Επέλεξα να πέσω σε ένα κομμάτι που είναι πιο θολό από τα υπόλοιπα λόγω των βοριάδων που επικρατούσαν πολλές μέρες,με την ελπίδα ότι θα έχει ξεθολώσει ώστε να ψαρεύεται.
Πριν βγει ο ήλιος είμαι στο νερό και ετοιμάζομαι,τα νερά είναι πολύ κάτω,πάνω από μισό μέτρο φαίνεται η διαφορά στα σημάδια των βράχων.
Ξεκινάω τις βουτιές από τους 80 μέχρι τα 2 μέτρα με την απόλυτη νέκρα να υπάρχει στο κομμάτι,ούτε ψιλό ούτε καν κανένας κέφαλος,το μόνο παρήγορο ήταν ότι οι ορατότητες ήταν πολύ καλές για λαβρακοψάρεμα αλλά έμεινα με τις ορατότητες.
Μετά από 20 βουτιές σχεδόν αποφάσισα να σκατζάρω μπας και πετύχω ψάρια.
Έπεσα στο ίδιο κομμάτι με το προηγούμενο ποστ που είχα κάνει.
Οι πρώτες βουτιές έδειχναν ότι και εδώ θα παίξει φόλα αφού ήταν σχεδόν το ίδιο σκηνικό με το προηγούμενο κομμάτι.
Συνέχισα να το ψαρεύω μέχρι που έφτασα στην άκρη του κάβου.
Επιλέγω ξανά να κάνω επιφανειακό καρτέρι για να δω αν κυκλοφορεί κάτι και να "διαβάσω" τον τόπο από θέμα κίνησης ψαριών.
Ένα λαβράκι ήρθε αμέσως να με τσεκάρει και βόλταρε ήρεμο γύρω μου.
Οι καλόγριες ήταν ήρεμες στην αρχή αλλά μετά από ένα λεπτό έσπασαν προς τα κάτω χαλαρά.
Το βλέμμα μου είναι προς τα δεξιά αλλά με την άκρη του ματιού καταλαβαίνω κίνηση από τα αριστερά,γυρνάω τα μάτια και βλέπω ένα γοφάρι να είναι ακίνητο και πλαγιασμένο σε εμένα και να με κοιτάει.
Το ψάρι καταλαβαίνει το μάτι μου και γυρνάει σιγά σιγά να φύγει παράλληλα με εμένα και μπροστά από το όπλο μου,το αφήνω να γυρίσει και στο φεύγα κάνω βολή.

Το ψάρι το πετυχαίνω στα μάγουλα και πέφτει ξερό.
Θα έλεγα σχεδόν ίδια βουτιά,ίδιο ψάρι,ίδιο μέγεθος με το προηγούμενο ποστ,το μόνο διαφορετικό είναι ο χρόνος που έκανε το ψάρι να έρθει.

Επόμενη βουτιά και μερικά μικρά λαβράκια κάνουν περατζάδα μπροστά από τη βέργα μου,εγώ αδιαφορώ καθώς περιμένω να δω κάτι αξιόλογο.
Μετά από λίγο πιο πίσω από τα μικρά λαβράκια εμφανίζονται μέσα από τη θολούρα δύο ψάρια κεφαλωμένα και το ένα σπάει και κινείται δεξιά,το ακολουθώ με το όπλο και κάνω βολή.

Το ψάρι πέφτει και αυτό ξερό στο βυθό.
Το πρώτο λαβράκι για τη σεζόν άργησε πολύ.

Στην επόμενη βουτιά ακουμπάω βυθό και δεν περνάνε 20 δευτερόλεπτα και καταλαβαίνω κίνηση από τα αριστερά μου,γυρνάω το κεφάλι και βλέπω τρία γοφάρια να έχουν χαράξει ρότα και περνάνε από μπροστά μου.

Κάνω βολή στο χαμηλότερο και το ψάρι ακουμπάει στο βυθό.

Στην επόμενη βουτιά βλέπω από πίσω μου και ψηλά στην επιφάνεια ένα ωραίο λαβράκι να περνάει χαλαρό,ξύνω λίγο το βυθό μπας και γυρίσει αφού είμαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν με έχει καταλάβει.
Τελικά το ψάρι γυρνάει αλλά αρκετά ψηλά,κάνει ένα πέρασμα και με βλέπει όταν το βλέπω και εγώ,κουνιέμαι και χάνεται μέσα στη θολούρα ήρεμο.
Αποφάσισα να μην κάνω βολή μιας και έχω ήδη ψάρια,αφού δεν ήμουν σίγουρος για τη βολή αφού τα πιθανότερα αποτελέσματα ήταν να χαλάσω το ψάρι ή και να το τρομάξω και δε το δω ποτέ ξανά.
Είμαι σίγουρος ότι το έχω συναντήσει ξανά το ψάρι και με κορόιδεψε με τον ίδιο τρόπο ακριβώς αλλά ήταν αρκετά θολά για να αντιδράσω.
ΥΓ:η καινούρια στολή είναι ότι πιο μαλακό έχω φορέσει ποτέ,έχω φούτερ που είναι πιο σκληρά.
Απίστευτη δουλεία έκανε ο Δημήτρης.
Και μια με το τέκνο.
