Ξεχασμένο στην αλμύρα.
-
- Δημοσιεύσεις: 444
- Εγγραφή: Τρί 31 Ιούλ 2012, 11:22
Ξεχασμένο στην αλμύρα.
Χαιρετώ την ωραία παρέα, με τα διάφορα τρεχάματα εκτός του ότι προφανώς έχουν λιγοστέψει στο ελάχιστο οι εξορμήσεις,
δεν μπαίνω και με τον ίδιο ρυθμό στο φορουμ.
Παραθέτω ένα ψάρεματάκι του Ιουλίου με χειμερινή νότα.
Έχοντας γεμίσει μπαταρίες σε διακοπές με την οικογένεια είχα εκείνη την χαλαρότητα του καλοκαιριού,
βέβαια οι βοριάδες δεν με άφησαν να ευχαριστηθώ όπως ήθελα κάποια γρήγορη εξόρμηση οπότε το καθημέρινο ψάρεμα
ήταν catch and release σε μικρόψαρα, χταπόδια και αστερίες προς παιχνίδι και διαπαιδαγώγηση.
Ψαράκια βγήκαν κυρίως σαργο-σκαρο-σηκιοί και καταναλώνονταν επιτόπου
με αποκορύφωμα σηκιό προσωπικό ρεκόρ τον οποίο δεν πήρα φωτό ούτε ζυγίστηκε αλλά μας τάισε οικογενειακώς.
Η αλήθεια είναι ότι έχει χαλαρώσει μέσα μου το συναίσθημα της φωτό απόδειξης- τρόπαιο,
οι κάμερες είναι παραπεταμένες και το κινητό σπάνια βγαίνει για φωτό.
Οι διαύγειες του καλοκαιριού μετατρέπουν την θάλασσα σε κάτι μαγικό
όσο κολυμπάς γεμίζεις και αδιάζεις σαν να γύρισες την εσωτερική σου κλεψύδρα ηρεμίας.
Πηγαίνοντας στα πάτρια εδάφη, οι παππούδες γιαγιάδες θα μου αφήσουν περιθώριο για μεσημερο-απογευματινή βουτιά που δεν την συνηθίζω
αν και το ηλιοβασίλεμα στο τέλος του ψαρέματος είναι πάντα κάτι μαγικο.
Τα ανίψια εκείνη την εβδομάδα θέλανε να πάμε για ψάρεμα με καλάμι οπότε ανασύρθηκαν αναμνήσεις
και εικόνες από τις παιδικές μου εξορμήσεις με φίλους για ψάρεμα σε μέρη που είχαν διαγραφεί από την μνήμη μου.
Ένα από αυτά ήταν αυτό το ξεχασμένο μέρος στο μυαλό μου που αποφάσισα να εξορμήσω. Χαλαρός χωρίς ιδιαίτερη θολούρα στη δευτερη βουτιά εμφανίζεται πολύ ψιλό,
και την ηρεμία του την σπάει ένα λαβράκι, δεν ρίχνω δεν θέλω να αναταράξω το μέρος με το καλημέρα.
Στις επόμενες βουτιές βλέπω κεφαλόπουλα και μουρμούρες σε καλά μεγέθη, αλλά το λαυράκι στην αρχή και το ψιλό έχουν παγώσει το δάχτυλο.
Αφού περνάει η ώρα με χαλάρες κινήσεις και καρτέρια στα οποία χαζεύω ψάρια να περνάνε διπλα στην μάσκα σκεφτομαι να κολυμπήσω βαθύτερα αφού οι συνθήκες είναι ευνοϊκές.
Μετά από αρκετή ώρα κολύμπι τα βράχια και την άμμο βλέπω από μακριά κατι να ασημίζει ακόμη πιο μέσα, ο βυθός έχει εξαφανιστεί πλέον από την θολούρα
δοκιμάζω μια διερευνητική βουτιά και βλέπω σποραδικές φυκιάδες.
Χαλάρωση στην επιφάνεια και βουτιά ήρεμη, στον 1ο λαρυγγισμό μπαίνουν 3 λαυράκια, θα πάρω το ένα,
ενώ όσο προχωράει το ψάρεμα νιώθω ότι έχω γυρίσει πίσω στο χρόνο και στην ανεμελιά των παιδικών μου αναμνήσεων.
