Στιγμές που...

[mkoume]

Άντε να γράψω και γώ.
... είμαι λουγκρα…

Μεγάλη….

ρε Αντρέα...?

[hariska]

Στελαρα, για πολλά σ έχω, για βλακα όχι, τουλάχιστον όχι μέχρι τώρα. Για να δούμε.

[mojo]

Τελικά εσύ με το κοτόπουλο στο προφίλ είσαι μεγάλο πειραχτήρι...

Χάρη, δε φοβάμαι μη κριθω. Μη σου πω το βλέπω σε καλό κιόλας. Εξάλλου μια φορά που με κρινανε με sparo και δραπετη στην έδρα, σε καλό μου βγήκε, έκοψα τα μοναχικά.
Ασε που μέσα από το φόρουμ έβαλα στη ζωή μου και 6-7 ανθρώπους που αβίαστα υπάρχει τόσο μεγάλος αλληλοσεβασμος που το να με κρίνει η και να με κατακρίνει ένας απ αυτους το θεωρώ ευκαιρία να γίνω καλύτερος.
Δε ξέρω ρε φίλε, ίσως έχω άλλη λογική. Τώρα που σας το λέω το ξέρετε στο εξής.
Το χιούμορ του εταιρου τρισμεγιστου ειλικρινά δε το πιάνω μερικές φορές ενώ το δικό σου (που είναι ανώτερο και πιο δυσνοητο) θεωρώ ότι το αντιλαμβάνομαι πάντα.
Η αλλιώς για να μιλήσω τη γλώσσα του:
Δεν.. Κατάλαβα ρε παιδιά.
Έτσι... πες τα. Εγώ με το τζιμυ13 γέλαγα 10λεπτα πριν πατήσω το υποβολή.
Γιατί το δικό του ειναι αστείο και το δικό μου τάχα επίδειξη δύναμης, εμπάθεια και κουραφέξαλα;
Why? Because im Red?


Στέλιο... Καλά εμίλησες. Αρκετά δίκαια σου βρίσκω.


Τέλος παντων για άλλο λόγο επανηλθα:
Κάτι πολύ σημαντικό. Μια διευκρίνηση.
Παίδες, συνάδελφοι, φίλοι μου καλοί... Αυτός ο χώρος δε διατηρήθηκε ανοιχτός από εμάς για να είναι μονο η καθημερινη ολιγόλεπτη ψυχαγωγία, που θα μπούμε να βαρεσουμε ένα παλαμάκι, θα πούμε ένα αστειάκι και όταν κάποιος (ο οποιοσδήποτε) θέλει να κάνει μια συζήτηση σε βάθος, μερικοί να δυσφορουνε.
Εδώ γράφουμε. Αυτός είναι ο σκοπός. Γι αυτό υπάρχει το φόρουμ. Γράφουμε λίγο, γράφουμε πολύ, λακωνικά ή όχι. Όπως γουστάρει ο καθένας αρκεί να τηρεί τους κανόνες.

Πυρήνας του φόρουμ είναι οι συζητήσεις και οι πληροφορίες γύρω από ψάρια. Έμβια όντα τα οποία σκοτώνουμε καθημερινά με διάφορους τρόπους και για διάφορους λόγους. Το να καταφέρουμε να μεταμορφωσουμε αυτον το χώρο σε ψυχαγωγικό, είναι αν μη τι άλλο ανωμαλία και ηλιθιότητα.
Αυτό είναι αδιαπραγματευτο και δε πρόκειται να συμβεί ποτέ.
Αν κάτι σας κουράζει η δε σας ενδιαφέρει προσπεράστε το, αγνοήστε το.
Αν σας ενοχλεί η σας προσβάλλει υπάρχει το κουμπί "αναφορά"

Το λέμε καφενείο μεταφορικα. Στα καφενεία όμως δε διαμορφωνονται συνειδήσεις και κουλτούρες ούτε ακούει ο καθένας τι λένε στο διπλανό τραπέζι.ούτε αφήνεται παρακαταθηκη πολύτιμη γνωση.
Η ιντερνετικη μας κοινότητα έχει κάνει άλματα προόδου σε θέμα εικόνας του σύγχρονου ψαροντουφεκου όπως εύστοχα επεσήμανε ο τσαουν.
Η διατήρηση του χώρου ανοιχτού δεν έγινε με όφελος. Αντιθέτως. Έγινε με άγχος, ευθύνη και πάνω απ όλα με όραμα και στόχο.

[silverdiver]

Βαριέμαι να διαβασω…. Ζαχο εμεις τα ειπαμε! Πολύ ωραια ψαρια εκανες φιλε και σε πολυ δυσκολο τοπο! Τωρα αποψεις εχει ο κάθε ενας μας και ολες είναι σεβαστες, εγω "το μπηκαν" τα ψαρια το λεω συνεχεια… το μπάσιμο δηλαδή (όπως στο μπάσκετ ένα πραγμα) δειχνει την εντονη κινητικοτητα του εν λογω ψαριου σε έναν τοπο! Τωρα για το αν θα στεναχωρηθώ για το αυγομενο ψαρι η για ένα ψαρι παραπανω η για το μικροτερο εννοείται πως όχι! Συνειδητα θα παω παντα για το μεγαλυτερο και εντυπωσιακοτερο εκτος και αν εχει αρσενικα (στην περιπτωση της αναπαραγωγης) αρκετα μεγαλα για να με αποτρεψουν..!

[Johnkokk]

Να ρωτησω κι εγω κάτι.Ενίοτε εχω κι εγω τον ίδιο προβληματισμό με το Ζαχο για τα αυγωμένα.

Ομως, τελικά τι σημασία εχει αν βγάλω ενα μεγάλο θηλυκό τον Δεκέμβρη ας πούμε ή αν το πάρω τον Ιούνιο ή αν το πάρω αυγωμένο τον Γενάρη (οκ ας αφήσουμε στην άκρη την περίπτωση να το πετύχεις τη στιγμή που ζευγαρώνει).

Σε κάθε μια απο τις παραπάνω περιπτώσεις, πάλι θα αφαιρεθεί ενα θηλυκό απο το οικοσύστημα το οποίο δεν θα ξαναδώσει ποτέ απογόνους.

Αν το πετύχαινα 1 μηνα πριν που δεν είναι αυγωμένο ποιά ουσιαστική διαφορά θα είχε ?

Αν το σκεφτούμε ψυχρά κι αντικειμενικά καμία.

[Seriola]

Ομως, τελικά τι σημασία εχει αν βγάλω ενα μεγάλο θηλυκό τον Δεκέμβρη ας πούμε ή αν το πάρω τον Ιούνιο ή αν το πάρω αυγωμένο τον Γενάρη

Δεν έχει όταν βγάζεις ένα. Έχει όμως όταν βγάζεις πολλά καθημερινά. Κάθε χρόνο κατεβαίνω το χειμώνα στην Ελλάδα με ένα φίλο για λαβράκια. Spinning, όχι τουφεκατο. Πέρσι λοιπών ειμασταν σε ένα μέρος, στο οποίο τις μέρες αυτές τα ψάρια "μπήκαν". Οι ντόπιοι βέβαια το περίμεναν καθημερινά και το "ντου" μαθεύτηκε αμέσως. Τι σφαγή... Πόσα ψάρια... Όλα αυγομένα... Ένα παλικάρι έπιασε 6 ψάρια μεταξύ 3 και 5 κιλά μέσα σε 40 λεπτά. Χώρια τους υπόλοιπους που σχεδόν όλοι έβγαλαν 1 —2 ψάρια εκείνο το βράδυ. Το θλιβερό ήταν οι ιστορίες και οι φωτογραφίες με ψάρια των τελευταίων χρόνων. 30 λαβράκια από 2 άτομα ήταν η πιο απαίσια φώτο... Περιττό να πω ότι οι επαγγελματίες έκαναν και αυτοί αυτά που ξέρουν.
Αυτά...

[Greek-Blue]

Συμφωνώ με το Γιάννη και είναι και αυτο που λέει και ο Σεριόλα.
Συζητάμε για το αν ένας ψαροτουφεκάς θα πάρει 1-2 θυληκα μεγάλα το χρόνο, γιατί εδω που τα λέμε,
Ακόμα και οι καλύτεροι ψαροντουφεκάδες πόσα θα πάρουν κάθε χρόνο;
2-3 -5 μεγάλα ψάρια;
Απο εκει και πέρα επαφίεται στην συνείδηση του καθενός να επιλέξει να κάνει τη λιγότερη ζημιά, καθαρά για
να τα έχει καλα με τον εαυτό
του.
Το να έχω εγώ, που το όριο των 5 κιλών το πιάνω 2 φορές το χρόνο, έντονη οικολογική ψαρευτική κουλτούρα, το κάνω για εμένα τελικα, γιατί ετσι τη βρίσκω και νιώθω καλα μαζί μου.
Δυστυχώς δεν θα σώσω τη θάλασσα απο την επικείμενη καταστροφή.
Αν αποφεύγω να βαρέσω λαυράκια κάτω του κιλού ( που και τέτοια έχω πάρει και θα ξαναπάρω μάλλον) το κάνω γιατί
δεν με γεμίζει σαν υποβρύχιο κυνηγό. Πάω για την ψυχοθεραπεία, την επαφή με τη φύση και τη θάλασσα και για το κυνήγι. Το μεγάλο και δύσκολο θήραμα αν είμαι άξιος και τυχερός και καταφέρω να το πιάσω.
Μικρά θηράματα, ας είναι και πολλά, δεν μου προσφέρουν συγκίνηση καμία.
Πάω για να γεμίσω το μυαλό και την ψυχή, όχι την κατάψυξη.

[Batigoal]

Από την δική μου γωνιά, διάβασα ένα κείμενο που με προτρέπει να σχολιάσω. Είναι ένα κείμενο γραμμένο με σοβαρότητα, συγκεκριμένο νόημα, χωρίς παραπλανήσεις αλλά με ευαισθησίες. Η στιγμή που η επιτυχία της σύλληψης ενός τέτοιου θηράματος σ'ένα τέτοιο τόπο και η εικόνα του αυγομενου ψαριού, πέφτουν στην ζυγαριά της προσωπικής μας αντίληψης. Τέτοιες σκέψεις και διλήμματα, κατά εμέ δείχνουν εξέλιξη και κυνηγητική ωρίμανση. Εγώ στη συμμετοχή μου στο φόρουμ, και ιδίως σε κάτι τέτοιες δημοσιεύσεις χρωστάω την εξέλιξη μου. Άφησα για πάντα το φακό σπίτι, δεν ξανά ξεπαστρεψα μπαρμπούνια η μελανουρια τρυπωμένα, δεν ξανά ασχολήθηκα με τους ροφούς στη Αττική που ψαρεύω κατά 95%, και άλλα πολλά δεν....
Όλοι μας πρέπει να έχουμε τέτοια διλήμματα και σκέψεις, σε μια κοινωνία που προσπαθεί να μας εξαφανίσει τις ευαισθησίες. Ειδικότερα σε αυτά που αγαπάμε και θέλουμε να προστατεύσουμε.
Εγώ μέσα από κείμενα σαν του Ζάχου νιώθω την ανάγκη να πιστέψω στην ιδέα και όχι στο αποτέλεσμα.



Τις περισσότερες φορές κυνηγάμε τα ψάρια όταν βρίσκονται στην αναπαραγωγική τους περίοδο.
Αν θέλουμε να διαφέρουμε...... πρέπει να αλλάξουμε.

[tsaounlee]

7

[hariska]

Που ν' τα;

[mojo]

Να ρωτησω κι εγω κάτι.Ενίοτε εχω κι εγω τον ίδιο προβληματισμό με το Ζαχο για τα αυγωμένα.

Ομως, τελικά τι σημασία εχει αν βγάλω ενα μεγάλο θηλυκό τον Δεκέμβρη ας πούμε ή αν το πάρω τον Ιούνιο ή αν το πάρω αυγωμένο τον Γενάρη (οκ ας αφήσουμε στην άκρη την περίπτωση να το πετύχεις τη στιγμή που ζευγαρώνει).

Σε κάθε μια απο τις παραπάνω περιπτώσεις, πάλι θα αφαιρεθεί ενα θηλυκό απο το οικοσύστημα το οποίο δεν θα ξαναδώσει ποτέ απογόνους.

Αν το πετύχαινα 1 μηνα πριν που δεν είναι αυγωμένο ποιά ουσιαστική διαφορά θα είχε ?

Αν το σκεφτούμε ψυχρά κι αντικειμενικά καμία.

Ουσιαστικά είναι έτσι όπως το λες. Δεν έχει διαφορά. Διαφορά γίνεται όταν πιάνεις λιγότερα θηλυκά απ ότι θα έπιανες κανονικά.

Γι αυτό το λόγο σκέφτηκα και γω ν απέχω ένα μηνα μιας και στα 3-4 λαβρακοψαρεματα που θα έκανα όλο και κάποιο θηλυκό/α θα έπιανα.
Αν επίσης υποθεσουμε ότι λογικά σ αυτό το διάστημα θα αναπαραχθούν, τότε αυτα ή έστω ακόμη και ένα που θα γλυτώσει από μένα, θα καταφέρει και να γεννήσει.

Το να έχω εγώ, που το όριο των 5 κιλών το πιάνω 2 φορές το χρόνο, έντονη οικολογική ψαρευτική κουλτούρα, το κάνω για εμένα τελικα, γιατί ετσι τη βρίσκω και νιώθω καλα μαζί μου.

Δυστυχώς δεν θα σώσω τη θάλασσα απο την επικείμενη καταστροφή.
.

Συμφωνώ μαζί σου στο πρώτο σκέλος. Θα συμφωνούσα και στο δεύτερο αλλά το υπαρκτό παράδειγμα που περιέγραψα πιο πριν στο Χαρεα δε μ αφηνει.


Όσο για το τι κάνουν οι άλλοι(τρατες, καλαμαδες κοκ) είναι πολύπλοκο θέμα. Πρωτίστως μ ενδιαφέρει τι κάνω εγώ φυσικά.

Batigoal δε ξέρεις τι χαρά μου δωσες ρε μάγκα.