Στήρα στην παράκτια Κρήτη
Στήρα στην παράκτια Κρήτη
Μια που με χτύπησε ο ιός και θα είμαι εκτός για μέρες τουλάχιστον, ας μοιραστώ το τελευταίο ψάρεμα που μου έδωσε μια καλούτσικη (~2κιλά) στήρα.
Αν και μόνος αυτή τη φορά, ήταν από τις μέρες που αισθανόμουν πολύ υγιής, σωματικά και κυρίως χωρίς σκέψεις στο κεφάλι. Αποφάσισα να πάω σε αγαπημένο παράκτιο μέρος κοντά σε άκρως τουριστική περιοχή (Μιράμπελο) όπου χρειάζεται 20 λεπτά περπάτημα μέχρι να φτάσω στο "ορμητήριο". Η ορατότητα καλή (20 μέτρα κάθετα) και ο δυτικός άνεμος με πήγαινε μόνος προς το σημείο με τα σκαλοπάτια.
Η ζωή στο κομμάτι ήταν αυξημένη: στα 5 μέτρα έβλεπα σαργούς 700ρηδες, κέφαλους, μεγάλους σκάρους, ενώ με το που έπιασα το σκαλοπάτι έβλεπα ψιλό, κακαρέλους και μελανούρια να κινούνται ανήσυχα στα πιο ρηχά.
Αποφάσισα να αναζητήσω το αγαπημένο μου ίσως ψάρι, τη στήρα, με βουτιές στη ζώνη 20-25, καθώς είχα δει στο παρελθόν μεγάλα άτομα. Έτσι, στο πρώτο ελαφρύ συρτό στα 20 μέτρα διακρίνω μια πραγματικά μεγάλη στήρα στο βάθος να κινείται παράλληλα προς μια πέτρα στα 24 και να ξαπλώνει εκεί σαν φάντασμα.
Φτάνοντας στην πέτρα μετά από 5 λεπτά, το ψάρι άφαντο. Όμως, μια άλλη μικρότερη ξεπρόβαλε από τα δεξιά και άρχισε να απομακρύνεται πριν προλάβω να σημαδέψω.
Παρατηρώντας το ψάρι κατά την ανάδυση, υπέθεσα που θα το ψάξω στην επόμενη βουτιά. Έτσι λοιπόν πάλι 5 λεπτά μετά, αποφασίζω να κάνω συρτό προς ένα βράχο μπροστά από το ψάρι και να του βγω φάτσα στη βολή.
Στην προσέγγιση βρέθηκα δίπλα σε 3 μεγάλα ξαπλωμένα μπαρμπούνια, ένα από τα αγαπημένα μου ψάρια, αλλά δε θα μπορούσα να ασχοληθώ με αυτά. Είχα φτάσει στο βράχο πλέον...Με αργή κίνηση και το όπλο ελαφρώς προς τα κάτω, ξεπρόβαλα και είδα τη στήρα ακίνητη με μούρη προς εμένα. Έχοντας το αγαπημένο μου ίσως όπλο, ένα συμβατικό Sniper 125 και έχοντας το ψάρι για τα καλά στο βεληνεκές, ήξερα ότι πλέον δε χανόταν με τίποτα. Η βολή την πέρασε "σουβλάκι", από το δεξί μάγουλο στην δεξιά μεριά της ουράς, κάτι που σίγουρα επιβράδυνε τη βέργα και απέφυγα το σφίνωμα στα τοιχώματα πίσω.
