10 χρόνια ψαροντούφεκο

[mojo]

10 χρόνια ψαροντουφεκο.
Ήταν το καλοκαίρι του 2011 που πρωτοκράτησα το ταπεινό μικρό demka με την βιδωτή δελφινιερα και τριγυρνουσα ώρες ατελείωτες στις ρηχές  τραγανοφυκιαδες  του πατραϊκού.
Αγνοώντας πλήρως το ποσό ΠΟΛΎ επικίνδυνη είναι η Υποβρύχια Αλιεία, όσο και τις τεχνικές που μπορούν να φέρουν στο πιάτο μου ένα αξιόλογο ψάρι πιασμένο με μιαν ανάσα.
Αυτός όμως ο νέος κόσμος που ανοίχτηκε μπροστά μου με μάγεψε, με συγκλόνισε και δε θα ήταν υπερβολή να πω πως με έκανε στην πορεία καλύτερο άνθρωπο σε πολλά επιπεδα. Από εκείνη την πρώτη στιγμή που κράτησα όπλο έως ακόμα και σήμερα είχα την αίσθηση πως πάντα υπάρχει κάποιος που παρακολουθεί τις πράξεις μου εκεί. Εκεί είσαι πραγματικά μόνος σε έναν άλλο κόσμο. Ακούγεται ίσως λίγο περιεργο μα έτσι ήταν και είναι ακόμα για κάποιο λόγο. Ίσως αυτός που παρακολουθεί να μην είναι κάποιος ή κάτι άλλο αλλά ο ίδιος μας ο εαυτός.

Το ψαροντουφεκο πέρα από την ευκαιρία να γνωρίσεις και να αφουγκραστεις το θαλάσσιο κόσμο, σου δίνει την πολύτιμη ευκαιρία να εξερευνήσεις και να γνωρίσεις  (αν θέλεις και αν είσαι ικανός) πολλές άγνωστες πτυχές του εαυτού σου. Σε βιολογικό και πνευματικό επίπεδο.
Η συχνή ελεύθερη κατάδυση στη θάλασσα, αφήνει τα πρώτα της σημάδια στο ανθρώπινο σώμα σμιλευοντάς τα αργά αλλά σταθερά όπως κάνει και με τους βράχους που τους βρέχει το κυμα.
Από εκεί που κρατούσες την ανάσα σου καταδυομενος για μισό λεπτό και έσκαγες , τώρα την κρατάς για 2-3 ολόκληρα λεπτά.
Από τα 4-5 μέτρα βάθος που σου φαίνονταν κατάκτηση στην αρχή, φτάνεις στα 20-25-30 και ίσως λίγα ακόμη.
Το σώμα σου μαθαίνει να κινείται όπως εσύ θέλεις, άνετα μέσα στο νερό. Σε τρεις διαστάσεις. Σα να πετας.
Ολοκληρες ομάδες μυών και ζωτικών οργάνων εκπαιδεύονται και υπακουν στα δικά σου θέλω. Οι πνεύμονες σου δυναμώνουν, αυξάνουν εκμεταλλευονται όλες τις αποθηκευτικες δυνατότητες και αποδίδουν τα μέγιστα.
Δε φοβάσαι πια τη θάλασσα. Όπως δε φοβάσαι όταν κάθεσαι στο σπίτι σου.
Ο σφυγμός της καρδιάς επιβραδύνεται και αυτός μέσω τεχνικών χαλάρωσης, ώστε να χρησιμοποιείται λιγότερο από το πολύτιμο οξυγόνο της άπνοιας.
Γνωρίζεις και νιώθεις για πρώτη φορά το διάφραγμα.
Στις πρώτες βαθιές βουτιές μικροαγγεία στη ρινική κοιλότητα σπάνε και ματώνουν υπενθυμιζοντάς πως δεν είσαι εξοικειωμένος να ζεις σε μεγαλύτερες πιέσεις. Και αυτά όμως υπακουν στη θέληση.
Με διάφορες τεχνικές εξίσωσης  μαθαίνεις να  ανακουφίζεις από τον αφόρητο πόνο που προκαλεί η πίεση, τα τύμπανα των αυτιών σου κάθε φορά που καταδυεσαι.
Είναι τρομερό συναίσθημα και επίτευγμα να κατακερματίζεις και να διαχειρίζεσαι το ανθρώπινο σώμα.
Η θάλασσα με τη μεγάλη της αγκαλιά είναι αυτή που επιμελειται την εκπαίδευση. Δε ζητάει εισαγωγικές εξετάσεις για το δικό της πανεπιστήμιο. Το μόνο που ζηταει είναι να διαβάσεις 2-3 απαράβατος κανόνες κανόνες πριν μπεις ζωντανός  και να τους εμπεδώσεις γιατί αλλιώς θα βγεις νεκρός.