Το μέρος δεν σφίζει από ζωή αλλά κρυμμένος και με χαλαρότητα που έχω θα πάρω άλλα 2. Φοβερή στιγμή της μέρας όπου μέσα στα φύκια βλέπω την κυρία να έρχεται από μακριά,
ενώ μέχρι και τη στιγμή της θανάτωσης πίστευα ότι με ένα μαγικό τρόπο κλασσικά θα φύγει.
Πέρασε η ώρα, φτάνουμε για ηλιοβασίλεμα στο φευγιό στα όρια με τα κατρακύλια θα γίνει βουτιά αλλά η άτσαλη προγείωση στο βυθό δεν θα με βοηθήσει
να δώ την λίτσα που ήρθε από δεξιά και πήρε γραμμή για τα ανοιχτά. Δεν πειράζει πηρα μαζί μου την εικόνα.
Ευχαριστήθηκα το ηλιοβάσιλεμα άλλαξα και ποδαρόδρομος με το κινητό μέσα στα σκοτάδια στην επιστροφή.
δεν μπαίνω και με τον ίδιο ρυθμό στο φορουμ.
Παραθέτω ένα ψάρεματάκι του Ιουλίου με χειμερινή νότα.
Έχοντας γεμίσει μπαταρίες σε διακοπές με την οικογένεια είχα εκείνη την χαλαρότητα του καλοκαιριού,
βέβαια οι βοριάδες δεν με άφησαν να ευχαριστηθώ όπως ήθελα κάποια γρήγορη εξόρμηση οπότε το καθημέρινο ψάρεμα
ήταν catch and release σε μικρόψαρα, χταπόδια και αστερίες προς παιχνίδι και διαπαιδαγώγηση.
Ψαράκια βγήκαν κυρίως σαργο-σκαρο-σηκιοί και καταναλώνονταν επιτόπου
με αποκορύφωμα σηκιό προσωπικό ρεκόρ τον οποίο δεν πήρα φωτό ούτε ζυγίστηκε αλλά μας τάισε οικογενειακώς.
Η αλήθεια είναι ότι έχει χαλαρώσει μέσα μου το συναίσθημα της φωτό απόδειξης- τρόπαιο,
οι κάμερες είναι παραπεταμένες και το κινητό σπάνια βγαίνει για φωτό.
Οι διαύγειες του καλοκαιριού μετατρέπουν την θάλασσα σε κάτι μαγικό
όσο κολυμπάς γεμίζεις και αδιάζεις σαν να γύρισες την εσωτερική σου κλεψύδρα ηρεμίας.
Πηγαίνοντας στα πάτρια εδάφη, οι παππούδες γιαγιάδες θα μου αφήσουν περιθώριο για μεσημερο-απογευματινή βουτιά που δεν την συνηθίζω
αν και το ηλιοβασίλεμα στο τέλος του ψαρέματος είναι πάντα κάτι μαγικο.
Τα ανίψια εκείνη την εβδομάδα θέλανε να πάμε για ψάρεμα με καλάμι οπότε ανασύρθηκαν αναμνήσεις
και εικόνες από τις παιδικές μου εξορμήσεις με φίλους για ψάρεμα σε μέρη που είχαν διαγραφεί από την μνήμη μου.
Ένα από αυτά ήταν αυτό το ξεχασμένο μέρος στο μυαλό μου που αποφάσισα να εξορμήσω. Χαλαρός χωρίς ιδιαίτερη θολούρα στη δευτερη βουτιά εμφανίζεται πολύ ψιλό,
και την ηρεμία του την σπάει ένα λαβράκι, δεν ρίχνω δεν θέλω να αναταράξω το μέρος με το καλημέρα.
Στις επόμενες βουτιές βλέπω κεφαλόπουλα και μουρμούρες σε καλά μεγέθη, αλλά το λαυράκι στην αρχή και το ψιλό έχουν παγώσει το δάχτυλο.
Αφού περνάει η ώρα με χαλάρες κινήσεις και καρτέρια στα οποία χαζεύω ψάρια να περνάνε διπλα στην μάσκα σκεφτομαι να κολυμπήσω βαθύτερα αφού οι συνθήκες είναι ευνοϊκές.
Μετά από αρκετή ώρα κολύμπι τα βράχια και την άμμο βλέπω από μακριά κατι να ασημίζει ακόμη πιο μέσα, ο βυθός έχει εξαφανιστεί πλέον από την θολούρα
δοκιμάζω μια διερευνητική βουτιά και βλέπω σποραδικές φυκιάδες.