Έχοντας παραδωθεί άμεσα, την ανέβασα αργά στην ίδια βουτιά και τη φίλησα στο κούτελο στην επιφάνεια μετά τη θανάτωση, όπως αρμόζει σε ένα πραγματικά καταπληκτικό ψάρι. 1 και καλό λέω... Μετά επιδώθηκα σε καρτέρια για ανεβασμένους σαργούς γύρω στα 15 και αστόχησα σε ένα του κιλού, ενώ κάποιοι πιωμένοι τουρίστες περνούσαν φουλ ολοταχώς με τις βάρκες στα 15 μέτρα από μένα. Με κοιτούσαν λες και ήθελαν να με χτυπήσουν...Ευτυχώς, τα βράχια δίπλα μου μου πρόσφεραν κάλυψη και σε αυτά βασιζόμουν για ασφάλεια, όχι στη σημαδούρα
Αν και μόνος αυτή τη φορά, ήταν από τις μέρες που αισθανόμουν πολύ υγιής, σωματικά και κυρίως χωρίς σκέψεις στο κεφάλι. Αποφάσισα να πάω σε αγαπημένο παράκτιο μέρος κοντά σε άκρως τουριστική περιοχή (Μιράμπελο) όπου χρειάζεται 20 λεπτά περπάτημα μέχρι να φτάσω στο "ορμητήριο". Η ορατότητα καλή (20 μέτρα κάθετα) και ο δυτικός άνεμος με πήγαινε μόνος προς το σημείο με τα σκαλοπάτια.
Η ζωή στο κομμάτι ήταν αυξημένη: στα 5 μέτρα έβλεπα σαργούς 700ρηδες, κέφαλους, μεγάλους σκάρους, ενώ με το που έπιασα το σκαλοπάτι έβλεπα ψιλό, κακαρέλους και μελανούρια να κινούνται ανήσυχα στα πιο ρηχά.
Αποφάσισα να αναζητήσω το αγαπημένο μου ίσως ψάρι, τη στήρα, με βουτιές στη ζώνη 20-25, καθώς είχα δει στο παρελθόν μεγάλα άτομα. Έτσι, στο πρώτο ελαφρύ συρτό στα 20 μέτρα διακρίνω μια πραγματικά μεγάλη στήρα στο βάθος να κινείται παράλληλα προς μια πέτρα στα 24 και να ξαπλώνει εκεί σαν φάντασμα.
Φτάνοντας στην πέτρα μετά από 5 λεπτά, το ψάρι άφαντο. Όμως, μια άλλη μικρότερη ξεπρόβαλε από τα δεξιά και άρχισε να απομακρύνεται πριν προλάβω να σημαδέψω.
Παρατηρώντας το ψάρι κατά την ανάδυση, υπέθεσα που θα το ψάξω στην επόμενη βουτιά. Έτσι λοιπόν πάλι 5 λεπτά μετά, αποφασίζω να κάνω συρτό προς ένα βράχο μπροστά από το ψάρι και να του βγω φάτσα στη βολή.
Στην προσέγγιση βρέθηκα δίπλα σε 3 μεγάλα ξαπλωμένα μπαρμπούνια, ένα από τα αγαπημένα μου ψάρια, αλλά δε θα μπορούσα να ασχοληθώ με αυτά. Είχα φτάσει στο βράχο πλέον...Με αργή κίνηση και το όπλο ελαφρώς προς τα κάτω, ξεπρόβαλα και είδα τη στήρα ακίνητη με μούρη προς εμένα. Έχοντας το αγαπημένο μου ίσως όπλο, ένα συμβατικό Sniper 125 και έχοντας το ψάρι για τα καλά στο βεληνεκές, ήξερα ότι πλέον δε χανόταν με τίποτα. Η βολή την πέρασε "σουβλάκι", από το δεξί μάγουλο στην δεξιά μεριά της ουράς, κάτι που σίγουρα επιβράδυνε τη βέργα και απέφυγα το σφίνωμα στα τοιχώματα πίσω.
Έχοντας παραδωθεί άμεσα, την ανέβασα αργά στην ίδια βουτιά και τη φίλησα στο κούτελο στην επιφάνεια μετά τη θανάτωση, όπως αρμόζει σε ένα πραγματικά καταπληκτικό ψάρι. 1 και καλό λέω... Μετά επιδώθηκα σε καρτέρια για ανεβασμένους σαργούς γύρω στα 15 και αστόχησα σε ένα του κιλού, ενώ κάποιοι πιωμένοι τουρίστες περνούσαν φουλ ολοταχώς με τις βάρκες στα 15 μέτρα από μένα. Με κοιτούσαν λες και ήθελαν να με χτυπήσουν...Ευτυχώς, τα βράχια δίπλα μου μου πρόσφεραν κάλυψη και σε αυτά βασιζόμουν για ασφάλεια, όχι στη σημαδούρα
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Re: Στήρα στην παράκτια Κρήτη
Ωραίο ψαράκι . Δεν έπρεπε όμως να τη φιλήσεις στο κεφάλι. Μάλλον ΑΥΤΉ σε κόλησε τον covid. Τα σκάφη τώρα το καλοκαίρι φόβος και τρόμος για όλους. ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΡΟΣΟΧΗ.
Re: Στήρα στην παράκτια Κρήτη
Αυτοί οι βαρκάρηδες ταρζάν είναι όντως εφιάλτης! Πάντα όταν ακούω κινητήρα αναδύομαι σύριζα με τα τοιχώματα στα γκρέμνια και έχω το κεφάλι ήσυχο
Re: Στήρα στην παράκτια Κρήτη
Ωραίο ψάρι ! Μεγάλη προσοχή με τους σκαφατους...πάνε γρήγορα και λίγο να κοιτάξουν άλλου δεν βλέπουν την σημαδούρα . Ειδικά αν έχει κυματισμό ..Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν για αποστάσεις κτλ ..
Re: Στήρα στην παράκτια Κρήτη
Πολλοί τουρίστες ενοικιάζουν σκάφη τώρα και τα οδηγούν πιωμένοι, έχουν παντελή άγνοια με τις αποστάσεις
- dimitrikotz
- Δημοσιεύσεις: 1770
- Εγγραφή: Σάβ 02 Μάιος 2020, 22:22
Re: Στήρα στην παράκτια Κρήτη
Ωραίο ψάρι.... η αδυναμία κι εμένα.
Δυνατή εμπειρία μέχρι την επόμενη που έλεγε κι ο Γκάλης!!
Δυνατή εμπειρία μέχρι την επόμενη που έλεγε κι ο Γκάλης!!
Re: Στήρα στην παράκτια Κρήτη
Να σαι καλά Δημήτρη, είναι τρομερό θήραμα...Αν και δεν είναι γενικά μεγάλες σαν άλλα μαυρόψαρα ή μαγιάτικα κτλ, είναι κάποιες αρκετά μεγάλες ώστε να γεμίσεις αδρεναλίνη και φυσικά να μπορείς να διαχειριστείς το μέγεθος χωρίς να βλαστημάς όταν πας να κουβαλήσεις το ψάρι στο σπίτι. Από γεύση δε, σταθερή αξία! Είναι δηλαδή σε όλα εξαιρετική επιλογήdimitrikotz έγραψε: ↑Παρ 24 Ιουν 2022, 14:48Ωραίο ψάρι.... η αδυναμία κι εμένα.
Δυνατή εμπειρία μέχρι την επόμενη που έλεγε κι ο Γκάλης!!
Re: Στήρα στην παράκτια Κρήτη
Άμα ήσουνα εκεί που φαντάζομαι και την έβγαλες από σκάφη και τζετ σκι είσαι τυχερος . Ωραία αφήγηση και ψάρι φυσικά ωραίος!
Φουντουνια και πασης Ελλαδας
Re: Στήρα στην παράκτια Κρήτη
Ευχαριστώ Μάκη, μάλλον το ίδιο μέρος λέμε! Η αλήθεια είναι ότι ένα από τα καλά του χειμώνα είναι πως σε όλα τα μέρη είναι ήρεμα από πολυκοσμία, εκτός και εντός θαλάσσης. Στη σεζόν (από Μάιο μέχρι μέσα Νοέμβρη) ζορίζει η κατάσταση, ευτυχώς τα κοφτά βράχια που καταλήγουν στο νερό προστατεύουν καλά και είναι ευλογία
Re: Στήρα στην παράκτια Κρήτη
Ουφ! Ευτυχώς δεν ψάρωσες να του δώσεις το μέρος, καλή ντρίπλα!chrissfak έγραψε: ↑Παρ 24 Ιουν 2022, 19:23Ευχαριστώ Μάκη, μάλλον το ίδιο μέρος λέμε! Η αλήθεια είναι ότι ένα από τα καλά του χειμώνα είναι πως σε όλα τα μέρη είναι ήρεμα από πολυκοσμία, εκτός και εντός θαλάσσης. Στη σεζόν (από Μάιο μέχρι μέσα Νοέμβρη) ζορίζει η κατάσταση, ευτυχώς τα κοφτά βράχια που καταλήγουν στο νερό προστατεύουν καλά και είναι ευλογία
Το ψάρι πρέπει κάποιος να το βράσει, είναι εύκολο θαρρώ.