Και αν όλα αυτά ακούγονται σύνθετα και δύσκολα, το περίεργο είναι πως αυτό ήταν το εύκολο κομμάτι. Μέχρι εδώ μπορεί σχεδόν ο Οποιοσδήποτε. Με επιμονή και κυρίως υπομονή. Υπάρχουν ακόμη και άνθρωποι που δεν είναι αρτιμελής και τα καταφέρνουν περίφημα.
Τι γίνεται όμως όταν σ αυτό το μαύρο ανθρωπάκι βάλεις στο χέρι του ένα όπλο και ο δύτης γίνεται πλέον κυνηγος;
Ο συντελεστής αυτός αλλάζει δραματικά την πολύπλοκοτητα της εξίσωσης.
Στο μαύρο ανθρωπάκι, το κυνήγι είναι περασμένο στο dna του χιλιάδες χρόνια, σφυριλατημενο με το ένστικτο της επιβίωσης. Τι γίνεται όταν σε αυτό το ένστικτο παρεμβάλλονται διάφορες επιμέρους  αξίες του εκάστοτε χαρακτήρα σε σημείο να το καθορίζουν;
Τοτε πραγματικά προκύπτουν δεκάδες διαφορετικές περιπτώσεις.
Σε αυτή τη δεκαετία έχω γνωρίσει κάθε δυνατή περίπτωση ψαροντουφεκά:
Αυτα που λέω αυτά κάνω.
Άλλα λέω και άλλα κάνω.
Κάνω αυτά που κάνω αλλά δε τα λέω.
Δε λέω τι κάνω.
Έχω γνωρίσει, ευσυνείδητους, ασυνείδητους, ψωναρες, άπληστους, εγκρατείς, πειθαρχημενους, ολιγαρκεις, ηθικούς, ανήθικους, νομοτυπους, παράνομους, ασυδοτους, κρυψινους, διπρόσωπους, ολιγαρκεις, επιλεκτικους, μετανοημένους κ.α
....

Γενικά στο ψαροντουφεκο κυριαρχεί η ματαιοδοξία και το ψαρι. Όλοι θέλουν να είναι γνωστοί, "δυνατα ντουφεκια" με πολλά μέτρα βάθος καταδυσης και πολλά "τροπαια" όπως λέγονται τα μεγάλα πρώτα και μεγάλα ψάρια. Όσο πιο πολλά τα παλαμάκια, τόσο πιο μεγάλη η "καταξίωση" .
Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τον τρόπο σύλληψης. Αν πχ χρησιμοποιήθηκε υποβρύχιος φακός (που απαγορεύεται) και το ψάρι θανατώθηκε ενώ ήταν κρυμμένο αθέατο προφυλαγμενο  στο σκοτεινό θάλαμι του.
Κάνεις δεν ενδιαφέρεται εάν ο ψαροντουφεκάς βουτούσε επιπόλαια σε τεράστια βάθη μόνος, παίζοντας κορώνα γράμματα τη ζωή του για να καταφέρει το τρόπαιο.
Κάνεις δεν ενδιαφέρεται για την κατάληξη του αλιεύματος. Δηλ εάν αυτό θα καταναλωθεί από τον/τους Ερασιτέχνες ή εάν θα πουληθεί παράνομα.
Και από όλους η ίδια απάντηση.
"ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω"
Όλοι προτιμούν να τα έχουν καλά με όλους και να χαριεντιζονται με επευφημιες που είναι δανεικές και επιστρεπτέες.
Στα πλαίσια της αυτοκριτικής μου, ακόμη και εγώ είχα υποπέσει στη δεύτερη κατηγορία όταν δημοσίευσα ένα βίντεο όπου στα - 24 μέτρα έκανα μια τραβηγμένη βουτιά μονος για να πιάσω ένα ροφό. Για καλή μου τύχη μέσα σε όλα τα παλαμάκια και τα μπράβο του κοινού για τη σύλληψη, βρέθηκαν 2-3 διαδικτυακοι φίλοι έμπειροι (θυμάμαι σίγουρα τον sparo και τον δραπέτη) , χαμηλών τόνων ψαροντουφεκαδες να μου τραβήξουν το αυτί δημόσια και να μου εμπεδώσουν μια για πάντα το ποσό εύκολα μπορείς να μην ξαναντικρισεις ποτέ όλους αυτούς που αγαπάς και σ αγαπάνε, μοιράζοντάς τους αφόρητη θλίψη.
Τους είμαι ακόμη ευγνώμων γι αυτό.

