Η στήρα, η σάση και η αλεξάνδρα!

[dimitrikotz]

Λίγο πριν το σφύριγμα της λήξης των διακοπών. Βάρκα μαζεμένη, αναγκαστικός χωρικός περιορισμός στα 'κοντινά' του οικισμού, και μεταφυσικά διλήμματα ως προς την σκοπιμότητα της βουτιάς. Θα συνέχιζε να είναι η πηγή χαράς ή θα επέτεινε την ανησυχητικά αυξανόμενη κατάθλιψη μου? Στην πραγματικότητα το δίλημμα ήταν ψευδοδίλημμα γιατί η έλξη που ασκεί η θάλασσα είναι ακατανίκητη, δεν είναι στο χέρι σου ν' αντισταθείς στο κάλεσμα της. Αισθανόμουν κάπως σαν νέγρος μελλοθάνατος σε φυλακές υψίστης ασφαλείας της Αλαμπάμα, που λίγο πριν τον τοποθετήσουν στην ηλεκτρική καρέκλα, του κάνουν ένα καλό κούρεμα στο άφρο μαλλί του, για να είναι ευπαρουσίαστος. Προς τι, όλο αυτό? Τέλος πάντων το πεπρωμένο φυγήν αδύνατον, ζώστηκα όλο τον εξοπλισμό, και εκτίμησα δεόντως το τακτικό πλεονέκτημα που μου προσέφερε η αγαπημένη μου διάρα elios, έχοντας να κουβαλήσω τρία μόλις κιλά έρματος. Ύδρα ίσον σκαλιά, αμέτρητα σκαλιά όπου και να πας ποδαρόδρομος και ταλαιπωρία. Αλλά Ύδρα ίσον και βράχια, αμέτρητα βράχια που σημαίνει πάντα ότι ο ποδαρόδρομος πάντα αξίζει τον κόπο!

Προορισμός ένα πολύ αγαπημένο κοντινό στα σπιτια μέρος, ένα κολπάκι λίγο πριν από το δεύτερο, από τα δύο συνολικά λιμάνια του νησιού (πάλι προδόθηκα). Προσδοκία καμία, έστω και αν την τελευταία φορά που είχα πάει εκεί πριν από πέντε χρόνια, είχα καταφέρει ένα ροφό 12 κιλά! Με το που μπαίνω στα καταπράσινα νερά, όλη η καταχνιά ως δια μαγείας εξαφανίστηκε. Μετά τις πρώτες βουτιές και το παιχνίδι με τους πολυάριθμους σκάρους, κατευθύνθηκα στο μέρος που εξ αρχής είχα στο μυαλό μου, ένα υποβρύχιο βουνό με κορυφή γύρω στα 23 μέτρα. Κι εκεί η πρώτη έκπληξη, ένα τεράστιο κοπάδι, τεράστιων σαργών με φόντο το μπλέ, συνέθεταν ένα έργο τέχνης που κανένας καλλιτέχνης δεν μπορεί να φτάσει, όσο άξιος και να' ναι. Καθόμουν στην επιφάνεια, ξέροντας εκ των προτέρων ότι στην σκέψη και μόνο της βουτιάς, τα ψάρια θα εξαφανίζονταν κι εγώ θα αναρωτιόμουν αν όλο αυτό ήταν παιχνίδι της φαντασίας μου. Ετσι ακίνητος, απόλαυσα το θέαμα μέχρι που αποφάσισα ότι ήταν καιρός να την κάνω την βουτιά. Πράγματι τα ψάρια κυριολεκτικά εξαφανίστηκαν από το οπτικό μου πεδίο με την πρώτη κίνηση.

Άρχισα να καταδύομαι με αργές νωχελικές πεδιλιές στην αρχή, μέχρι η αρνητική να με προσγειώσει στο σημείο που ήθελα, σε μία διχάλα δηλαδή λίγο πιο κάτω από την κορυφή του βουνού. Κάθισα εκεί με μπόλικο αέρα στα πνευμόνια μου απολαμβάνοντας την στιγμή. Το παράλογο του πράγματος είναι ότι η καλύτερη ανάσα ζωής είναι αυτή που παίρνεις όταν βρίσκεσαι σε άπνοια, κι εγώ έπαιρνα σε αυτά τα δευτερόλεπτα όλες τις ανάσες ζωής που χρειαζόμουν. Το τι έγινε, είναι δύσκολο να περιγράψω, αλλά ακόμα πιό δύσκολο να το πιστέψει κανείς. Αχνά στον ορίζοντα, σε μεγάλη απόσταση βλέπω μία στήρα να με περιεργάζεται με περιέργεια, ελπίδα για βολή καμία, αλλά το θέαμα συναρπαστικό. Στην συνέχεια βλέπω την στήρα να μεγαλώνει, να μεγαλώνει, να μεγαλώνει καθώς πλησίαζε όλο και περισσότερο, μέχρι που ήρθε κατα πάνω μου! Χωρίς συρτά, χωρίς τίποτα ιδιαίτερα εξεζητημένο, έκανα μία καίρια βολή και το ψάρι κεραυνοβολημένο παραδόθηκε χωρίς περιπέτειες. Ήταν κάτι σαν εκούσια θυσία του ψαριού που αμφιβάλλω αν είχε ξαναδεί ψαροκυνηγό στην ζωή του!