Χαλάρωση στην επιφάνεια και βουτιά ήρεμη, στον 1ο λαρυγγισμό μπαίνουν 3 λαυράκια, θα πάρω το ένα,
ενώ όσο προχωράει το ψάρεμα νιώθω ότι έχω γυρίσει πίσω στο χρόνο και στην ανεμελιά των παιδικών μου αναμνήσεων.
Το μέρος δεν σφίζει από ζωή αλλά κρυμμένος και με χαλαρότητα που έχω θα πάρω άλλα 2. Φοβερή στιγμή της μέρας όπου μέσα στα φύκια βλέπω την κυρία να έρχεται από μακριά,
ενώ μέχρι και τη στιγμή της θανάτωσης πίστευα ότι με ένα μαγικό τρόπο κλασσικά θα φύγει.
Πέρασε η ώρα, φτάνουμε για ηλιοβασίλεμα στο φευγιό στα όρια με τα κατρακύλια θα γίνει βουτιά αλλά η άτσαλη προγείωση στο βυθό δεν θα με βοηθήσει
να δώ την λίτσα που ήρθε από δεξιά και πήρε γραμμή για τα ανοιχτά. Δεν πειράζει πηρα μαζί μου την εικόνα.
Ευχαριστήθηκα το ηλιοβάσιλεμα άλλαξα και ποδαρόδρομος με το κινητό μέσα στα σκοτάδια στην επιστροφή.
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Re: Ξεχασμένο στην αλμύρα.
Άψογος , περιέγραψες την ιδανική εξόρμηση . Χαλαρά - καλοκαιρινά !
Re: Ξεχασμένο στην αλμύρα.
Χάθηκες μάναμ.
Ωραία ψαριά χειμωνιάτικη όσο δε πάει,εκεί εμείς τον χαβά μας 40άρια έξω λαβράκια θα βγάζουμε.
Το στόρι και η νοητή επιστροφή στην ανεμελιά είναι κάτι μαγικό,το παθαίνω όταν πάω σε μέρη που ψαρεύαμε απίκο με τον Τσέλιγκα όταν ήμασταν μικρά.
Εύχομαι να είναι όλα καλά και να ξεκλέβεις χρόνο για θάλασσα.
Ωραία ψαριά χειμωνιάτικη όσο δε πάει,εκεί εμείς τον χαβά μας 40άρια έξω λαβράκια θα βγάζουμε.
Το στόρι και η νοητή επιστροφή στην ανεμελιά είναι κάτι μαγικό,το παθαίνω όταν πάω σε μέρη που ψαρεύαμε απίκο με τον Τσέλιγκα όταν ήμασταν μικρά.
Εύχομαι να είναι όλα καλά και να ξεκλέβεις χρόνο για θάλασσα.
Ψαροντούφεκο και blastbeats ρε μ@#νια.
- fiesta1420
- Δημοσιεύσεις: 1140
- Εγγραφή: Πέμ 14 Νοέμ 2013, 12:15
Re: Ξεχασμένο στην αλμύρα.
Πολύ ωραία ψάρια με διαλεχτά ψάρια μπράβο!!!
Κάποιοι νομίζουν ότι είμαι θλιμένος,αλλά δέν είμαι. Απλά,εκτιμώ την σιωπή,σ'εναν κόσμο πού δέν σταματάει ποτέ να μιλάει.
-
- Δημοσιεύσεις: 976
- Εγγραφή: Σάβ 18 Ιαν 2014, 13:22
Re: Ξεχασμένο στην αλμύρα.
Με τετοιο κειμενο δεν λειπουν οι φωτογραφιες.
Ολα πολυ ωραια μπραβο σου!!!!
Ολα πολυ ωραια μπραβο σου!!!!
Η φολα ειναι αλλη μια μερα κοντα στη θαλασσα.
Re: Ξεχασμένο στην αλμύρα.
Ωραία τα είπες-εγραψες-εζησες
Ετσι ντε, να τα μοιράζεσαι αυτά τα ωραία!
Ετσι ντε, να τα μοιράζεσαι αυτά τα ωραία!
ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ ΡΕΜΑΛΙΑ!!!
Pescare ergo sum
Pescare ergo sum
- maimouth
- Δημοσιεύσεις: 749
- Εγγραφή: Κυρ 18 Αύγ 2013, 10:45
- Ονοματεπώνυμο: Costas Vasilakopoulos
- Τοποθεσία: Halandrion
Re: Ξεχασμένο στην αλμύρα.
Ωραια Ψαριά. Το καλοκαιρι αυτο τεινει να γινει λαβρακομηνας ............
...από τη πόλη έρχομαι και στη κορφή κανέλλα