Συνυπολογίζοντας πως οι εταιρίες  του χώρου διατηρούν μια ιδιόμορφη τακτική μάρκετινγκ όπου όλα τα παραπάνω επιβραβευονται με είδη εξοπλισμού και δωρακια, αρκεί η φίρμα τους να μοστράρει πρώτη στις εν λόγω φωτογραφίες.
Σε αυτά προσθεστε" ευφυέστατα" θρυλικά ρητά ευρείας αποδοχής όπως
"ο ψαράς από τα ψάρια του φαίνεται". Ναι. Ο ψαρας δε φαίνεται από τις πράξεις του. Ούτε τα ξέρανε καλά οι παλιοί όταν έλεγαν για του ψαρά και του κυνηγού το πιάτο που μια στο τόσο είναι γεμάτο. Η αψαρία διώκεται.
ΌΛΑ για να πιαστεί το ψάρι.
Εχουμε 2021 και ακόμα υπάρχουν αγώνες ψαροντουφεκου.
Ναι... Αγώνες ψαροντουφεκου. Δηλαδή διαλέγουμε μια περιοχή, μαζεύουμε χορηγούς σπόνσορες και 10-15 αθλητές ονοματα (ψαροντουφεκαδες δηλ) και για δύο τρεις μέρες, όποιος τουφεκισει τα πιο πολλά κιλά ψάρια είναι νικητής.Τα ψάρια δίδονται σε ιδρύματα, τα κύπελα και μετάλλια στους αθλητές, η διαφήμιση στις εταιρίες και όλα καλά.

Όλες αυτές αλλά και πάμπολλες άλλες ανεκδιήγητες καταστάσεις με πήγαν πολύ πίσω στο χρόνο. Πιτσιρικάς τότε δέχτηκα ένα δώρο πολύτιμο οπως αποδείχτηκε από τον καλό παιδικό μου φίλο Σταύρο. Ήταν ένα μικρό βιβλιαράκι "γράμμα  ενός αρχηγού των ινδιάνων" του 1800 κάτι από τον αρχηγό Σηατλ, απάντηση στον λευκό που ήθελε τη γη του.
Μια φράση μου ήρθε στο μυαλό που όταν τη διάβαζα τότες εντυπωσιαστηκα από την κρισιμοτητα που της εδώσε ο Σηατλ . Κάπου γραφει:

"Αν αποφασίσω και δεχτώ, θα βάλω έναν μονο όρο. Τα ζώα της γης αυτής ο λευκός θα πρέπει να τα μεταχειριστεί σαν αδέρφια του. Τι είναι ο άνθρωπος δίχως τα ζώα; Αν όλα τα ζώα φύγουν από τη μέση, ο άνθρωπος θα πεθάνει από μεγάλη εσωτερική μοναξιά"

Είναι δυσκολο να το εξηγήσεις σε κάποιον που δεν  έχει ζήσει έστω μια στιγμή δίπλα σε άγρια μεγάλα ψαρια. Σε μιαν αγέλη  συναγριδων, σε ένα ατρόμητο λαβράκι, Σε έναν βασιλικό ροφό, σ ένα μαγιάτικο κοκ..
Παρ ολ αυτά όμως κάποιοι ακόμα κ αν δε βουτάνε το αντιλαμβάνονται λόγω της παιδείας και της ευσυνειδησίας τους.

Στο Spearfishingforum.gr εντόπισα  μια κοιτίδα με τις ίδιες ανησυχίες και την ίδια πάνω κάτω αντίληψη. Ενεργό μέλος εδώ και χρόνια έμαθα πάρα πολλά, εμπνεύστηκα από πολλά αξιόλογα άτομα (σίγουρα κάποιοι απ αυτούς διαβάζουν τώρα) που μεταλαμπαδευσαν  αυτή την "αλλη" εκδοχή του ψαροντουφεκου.
Της συνδεδεμένης με την ηθική, την ολιγάρκεια, την σύνεση, την επιλεκτικότητα. Αυτή η κοιτίδα μεγάλωσε, προσανατολιστηκε και τώρα είναι πια και σύλλογος στον οποιο τα αδερφια μου, μου έκαναν μάλιστα την μεγάλη τιμή να προεδρεύω.


Επιστρεφοντας λοιπόν στο νόημα της ανάρτησης, η καλή μου τύχη το έφερε στα πρωτα ξεκινήματά μου να πρωτοπέσω πάνω στο blog του φίλου μου (τώρα πια)  Μάνου. Από τις καλόγραμμένες και συγκλονιστικες ιστορίες του εμπνεύστηκα, ενημερώθηκα και γαλουχήθηκα ως ένα σημείο. Το οποίο και θεωρώ καίριο για την έκβαση της μετέπειτα ενασχόλησής μου.

