Έμεινα πολύ καιρό μακρυά από το αγαπημένο μας φόρουμ, σχεδόν όλο το πολυαγαπημένο μας 2020

Οι λόγοι πολλοί και δεν είχαν να κάνουν μόνο με το γνωστό θέμα που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Εκτός από αυτό είχα μια μετακόμιση που με ταλαιπώρησε και απαίτησε πολύ από το χρόνο και τις δυνάμεις μου αλλά και που τελείωσε με αποτέλεσμα θετικό.
Επίσης ήταν ένα διάστημα που η δουλειά με έπηξε, τρελά.
Να μην παραπονιέμαι..ξέρω πόσο κόσμος δεν έχει, πόσος κόσμος υποφέρει και χαροπαλεύει για να τα φέρει βόλτα και να ταΐσει την οικογένεια του.
Πόσοι άνθρωποι παλεύουν για τη ζωή τους, έχασαν δικούς τους και τραβάνε ανηφόρα.
Το ότι ψαρέψαμε ελάχιστα αυτό το χρόνο και έχουμε πάθει σύνδρομο στέρησης μακρυά από την αγαπημένη μας, ας είναι το μεγαλύτερο μας πρόβλημα.
Ξέρω πως όλοι μας έχουμε κουραστεί και έχουμε χάσει το χαμόγελο και τη διάθεση μας περιμένοντας να μας αμολήσουν ξανά.
Υγεία εύχομαι σε όλους και όλα τα άλλα θα τα βρούμε.
Όπως πολλοί συνάδελφοι, βρήκα κι εγώ επιτέλους λίγο χρόνο και διάθεση να μαζέψω μερικά παλιά πλάνα για να περάσω την ώρα μου και ελπίζω και για λίγο τη δική σας.
Τα ψάρια τίποτα σπουδαίο, αλλά περισσότερο ήθελα να μοιραστώ μια εικόνα που έζησα κάποια στιγμή, όταν είδα 2 καλαμάρια (χταπόδια ήταν τελικά, αλλά έτσι όπως κολυμπούσαν στην αρχή σε απόσταση με μπέρδεψαν) τα οποία επιδόθηκαν σε ένα χορευτικό-κυνηγητό, εντελώς αδιάφορα για τη δική μου παρουσία, το οποίο κατέληξε σε αναπαραγωγή. Δεν είχα δει κάτι τέτοιο όσο χρόνια είμαι στη θάλασσα και ούτε κάποιος από τους φίλους που ρώτησα.
Κάποιος φίλος είπε πως μπορεί να μην ήταν αναπαραγωγή αλλά γεύμα. Ελπίζω πως όχι και όπως και να είχε, σύντομα τα άφησα στην ησυχία τους να συνεχίσουν αυτό που έκαναν.
Αν κάποιος φίλος έχει δει κάτι αντίστοιχο θα με ενδιέφερε να μοιραστεί την εμπειρία του.