Αντίστροφη πορεία προς τα πάνω, κατόπιν διακριτικής τοποθέτησης του ψαριού στην τσάντα προς αποφυγήν των αδιάκριτων λουομένων! Περιέργως η ανάβαση μου φάνηκε πολύ πιο εύκολη από την κατάβαση, αν και καθόλου περιέργως τώρα που το σκέφτομαι. Η παράδοση του σπιτιού θέλει την πόρτα να ανοίγει πάντα με το "στηρόκλειδο", δηλαδή χωρίς στήρα δεν μπορείς να εισέλθεις, και βεβαίως το στηρόκλειδο την άνοιξε διάπλατα αυτή την φορά. Επί της υποδοχής η ανηψιά μου Αλεξάδρα η οποία δεν μπορώ να πω ότι επέδειξε τον απαιτούμενο από την περίσταση ενθουσιασμό, μονολογώντας "πάλι ψάρι θα φάμε???". Αντιθέτως η γαλή ονόματι Σάση, δεν έκρυψε την ικανοποίηση της για το αποτέλεσμα, διαβεβαιώνοντας με ότι για όλα τα υπόλοιπα χρόνια του σύντομου βίου της, θα ήταν τιμή της να καταναλώνει μόνο στήρες επί καθημερινούς βάσεως. Από την έκφραση της, κρίνω ότι ήταν ειλικρινής...

[stelarasA'MAK]

Πολλή μονοτονία ρε παιδί μου... Πάλι στηρα?
Γιατί... κατάθλιψη? Επειδή έφυγε το καλοκαίρι?
Τα καλύτερα είναι μπροστά μας!!!!

[Αερικό]

Ωραίος !!!

[dimitrikotz]

Πολλή μονοτονία ρε παιδί μου... Πάλι στηρα?
Γιατί... κατάθλιψη? Επειδή έφυγε το καλοκαίρι?
Τα καλύτερα είναι μπροστά μας!!!!

E, αυτήν ξέρω, αυτήν εμπιστεύομαι!! Εχουμε αμοιβαία σχέση μ' αυτό το ψάρι..
Δυστυχώς Στέλιο λόγω δουλειάς είμαι κι εγώ περισσότερο 'καλοκαιρινός', οι ευκαιρίες για απόδραση τις άλλες εποχές είναι πολύ λίγες και υπό πίεση, εξού και η ...κατάθλιψη

[mitsosub]

ωραίο στορυ (αν και λίγο μαύρο) ωραιότερο το ψάρι.

[dimitrikotz]

Μήτσε μαύρο το ψάρι, μαύρο και το στόρυ! Από το βίντεο σου, βιάστηκα να συμπεράνω ότι εκεί πάνω οι τόποι είναι καλύτεροι από εδώ κάτω. Ιδεοληψία βέβαια γιατί νομίζουμε όλοι ότι ο παραπέρα κάβος θα είναι καλύτερος απ' αυτόν που είναι δίπλα μας. Οπως λένε και οι Άγγλοι "the grass is always greener on the other side of the hill"

[spearjgeo7]

Ωραιος!
Αυριο παντως θα εχει 43 αυγουστου...

[dimitrikotz]

Ωραιος!
Αυριο παντως θα εχει 43 αυγουστου...

Spearjgeo 7, πρέπει να σου πω ότι μου αρέσει ιδιαιτέρως ο τρόπος σκέψης σου!!!

[spearjgeo7]

Ωραιος!
Αυριο παντως θα εχει 43 αυγουστου...

Spearjgeo 7, πρέπει να σου πω ότι μου αρέσει ιδιαιτέρως ο τρόπος σκέψης σου!!!

Κλεμμενο φιλε μου!
Καπου εδω γυρω το εχω δει

[Κοτοπουλο]

Ωραίο ψάρι ! Πάντως και η γάτα φαίνεται τούμπανο .. Μάλλον τρώει πολύ καλά

[xareas]

Ωραία φάση να σου έρχεται έτσι το ψάρι,ειδικά όταν το έχει ξεγραμμένο και ότι είδες είδες.
Ποτέ δεν θα σταματήσει να μας εκπλήσει η φύση.
Πλάνο ΔΕΝ?
Η ανηψιά θα τα αναγνωρίσει στο μέλλον και πόσο τυχερή είναι,είναι μικρή ακόμα.