Σε αυτή τη δεκαετία αξιώθηκα να έχω δει τα πάντα στο χώρο. Έχω αξιωθεί να δω όλων των ειδών τα ψαρια και όλων των ειδών ψαροντουφεκαδες. Είναι σα το βίντεο που δημοσιεύω. Μπήκα από ένα πέρασμα που θεριεύει ο αερας (μπουγαζάκι όπως το λέει ο φίλος μου ο Μάνος ο πειρατής του Ικάριου) , τα είδα και ξαναβγήκα 10 χρόνια μετα από το ίδιο μπουγαζακι όπως εγώ ήθελα και ονειρευόμουν. Συντροφιά με ενα φίλο και ένα κορυφαίο θήραμα να πάμε να το φάμε. Μετά από 10 χρόνια καταφέραμε να κάνουμε ένα ψάρεμα μαζί που το θέλαμε και οι δυο. Σαν μέντορας  και μαθητής ας πούμε..
Σημασία για μένα τελικά είχε, έχει και θα έχει.... η ιστορία πίσω από το κάθε ψάρι, καλή ώρα.
Υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή που αξίζει να είναι περήφανος κάνεις. Ψάρια μπορούν να πιάσουν όλοι πια. Όλη η ουσία είναι το πως, το πότε και το γιατί...

https://youtu.be/XyKLIiS7FRQ

phpBB [video]

[thalassa50]

Αφου εγραψε ο προεδρος μας Ειπα να το διαβασω χονδρικα στο τσακ μπαμ λογο μηκους και κατεληξα να το διαβαζω δυο φορες ολο για καποια αποσπασματα που ειναι ολο το ζουμι
Οτι και να γραψω θα ειναι λιγο
Ρεσπεκτ

[Απρόθυμος]

Ως ένας από τους Τελευταίους εισαχθέντες στο χώρο και όντας πλήρως αρχάριος, διάβασα αυτό το κείμενο και οφείλω να δηλώσω πως με συνεπήρε και με συγκίνησε.
Όχι γιατί διηγείται μια ψαρευτική ιστορία και ένα Curriculum Vitae ( Βιογραφικό σημείωμα αν θέλετε ) , αλλά γιατί με οδήγησε στο να κοιτάξω μέσα μου, στους δικούς μου στόχους και τις δικές μου αντιλήψεις.
Σε ευχαριστώ mojo.

[X.A]

ΣΣΣΣΣΣΣ τα λόγια είναι περιττά μετά από μία τέτοια ανάρτηση - ποίημα -εξομολόγηση. Μεγάλες αλήθειες που πρέπει να τις βαστάμε καλά ριζωμένες στην καρδιά και στο μυαλό μας.
Σε ευχαριστώ πολύ Ζάχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[mike_m]

Ευγε Πρόεδρε



Γενικά στο ψαροντουφεκο κυριαρχεί η ματαιοδοξία και το ψαρι. Όλοι θέλουν να είναι γνωστοί, "δυνατα ντουφεκια" με πολλά μέτρα βάθος καταδυσης και πολλά "τροπαια" όπως λέγονται τα μεγάλα πρώτα και μεγάλα ψάρια. Όσο πιο πολλά τα παλαμάκια, τόσο πιο μεγάλη η "καταξίωση" .

Αυτό δεν ισχύει για το 90% αυτών που γράφουν εδωμέσα. Μονο εδωμέσα και όχι στα ΜΚΔ σα το FB. Πέρασαν πολλά χρόνια στον καφενέ με ποσταρίσματα γεμάτα κομπασμους, φιλοδοξίες, ζηλιες και πικρόχολα σχόλια. Αυτά είναι παρελθον, τουλάχιστο για τους 100 ινδιάνους πουυ γράφουν εδωμέσα.

