Περιοχή: Μαρμάρι
Ανεμος: 1bf
Θερμοκρασία νερού: 27
Όπλο: unique 105 (7 βεργα, 2χ19, 4χ16)
Ώρα έναρξης ψαρέματος: 7:30
Παρέα ΚΑΛΗ: 2 όπλα ακόμα
Σκοπός: Οι συναγρίδες της περιοχής
Βάθος ψαρέματος: 12-20m
-Άντε να πέσουμε παιδιά, αργούμε αργούμε!!!
-Χαλαρά ρε φίλε δεν φεύγουν τα ψάρια!!
Τι το θελε αυτό??!!
Βουτάμε και δεν υπάρχει λέπι!
1η, 2η, 3η ...15η βουτιά ούτε καλόγρια στην περιοχή!
-Παίδες, μου έχει βγει η ψυχή και δεν έχει τίποτα. Πάω στα ρηχά μπας και πάρω κανά κέφαλο, κανά λιοντάρι, κανά μυτάκι
-Που πας ρεεε! Εδώ είναι τα ψάρια (και άλλα τέτοια χαζά)
-Ρε πάω σας λέω, πάω
Και τους παρατάω μεσοπέλαγα να συνεχίσουν την αναζήτηση συναγρίδων.
Φτάνω στην ακτογραμμή και αρχίζω τα ρηχά καρτέρια.
Η τεχνική απλή. Πλάτη η ακτογραμμή, καρτέρι σε κάποιο βολικό γόνατο με το όπλο να κοιτά στο μπλε, μπας και περάσει κανένα πελαγικό.
1ο, 2ο, 3ο... 100000125ο, τίποτα. Πλήρης ερημιά. Στον τόπο και στην ψυχή μου.
Ρε π... μου πάλι άψαρος θα γυρίσω! Τόσα χιλιόμετρα τσάμπα!!
Δε πα στο διάολο, άντε ένα ακόμα καρτέρι. Το 100000126ο της ημέρας.
Αυτή τη φορά λέω, θα τα κάνω όλα ανάποδα!
Πλάτη το μπλε, και το όπλο προς την ακτογραμμή σε βάθος 7-8 μέτρων.
1:30 στο ρολόι, άντε να ανέβουμε δεν έχει νόημα!
Με το που ξεκολλάω από τον βυθό, μια σκιά περνάει από πάνω μου!!
Στα μεσόνερα ακόμα κινούμαι προς τον στόχο! Το ψάρι συνεχίζει ατάραχο την πορεία του (δεν το πιστεύω!!)!
Φτάνω στην επιφάνεια, το ψάρι σε απόσταση 7-8 μέτρων συνεχίζει ΧΑΛΑΡΑ την βόλτα του.
Αρχίζω απελπισμένα να κολυμπάω με όσο μεγαλύτερη ταχύτητα μπορώ προς το ψάρι. Λαχανιασμένος πλέον, σκέφτομαι, τώρα θα σπάσει, τώρα θα σπάσει!
ΟΧΙ το ψάρι είναι σε νιρβάνα, έχει καπνίσει μπάφο, έχει πάρει έκτστασι, αρτνάν, υπνοστεντόν, δεν ξέρω, αλλά απλά συνεχίζει ατάραχο!!!
30-40 μέτρα μετά έχω πλησιάσει το ψάρι και του κάνω βολή. Η βολή καλή, στον λαιμό από πίσω προς τα εμπρός, η βέργα το περνάει, η δίφτερη ανοίγει, αλλά δεν το φέρνει στη πετονιά. Εκεί αρχίζω να καταλαβαίνω το μέγεθος!
Αρχικά το ψάρι είναι σε σοκ! Στα 10-15 δευτερόλεπτα αρχίζει το σκί
Ανοίγω μουλινέ και αρχίζει το παιχνίδι. 25 λεπτά μετά (με το ρολόι), το ψάρι θανατώνεται!
Και το ερώτημα επιστρέφει στο μυαλό! ΓΙΑΤΙ αυτή η συμπεριφορά?? Πώς είναι δυνατόν να μη με είδε??!!
Φέρνοντας το λοιπόν κοντά διαπιστώνω ότι του λείπει το δεξί μάτι! Η μεριά δηλαδή που ήμουν εγώ. Το κακόμοιρο δεν κατάλαβε τι του ήρθε!!
Όταν η θάλασσα θέλει να σου δώσει γίνονται τα πιο περίεργα.
Το αποτέλεσμα μια 17κιλη ζαργάνα!!
Καλές βουτιές σε όλους παιδιά