[ΤΑΙΤΙΝΟΣ]

Λοιπόν, οι ωραίοι τόποι βράχοις κτώνται! Αν δεν περπατήσεις λιγο στα κατσάβραχα, κατά προτίμηση μες στο λιοπύρι, πως θα εκτιμήσεις τη δροσιά και τη χαλάρωση της βουτιάς μετά; Εεεε;
Στην εξαιρετικά συνεργάσιμη στήρα μας τώρα: ε, υπάρχουν και τέτοιες Ειναι οι εξαιρέσεις που κάνουν τους κανόνες
Οπότε, η σούμα όλων, βουτιά, ψαρι, ανηψούλα, γαταρος χαρουμενος, ειναι σαφώς θετική
Και η εικόνα των σαργών, μας τη μετέδωσες πολύ ζωντανά....

[dimitrikotz]

Ωραίο ψάρι ! Πάντως και η γάτα φαίνεται τούμπανο .. Μάλλον τρώει πολύ καλά

Όντως τρώει καλά, αλλά ....μαζεύει λίπος για το Χειμώνα

Ωραία φάση να σου έρχεται έτσι το ψάρι,ειδικά όταν το έχει ξεγραμμένο και ότι είδες είδες.
Ποτέ δεν θα σταματήσει να μας εκπλήσει η φύση.
Πλάνο ΔΕΝ?
Η ανηψιά θα τα αναγνωρίσει στο μέλλον και πόσο τυχερή είναι,είναι μικρή ακόμα.

μαζεύει λίπος για τον Χειμώνα!

Το πιό ωραίο είναι αυτό φίλε xarea, και αυτό το αναπάντεχο μόνο το ψαροντούφεκο μπορεί να μας προσφέρει!
Πλάνο ΔΕΝ γιατί είχα την βεβαιότητα ότι πήγαινα για πλατσούρισμα.... το αναπάντεχο που λέγαμε
Μην πας μακριά με την ανηψιά, η κόρη είναι χειρότερη. Στο Θεό μου είναι δυνατόν να τις παρακαλάς να φάνε στήρα στα κάρβουνα???

Λοιπόν, οι ωραίοι τόποι βράχοις κτώνται! Αν δεν περπατήσεις λιγο στα κατσάβραχα, κατά προτίμηση μες στο λιοπύρι, πως θα εκτιμήσεις τη δροσιά και τη χαλάρωση της βουτιάς μετά; Εεεε;
Στην εξαιρετικά συνεργάσιμη στήρα μας τώρα: ε, υπάρχουν και τέτοιες Ειναι οι εξαιρέσεις που κάνουν τους κανόνες
Οπότε, η σούμα όλων, βουτιά, ψαρι, ανηψούλα, γαταρος χαρουμενος, ειναι σαφώς θετική
Και η εικόνα των σαργών, μας τη μετέδωσες πολύ ζωντανά....

Ετσι, έτσι Ταϊτινέ, αλλά είναι και ηδονή να παίρνεις το κατσάβραχο, ακριβώς όπως το λες. Οταν ήμουν μικρός, περπατούσαμε τέσσερεις ώρες για να πάμε στο πίσω μέρος της Υδρας, ακόμα με θυμάμαι να τρέχω στην θάλασσα ξαναμμένος και να μπαίνω όπως ήμουν με τα ρούχα!
Η στήρες αν δεν έχουν κυνηγηθεί γενικά, σχετικά εύκολα ξεγελιώνται ως προς τις προθέσεις μας, το θέμα είναι ότι δύσκολα πλέον θα βρεις κάποια που να μην έχει κυνηγηθεί! Οι σαργοί ήταν μαγεία, θα τους θυμάμαι για πάντα

[CapetanThomas]

Πολύ σημαντική αυτή η Ικανότητα της Επικοινωνίας,
και της Διατήρησης έντονου κι αληθινού Ενδιαφέροντος,
για όλα Οσα, με τόση Ευχέρεια και Χαρισματική Δεινότητα,
μας περιγράφεις,
πάντα συνοδευόμενα με όμορφες και δυνατές Εικόνες...

Προσωπικά για μένα, εξίσου Πολύτιμα κι Ακριβά,
είναι και τα Λόγια που γράφονται,
αλλά και οι Εικόνες που τα συνοδεύουν,
αφού σωστά δοσμένα Ολα μαζί, πάντα μας ταξιδεύουν...


Χαίρομαι πάντα με όλες τις Συμμετοχές σου...

Να είσαι πάντα καλά...

[thalassa50]

Ε,άμα γίνονται πύραυλοι η σαργοί και στην Ύδρα??κάτι τέτοια σκέπτομαι όταν ακουω το ξυπνητήρι κ;ι αλλάζω πλευρό όπως σήμερα
Φίλε μου ,ωραίο το διήγημα , σίγουρα ακόμα ποιο ωραία η Ύδρα μιας και ένα νησί σου δίνει την ικανοποίηση να δεις κάτι παραπάνω (και ας έχει και μάστερ και μεταπτυχιακά πλέον )
Ο καλός μεζές βγήκε ,το λένε και τα μάτια της γάτας
Πάντα έτσι και το παν είναι να βρέχεται κάποιος
Καλή συνέχεια