Προσωπικά εχω επιλέξει τον καφενέ για να μοιράζομαι τις εμπειρίες - τις πολύ λίγες πλέον μια και δε ψαρεύω πολύ. Οι λόγοι που γράφω εδω και όχι αλλου ειναι
1. Το ψάρεμά σου δεν είναι για τα αδιακριτα μάτια. Πολλούς από εσάς του ξέρω λίγο, αλλά τους ξέρω προσωπικά. Προτιμώ τα ευσημα από κάποιον που ξέρει τι γίνεται παρά από κάποιον που δεν έχει ιδέα. Δε με ενδιαφέρει το σχόλιο του Αμερικάνου, της μάνας και της αδερφής μου, του αυτοονομαζόμενου οικολόγου, του ψ/τ του πληκτρολογίου.
2. Εστιαζω στην ιστορία και περισσότερο στα συναισθήματα. Πολλές φορές με πιάνω να ξαναδιαβάζω παλιά μου ποστ μονο και μόνο για να βλέπω τι έγινε στο παρελθον και πολλές φορές μη γελάσετε, αλλά θυμάμαι τη μέρα ακόμη και εαν έχουν περάσει 10 χρόνια. Γράφω περισσότερο παρά ποστάρω το βίντεο. Δε ψαρεύω με κάμερα. Ό,τι κατάλαβα κατάλαβα σε μια στιγμή που μπορεί να μείνει στο μυαλό μου για πολλά χρόνια αργότερα.
3. Ποτέ δεν είχα κάψα να γίνω δυνατό τουφέκι. Απο την άλλη, το μοτο ενός παλιότερου από μενα που έγραφε από το 2003 σε αντίστοιχο φόρουμ έγινε και δικό μου - απλά να βγαίνει τόσο ψάρι ώστε να χορτάσει η οικογένεια.

Συνυπολογίζοντας πως οι εταιρίες του χώρου διατηρούν μια ιδιόμορφη τακτική μάρκετινγκ όπου όλα τα παραπάνω επιβραβευονται με είδη εξοπλισμού και δωρακια, αρκεί η φίρμα τους να μοστράρει πρώτη στις εν λόγω φωτογραφίες.
Σε αυτά προσθεστε" ευφυέστατα" θρυλικά ρητά ευρείας αποδοχής όπως
"ο ψαράς από τα ψάρια του φαίνεται"
Πράγματι, βγαζεις στο γραπτό σου το νόημα που δίνει το 90% όσων ψαρευουν και ποστάρουν...για τους άλλους. Από την άλλη πλευρά...
Ο ψαράς φαίνεται από το χαμόγελο του. Μπορεί να βγαίνει αψαρος αλλά να λάμπει γιατί έκανε την αυτοκάθαρση του, γιατί πέρασε καλά, γιατί βουτηξε με ένα άλλο παιδί που τον ξέρει 40 χρόνια ή ακόμη γιατι σκέφτεται τη μπριζολα στα κάρβουνα και την κρύα μπυρα στο μετά.
Ψάρια μπορεί να βγαίνουν σε κάθε ψάρεμα εαν δε κάνεις εκπτώσεις στις βολές και ας είναι και παρακατιανα. Φέτος προτίμησα 10 καλά μπαρμπούνια από μια μεγάλη σφυρίδα στο ίδιο βαθος. Περι ορέξεων.... κολοκυθόπιτα.

Τελος να σου ευχηθώ να είσαι καλά και να βγαίνεις πάντα από το νερό με ένα σουπερ χαμόγελο.

[CapetanThomas]

Είναι από αυτά τα Πονήματα,
( Λόγια + Εικόνες + Μουσικές ),
που όταν είσαι ο Αποδέκτης,

ψάχνεις το Κουμπί να βάλεις την Ενταση στο Τέρμα,

ψάχνεις το Ποτήρι που θα μισο-αδειάσεις στο Πάτωμα,

ψάχνεις το Πιάτο που θα πετάξεις κάτω για να σπάσεις,

ψάχνεις την Καρέκλα δίπλα σου που θα κλωτσήσεις,

ψάχνεις την Ακρη του Τραπεζιού σου να κρατηθείς,
για να μην πέσεις και τσακιστείς…




Μπράβο σε Όλα Φίλε…


Φιλοτέχνησες και σμίλεψες,
μια Ψαρευτική Ζωή 10 Ετών,
όπως ακριβώς Εσύ την θέλησες…


Από Καρδιάς εύχομαι οι επόμενες πολλές Δεκαετίες,
να είναι Πλούσια Τριπλοκεντημένες,
με αυτή την Απαράμιλλη Τέχνη που τελειοποίησες,
την Τέχνη της Ζωής…



Ένα μεγάλο Ευχαριστώ για Όλα…

[GoRaN]

Θαρρώ πως το κείμενο αυτό θα πρέπει να καρφιτσωθεί πάνω πάνω!

Φίλε το κείμενό σου σηκώνει γνωριμία από κοντά και πολλών ωρών συζήτηση....

Να ξέρεις ότι όλα καταγράφονται στο χωροχρόνο.....

[andrianblue]

Πολυ ωραιο το κειμενο!!
Να γεμισεις πολλες 10ετιες ακομα σαν κ αυτη!!

[gsim]

Είχα τη τύχη να γίνω αποδέκτης και εγώ της φιλοξενίας του Μάνου, να ανέβω κι εγώ στο φουκωτάκι. Ζει σε έναν υπέροχο τόπο και η παρουσία του τον κάνει ακόμα πιο όμορφο. Ανυπομονώ να τον ξαναεπισκεφτώ και από ότι ξέρω δεν είμαι ο μόνος...

Στα του ψαρά και της φιλοσοφίας του νομίζω δε χρειάζονται πολλά σχόλια, όποιος συμφωνεί απλά την εφαρμόζει.

[Greek-Blue]

Τα έγραψα αλλού, τα γράφω κι εδώ.
Ωραίο το βίντεο, ωραίο καρτέρι και ψάρι αλλά το κείμενο είναι που βρίσκω ομορφότερο όλων και με βρίσει σύμφωνο 100%.
Κι εμένα άτομα από τον καφενέ μας ήταν που με "καθοδήγησαν" στον να αγκαλιάσω ακόμα περισσότερο την αυτοσυγκράτηση και ηθική για τη θάλασσα που
μπορεί να προϋπήρχε μέσα μου αλλά την ανέπτυξα και παγίωσα.
Κι εμένα μου αρέσει όσες ψαριές μοιράζομαι να τις μοιράζομαι μόνο εδώ για τους λόγους που προανέφερες.
Ελπίζω και να νεότερα μέλη που πολλές φορές απλά διαβάζουν χωρίς να συμμετέχουν να ξεκινήσουν σιγά σιγά
και να γίνουν ενεργά μέλη της παρέας.
Άλλωστε ως γνωστό εδώ πλέον δεν κάνουμε χαρά με τα "τρόπαια.." αλλά με τη χαρά και το συναίσθημα του άλλου.

[hariska]

Διαβάζοντας τον τίτλο σκέφτηκα, "ποιος νέωπας είναι αυτός τώρα και τι θα μας πει άραγε, θα περηφανευεται για τα επιτεύγματα του, εγώ όταν αυτός ξεκίναγε ήμουν ήδη τρισμέγιστος, ωχου μωρέ αδερφάκι μου" και τέτοια!

Τελικά το ποστ με ξάφνιασε, νταξ, ωραίο είναι, αλλά το πιο ωραίο είναι το ότι όσο περνανε τα χρόνια αυτή η νοοτροπία θα μεταδίδεται στις νέες γενιές και σε κάποια φάση θα επικρατησει σχεδόν καθολικά.

Υ. Γ. Ρε σεις, πολύ επικίνδυνο αυτό το πέρασμα... Επιτρέπεται το υποβρύχιο κυνήγι εκεί;

Υ. Γ. 2. Το πόστο που βούτηξες, απλά φανταστικό και η σκηνή που ξεκινούν οι συναγριδες να έρχονται, υπέροχη!

[GoRaN]

Τώρα που το ξαναδιάβασα , ο τίτλος θα έπρεπε να είναι : Απόσταγμα 10 χρόνων !

[sparos]

ρε μπαγάσα είσαι ποιητής

10 χρόνια κ@βλ@ς και.....συνεχίζεται

[mojo]

Αφου εγραψε ο προεδρος μας Ειπα να το διαβασω χονδρικα στο τσακ μπαμ λογο μηκους και κατεληξα να το διαβαζω δυο φορες ολο για καποια αποσπασματα που ειναι ολο το ζουμι
Οτι και να γραψω θα ειναι λιγο
Ρεσπεκτ

Σ ευχαριστώ Γιάννη. Τιμητικά πολύ τα λόγια σου ,με τοσα χρονια στη θάλασσα

Ως ένας από τους Τελευταίους εισαχθέντες στο χώρο και όντας πλήρως αρχάριος, διάβασα αυτό το κείμενο και οφείλω να δηλώσω πως με συνεπήρε και με συγκίνησε.
Όχι γιατί διηγείται μια ψαρευτική ιστορία και ένα Curriculum Vitae ( Βιογραφικό σημείωμα αν θέλετε ) , αλλά γιατί με οδήγησε στο να κοιτάξω μέσα μου, στους δικούς μου στόχους και τις δικές μου αντιλήψεις.
Σε ευχαριστώ mojo.

Το ψαροντούφεκο είναι άκρως εσωτερικό σπορ. Εκτός απο αυτά που βλέπουμε τριγύρω στο βυθό, βλέπουμε και καλύτερα μέσα μας.
Υπομονή, θάλασσα καλή παρέα (φυσική ή διαδικτυακή) και όλα θα έρθουν οπως τα θες εσύ, θα δεις.