Re: Στήρα στην παράκτια Κρήτη
Χαχαχα, το ξέρει αυτός, το ξέρει!hariska έγραψε: ↑Παρ 24 Ιουν 2022, 23:15Ουφ! Ευτυχώς δεν ψάρωσες να του δώσεις το μέρος, καλή ντρίπλα!chrissfak έγραψε: ↑Παρ 24 Ιουν 2022, 19:23Ευχαριστώ Μάκη, μάλλον το ίδιο μέρος λέμε! Η αλήθεια είναι ότι ένα από τα καλά του χειμώνα είναι πως σε όλα τα μέρη είναι ήρεμα από πολυκοσμία, εκτός και εντός θαλάσσης. Στη σεζόν (από Μάιο μέχρι μέσα Νοέμβρη) ζορίζει η κατάσταση, ευτυχώς τα κοφτά βράχια που καταλήγουν στο νερό προστατεύουν καλά και είναι ευλογία
Re: Στήρα στην παράκτια Κρήτη
Πολύ ωραίο πσάρι, μπράβο
Όμως ρε φίλε, σε τέτοια βάθη και με τόσα σκάφη, μόνο με ζευγάρι...
Όμως ρε φίλε, σε τέτοια βάθη και με τόσα σκάφη, μόνο με ζευγάρι...
Re: Στήρα στην παράκτια Κρήτη
Σχεδόν μισό χρόνο μετά (η αλήθεια είναι ότι πήγα να γράψω "1.5 χρόνο μετά", μου φάνηκε πολύ το διάστημα) στο ίδιο ακριβώς σκακοπάτι, μία ωραία στήρα καθόταν ακίνητη σε μικρές πέτρες κοντά σε συστάδα από μεγάλες πέτρες κάτω από το φως του ήλιου στο βάθος των 15μ. Σε προηγούμενες βαθύτερες βουτιές δεν είχα δει παρά μόνο μικρά στηράκια και ετοιμαζόμουν να φύγω.
Διέκρινα το ψάρι από την επιφάνεια και το προσέγγισα πλάγια και πίσω όσο πιο ήρεμα μπορούσα. Η βολή έγινε από τα 3.5- 4 μέτρα περίπου και ευτυχώς η βέργα του δυνατού όπλου δεν έπαθε το παραμικρό (στο παρελθόν έχω δει μύτες να γυρίζουν 45 μοίρες μετά από ατυχή χτυπήματα σε ψάρια που βρίσκονταν κοντά σε πέτρες).
Αυτό ήταν το μοναδικό ψάρι της ημέρας. Έχοντας πλέον καθαρίσει το ψάρι, ντυθεί και έχοντας νυχτώσει,
παίρνω το δρόμο για το αμάξι...
Διέκρινα το ψάρι από την επιφάνεια και το προσέγγισα πλάγια και πίσω όσο πιο ήρεμα μπορούσα. Η βολή έγινε από τα 3.5- 4 μέτρα περίπου και ευτυχώς η βέργα του δυνατού όπλου δεν έπαθε το παραμικρό (στο παρελθόν έχω δει μύτες να γυρίζουν 45 μοίρες μετά από ατυχή χτυπήματα σε ψάρια που βρίσκονταν κοντά σε πέτρες).
Αυτό ήταν το μοναδικό ψάρι της ημέρας. Έχοντας πλέον καθαρίσει το ψάρι, ντυθεί και έχοντας νυχτώσει,
παίρνω το δρόμο για το αμάξι...
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
- omerta
- Δημοσιεύσεις: 662
- Εγγραφή: Πέμ 05 Ιουν 2008, 23:47
- Ονοματεπώνυμο: koliatsos kostas
- Τοποθεσία: Περιστέρι - Σάμος
Re: Στήρα στην παράκτια Κρήτη
Το αγαπημένο μου ψάρι! Εύγε συνάδελφε και καλή χρονιά!
Μακριά πολύ μακριά να ταξιδεύουμε
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει