψη συναγρίδας είναι με φθίνουσα σειρά, η χαλαρή βουτιά και η ηρεμία του ψαροκυνηγού, το πόστο της ενέδρας και η ώρα της ημέρας. Το καλύτερο τρίμηνο για το κυνήγι της είναι μπροστά. Με σύνεση και αυτοσυγκράτηση όμως.
Αγαπητοί συμφορουμίτες,
Αυτή η παρουσίαση είναι αντί ευχητήριας κάρτας. Σας εύχομαι χρόνια καλά, υγεία, ψυχραιμία και δύναμη στις δύσκολες ώρες που περνάμε και να ευχαριστιέστε τη θάλασσα μέχρι τα βαθιά γεράματα. Για το 2014 εύχομαι επίσης στο φόρουμ, να ακούμε και να βλέπουμε μόνο καλά.
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Re: Συναγρίδα. Εφ' όλης της ύλης
Ωχ Παναίαμ'!
Κάτσε να βάλω ένα κρασάκι να το διαβάσω με κάθε λεπτομέρεια!
Χρόνια πολλά και καλές γιορτές Dr! Να μας εύχεσαι συχνότερα!
Κάτσε να βάλω ένα κρασάκι να το διαβάσω με κάθε λεπτομέρεια!
Χρόνια πολλά και καλές γιορτές Dr! Να μας εύχεσαι συχνότερα!

Το ψάρι πρέπει κάποιος να το βράσει, είναι εύκολο θαρρώ.
-
- Δημοσιεύσεις: 7561
- Εγγραφή: Δευ 01 Νοέμ 2010, 23:07
- Ονοματεπώνυμο: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
Re: Συναγρίδα. Εφ' όλης της ύλης
Γιατρε μου εισαι φανταστικος! Τα καλυτερα ποστ μακραν του φορουμ και το βιντεο σου είναι παρα πολύ δυνατο.. μαλλον εγω θελω μαθηματα από σενα




οταν βρεχει...εχει περισσοτερη θαλασσα...
Re: Συναγρίδα. Εφ' όλης της ύλης
μακράν από τα πιο ενδιαφέροντα ποστ για ένα ψάρι φετίχ




-
- Δημοσιεύσεις: 1182
- Εγγραφή: Τρί 22 Σεπ 2009, 16:28
Re: Συναγρίδα. Εφ' όλης της ύλης
Πολύ πλήρες άρθρο με εύστοχες παρατηρήσεις!
Μήπως είστε οδοντίατρος;
Προσωπικά ψαρεύω αυτά τα υπέροχα ψάρια σχεδόν είκοσι χρόνια ανελλειπώς...το μόνο που έχω να προσθέσω είναι η διχρωμία και τα διαφορετικά ''σουλούπια'' των ψαριών της χειμερινής και της καλοκαιρινής εποχής...Μπορεί αυτό κάλλιστα να προέρχεται απο το ποσοστό λίπους και της φωτεινότητας του περιβάλλοντος...
Επίσης ο θόρυβος των σαγονιών τους στις λίγες μέρες της ''μεγάλης φρενίτιδας'' ...



Προσωπικά ψαρεύω αυτά τα υπέροχα ψάρια σχεδόν είκοσι χρόνια ανελλειπώς...το μόνο που έχω να προσθέσω είναι η διχρωμία και τα διαφορετικά ''σουλούπια'' των ψαριών της χειμερινής και της καλοκαιρινής εποχής...Μπορεί αυτό κάλλιστα να προέρχεται απο το ποσοστό λίπους και της φωτεινότητας του περιβάλλοντος...
Επίσης ο θόρυβος των σαγονιών τους στις λίγες μέρες της ''μεγάλης φρενίτιδας'' ...

Τα μόνα δώρα της θάλασσας είναι τα χτυπήματα κι η ευκαιρία να νοιώσεις δυνατός για...λίγο!
- katsanos
- Δημοσιεύσεις: 1084
- Εγγραφή: Κυρ 30 Αύγ 2009, 12:30
- Ονοματεπώνυμο: Κατσάνος Αλέξανδρος
- Τοποθεσία: Αθήνα-Άρτα
Re: Συναγρίδα. Εφ' όλης της ύλης
Τα σέβη μου!!!
Σε ευχαριστούμε για το χρόνο που αφιέρωσες για να γράψεις αυτή την φοβερή και εφόλης της ύλης ανάλυση!!!Τα πιο πολλά άρθρα που έχω διαβάσει κινούνται πάνω κάτω στο ίδιο μήκος κύματος...αυτό είναι ένα βήμα πιο πέρα!!!

Αλέξανδρος Κατσάνος
- mkoume
- Δημοσιεύσεις: 2048
- Εγγραφή: Τρί 26 Ιαν 2010, 12:59
- Ονοματεπώνυμο: Manos Koum.
- Τοποθεσία: νερό!
Re: Συναγρίδα. Εφ' όλης της ύλης
-..καλά ...χριστουγεννιάτικα κ βλέπεις πάλι ψάρια..?
-κάτσε γυναίκα, έχει σηκώσει hot θέμα ο Γιατρός...

-κάτσε γυναίκα, έχει σηκώσει hot θέμα ο Γιατρός...



να είσαι μάγκας πρέπει, δηλαδή να το μπορείς,
κ αν τούτο καταφέρνεις,
λίγο ακόμα μάγκας, ..δηλαδή να τ΄αγνοείς.
κ αν τούτο καταφέρνεις,
λίγο ακόμα μάγκας, ..δηλαδή να τ΄αγνοείς.
Re: Συναγρίδα. Εφ' όλης της ύλης
Φοβερός ο πίνακας με της μασέλες. 

- DKollias
- Δημοσιεύσεις: 334
- Εγγραφή: Τρί 05 Ιούλ 2011, 13:06
- Ονοματεπώνυμο: Dimitris Kollias
- Τοποθεσία: Athens-Greece
Re: Συναγρίδα. Εφ' όλης της ύλης
Doc θα μας το κλείσεις το μαγαζί αν συνεχίσεις έτσι, χαχαχα
Ιδού το teaser από το DVD μας "Dentexmania!" που κυκλοφορεί στην περιφέρεια με το τεύχος 106. 15 χτυπήματα/συναγρίδες!!!! https://vimeo.com/78632475

Ιδού το teaser από το DVD μας "Dentexmania!" που κυκλοφορεί στην περιφέρεια με το τεύχος 106. 15 χτυπήματα/συναγρίδες!!!! https://vimeo.com/78632475
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Re: Συναγρίδα. Εφ' όλης της ύλης
Χρόνια πολλά γιατρέ, καλά Χριστούγεννα. Σου εύχομαι να έχεις υγεία και δύναμη Σε ευχαριστούμε για τις γνώσεις και τις εμπειρίες που θέλησες να μοιραστείς μαζί μας.
- iosub
- Δημοσιεύσεις: 3149
- Εγγραφή: Παρ 05 Ιουν 2009, 11:40
- Ονοματεπώνυμο: Σώχος Γεώργιος
- Τοποθεσία: Αθήνα-Πόρος-Ίος
Re: Συναγρίδα. Εφ' όλης της ύλης
Γιατρέ Χρόνια Πολλά με υγεία! Να χαίρεσαι όσους αγαπάς και να συνεχίζεις να ασκείς για δεκαετίες τόσο επιτυχημένα τις δύο σου ειδικότητες-αγάπες, οδοντιατρική & ψαροντούφεκο!!
Για το παρόν θέμα τι να πρωτοσχολιάσω, ιστορικό ντοκουμέντο ήδη του φόρουμ! Κι επειδή αξίζει να θυμούνται οι παλιότεροι αλλά και να γνωρίσουν οι νεότεροι το ποιον του υπογράφοντος, ο psarogiatros, κατά κόσμον Γιαννικάκης, το 1999 κατέκτησε το Ομαδικό Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Υ/Κ μαζί με το Γιώργο Ιωάννου. Το γεγονός δε ότι άφησαν στη δεύτερη θέση το δίδυμο-Barcelona της εποχής, Β. Ζωνομέση-Θ Βουρακίδη (σωστά θυμάμαι ή είπα καμιά μπαρούφα από τα τσίπουρα...?
), λέει πολλά... 

Για το παρόν θέμα τι να πρωτοσχολιάσω, ιστορικό ντοκουμέντο ήδη του φόρουμ! Κι επειδή αξίζει να θυμούνται οι παλιότεροι αλλά και να γνωρίσουν οι νεότεροι το ποιον του υπογράφοντος, ο psarogiatros, κατά κόσμον Γιαννικάκης, το 1999 κατέκτησε το Ομαδικό Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Υ/Κ μαζί με το Γιώργο Ιωάννου. Το γεγονός δε ότι άφησαν στη δεύτερη θέση το δίδυμο-Barcelona της εποχής, Β. Ζωνομέση-Θ Βουρακίδη (σωστά θυμάμαι ή είπα καμιά μπαρούφα από τα τσίπουρα...?


και τα σπίτια πιο λευκά, στου γλαυκού το γειτόνεμα.
Re: Συναγρίδα. Εφ' όλης της ύλης
ρε παιδια πιο ειναι το μικροτερο βαθος που θα συναντισει καπιος συναγριδα στον κορινθιακο το καλοκαιρι
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος andrew13 την Τετ 25 Δεκ 2013, 23:32, έχει επεξεργασθεί 2 φορές συνολικά.
- iosub
- Δημοσιεύσεις: 3149
- Εγγραφή: Παρ 05 Ιουν 2009, 11:40
- Ονοματεπώνυμο: Σώχος Γεώργιος
- Τοποθεσία: Αθήνα-Πόρος-Ίος
Re: Συναγρίδα. Εφ' όλης της ύλης
Στα κατάλληλα σημεία και τις κατάλληλες εποχές (κυρίως άνοιξη), 3-4μ, ίσως και λιγότερα. Φίλος έχει βγάλει κολυμπητά ψάρι 3.5-4 κιλά σε τέτοιο βάθος.andrew13 έγραψε:ρε παιδια πιο ειναι το μικροτερο βαθος παο θα συναντισει καπιος συναγριδα στον κορινθιακο
και τα σπίτια πιο λευκά, στου γλαυκού το γειτόνεμα.
Re: Συναγρίδα. Εφ' όλης της ύλης
και να σε ρωτησω ρε φιλε.σε τι τοπο θα τη βρω.Εδω στη περιοχη μου εχω ενα μικρο ναυαγιο στα 6 -7 μετρα βαθοςκανει
.
.