ΣΣΣΣΣΣΣ τα λόγια είναι περιττά μετά από μία τέτοια ανάρτηση - ποίημα -εξομολόγηση. Μεγάλες αλήθειες που πρέπει να τις βαστάμε καλά ριζωμένες στην καρδιά και στο μυαλό μας.
Σε ευχαριστώ πολύ Ζάχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Και γω σ ευχαριστώ Αντρεα. Πρωτα που ήρθες στη μάζωξη και γνωριστήκαμε και για την παρουσία σου εδώ στο φόρουμ και το σύλλογο.

[mojo]

Ευγε Πρόεδρε



Γενικά στο ψαροντουφεκο κυριαρχεί η ματαιοδοξία και το ψαρι. Όλοι θέλουν να είναι γνωστοί, "δυνατα ντουφεκια" με πολλά μέτρα βάθος καταδυσης και πολλά "τροπαια" όπως λέγονται τα μεγάλα πρώτα και μεγάλα ψάρια. Όσο πιο πολλά τα παλαμάκια, τόσο πιο μεγάλη η "καταξίωση" .

Αυτό δεν ισχύει για το 90% αυτών που γράφουν εδωμέσα. Μονο εδωμέσα και όχι στα ΜΚΔ σα το FB. Πέρασαν πολλά χρόνια στον καφενέ με ποσταρίσματα γεμάτα κομπασμους, φιλοδοξίες, ζηλιες και πικρόχολα σχόλια. Αυτά είναι παρελθον, τουλάχιστο για τους 100 ινδιάνους πουυ γράφουν εδωμέσα.

Προσωπικά εχω επιλέξει τον καφενέ για να μοιράζομαι τις εμπειρίες - τις πολύ λίγες πλέον μια και δε ψαρεύω πολύ. Οι λόγοι που γράφω εδω και όχι αλλου ειναι
1. Το ψάρεμά σου δεν είναι για τα αδιακριτα μάτια. Πολλούς από εσάς του ξέρω λίγο, αλλά τους ξέρω προσωπικά. Προτιμώ τα ευσημα από κάποιον που ξέρει τι γίνεται παρά από κάποιον που δεν έχει ιδέα. Δε με ενδιαφέρει το σχόλιο του Αμερικάνου, της μάνας και της αδερφής μου, του αυτοονομαζόμενου οικολόγου, του ψ/τ του πληκτρολογίου.
2. Εστιαζω στην ιστορία και περισσότερο στα συναισθήματα. Πολλές φορές με πιάνω να ξαναδιαβάζω παλιά μου ποστ μονο και μόνο για να βλέπω τι έγινε στο παρελθον και πολλές φορές μη γελάσετε, αλλά θυμάμαι τη μέρα ακόμη και εαν έχουν περάσει 10 χρόνια. Γράφω περισσότερο παρά ποστάρω το βίντεο. Δε ψαρεύω με κάμερα. Ό,τι κατάλαβα κατάλαβα σε μια στιγμή που μπορεί να μείνει στο μυαλό μου για πολλά χρόνια αργότερα.
3. Ποτέ δεν είχα κάψα να γίνω δυνατό τουφέκι. Απο την άλλη, το μοτο ενός παλιότερου από μενα που έγραφε από το 2003 σε αντίστοιχο φόρουμ έγινε και δικό μου - απλά να βγαίνει τόσο ψάρι ώστε να χορτάσει η οικογένεια.

Συνυπολογίζοντας πως οι εταιρίες του χώρου διατηρούν μια ιδιόμορφη τακτική μάρκετινγκ όπου όλα τα παραπάνω επιβραβευονται με είδη εξοπλισμού και δωρακια, αρκεί η φίρμα τους να μοστράρει πρώτη στις εν λόγω φωτογραφίες.
Σε αυτά προσθεστε" ευφυέστατα" θρυλικά ρητά ευρείας αποδοχής όπως
"ο ψαράς από τα ψάρια του φαίνεται"
Πράγματι, βγαζεις στο γραπτό σου το νόημα που δίνει το 90% όσων ψαρευουν και ποστάρουν...για τους άλλους. Από την άλλη πλευρά...
Ο ψαράς φαίνεται από το χαμόγελο του. Μπορεί να βγαίνει αψαρος αλλά να λάμπει γιατί έκανε την αυτοκάθαρση του, γιατί πέρασε καλά, γιατί βουτηξε με ένα άλλο παιδί που τον ξέρει 40 χρόνια ή ακόμη γιατι σκέφτεται τη μπριζολα στα κάρβουνα και την κρύα μπυρα στο μετά.
Ψάρια μπορεί να βγαίνουν σε κάθε ψάρεμα εαν δε κάνεις εκπτώσεις στις βολές και ας είναι και παρακατιανα. Φέτος προτίμησα 10 καλά μπαρμπούνια από μια μεγάλη σφυρίδα στο ίδιο βαθος. Περι ορέξεων.... κολοκυθόπιτα.

Τελος να σου ευχηθώ να είσαι καλά και να βγαίνεις πάντα από το νερό με ένα σουπερ χαμόγελο.

Αυτό με το "πρόεδρε", γιατι έχω την αίσθηση οτι το γράφετε ολοι επίτηδες και χαμογελώντας..

Έλεγα του ματαντορ μια μέρα:
-Στην Ελλαδα άμα πετάξεις πέτρα, ή σκυλί ή πρόεδρο θα πετύχεις...
- Δικαιο έχεις πρόεδρε! Μ απάντησε γελώντας...
και αυτός τέτοιος είναι.


Μιχάλη λίγο πολύ όλοι για τους ίδιους λόγους προτιμούμε το φόρουμ. Αν και αυτή, ήταν η μόνη φορά που έκανα και τη συγκεκριμένη δημοσίευση και στο facebook . Γιατί το κείμενο είναι κατανοητό και ενδιαφέρον και απο κάποιον που δεν εχει σχέση με το χώρο. Πολλοί γνωστοί μου το διάβασαν εκει και μου άρεσε αυτο. Δεν είμαι απ αυτούς που έχουν 1500 "φιλους" ούτε 500 "φιλους" ψαροντουφεκάδες. Έχω όσους πραγματικά γνωρίζω με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Έτσι όπως τα λες φίλε. Πολλές φορές έχει συμβει η μπυρίτσα , το σουβλάκι, η παρεούλα , η γλυκιά κούραση μετα απο την άκαρπη εξόρμηση.
Σ έχω καταλάβει πόσο κούλ είσαι.

Είναι από αυτά τα Πονήματα,
( Λόγια + Εικόνες + Μουσικές ),
που όταν είσαι ο Αποδέκτης,

ψάχνεις το Κουμπί να βάλεις την Ενταση στο Τέρμα,

ψάχνεις το Ποτήρι που θα μισο-αδειάσεις στο Πάτωμα,

ψάχνεις το Πιάτο που θα πετάξεις κάτω για να σπάσεις,

ψάχνεις την Καρέκλα δίπλα σου που θα κλωτσήσεις,

ψάχνεις την Ακρη του Τραπεζιού σου να κρατηθείς,
για να μην πέσεις και τσακιστείς…




Μπράβο σε Όλα Φίλε…


Φιλοτέχνησες και σμίλεψες,
μια Ψαρευτική Ζωή 10 Ετών,
όπως ακριβώς Εσύ την θέλησες…


Από Καρδιάς εύχομαι οι επόμενες πολλές Δεκαετίες,
να είναι Πλούσια Τριπλοκεντημένες,
με αυτή την Απαράμιλλη Τέχνη που τελειοποίησες,
την Τέχνη της Ζωής…



Ένα μεγάλο Ευχαριστώ για Όλα…

Καπετάνιε , με κάνεις να αισθάνομαι πολύ όμορφα μ αυτα τα λόγια. Δεν ξέρεις πόση αξία έχουνε για μένα.
Αυτο που περιγράφεις θα το έλεγα ζειμπέκικο της ψυχής .
Και συ το χόρεψες με την καρδιά σου. Και ας μην κουνήθηκες απο τη θέση σου.
Ευχομαι να είσαι πάντα εδώ μαζί μας ,στην παρέα μας,
έτσι όπως σε γνωρίσαμε και σ αγαπήσαμε.

Ευγενής θαλασσινός και ευγενικός φίλος

Θαρρώ πως το κείμενο αυτό θα πρέπει να καρφιτσωθεί πάνω πάνω!

Φίλε το κείμενό σου σηκώνει γνωριμία από κοντά και πολλών ωρών συζήτηση....

Να ξέρεις ότι όλα καταγράφονται στο χωροχρόνο.....

Γιώργο....Γιώργο...
Που ήθελες να φύγεις απ το φόρουμ, θυμάσαι; Με τον τσαούν τοτε είπαμε ,αυτός πρέπει να κρατηθεί πάση θυσία!
Θα το βάλω μαζί με κάποια άλλα διαμαντάκια που μαζεύω στην ενότητα που πρέπει.
Πρέπει όπωσδήποτε παιδιά να οργανώσουμε μαζώξεις με την πρώτη χαλάρωση της κατάστασης covid. Έχουμε πολλά να π(ι)ούμε και να γνωριστούμε και απο κοντά