Μη αναγνωσμένη δημοσίευση
από tsaounlee » Τετ 08 Ιαν 2020, 20:27
Τι ωραίο θέμα που άνοιξε και πάλι ο Ζάχος!!!
Και όχι μόνο ο Ζάχος βέβαια.
Πριν από 11 χρόνια που γράφτηκα εδώ μέσα, ούτε που θα το φανταζόμουν ότι κάποια μέρα θα διάβαζα ένα θέμα
στο οποίο ο συντάκτης του θα καταπιάνοταν με την επιλογή βολής ή όχι σε ζηλευτά μεν, αυγωμένα δε ψάρια
και πόσο μάλλον με την αισθητική της ψαροτουφεκάδικης διαλέκτου!!!!
Και από κάτω η συντριπτική πλειοψηφία των απαντήσεων-και μάλιστα όχι λίγων-θα είχαν θετικό πρόσημο!
Αυτό φίλοι μου, είναι ένα σπουδαίο συλλογικό κατόρθωμα.
Καταφέραμε να φτιάξουμε ένα χώρο όπου κακοί, μέτριοι ή σπουδαίοι ψαράδες έχουν την ίδια προσέγγιση στο υποβρύχιο κυνήγι
και σέβονται το ίδιο τα ψάρια.
Και ναι, έχει απόλυτο δίκιο ο Βαγγέλης (Greek-Blue ) που λέει πως πρέπει να χορτάσεις-έστω και λίγο-για να γίνεις επιλεκτικός.
Και εγώ θα έριχνα στο μεγάλο λαβράκι και ας ήξερα πως είναι θηλυκό.
Όμως ο Ζάχος, μου έβαλε ένα μούδιασμα στο πάτημα της σκανδάλης.
Μια δεύτερη σκέψη.
Που ναι μεν στην πρώτη φορά θα την ξεπεράσω, στην τρίτη, πέμπτη, δέκατη όμως θα με εμποδίσει στο να την πατήσω.
Ήδη μου έχει μετριάσει την χαρά της "μελλοντικής" σύλληψης.
Όσον αφορά την αισθητική της γλώσσας, δεν είναι καθόλου δευτερεύων ζήτημα.
Το πως εκφραζόμαστε και κατα συνέπεια σκεφτόμαστε για τα ψάρια
είναι ευθέως ανάλογο με το πως συμπεριφερόμαστε ως ψαράδες.
Εκφράσεις του τύπου "της κάρφωσα μια βέργα ανάμεσα στα μάτια", " κέρασα ατσάλι" , " δεν πλησίασε η βρώμα"
και λοιπές καφρίλες δεν ταιριάζουν για ένα ζώο.
Το έχω ξαναγράψει:
Αυτό το χόμπι αφορά σε ένα έμβιο δίπολο.
Θέλει σκέψη και ωριμότητα για να υπάρχει ισορροπία!
Κλείνω γράφοντας πως πάμε μπροστά!
Άλλοτε νιώθω αργά, άλλοτε νιώθω γρήγορα αλλά πάντα μπροστά.
Και αν καμιά φορά σκέφτομαι πως όλο αυτό που βλέπω εγώ είναι ένα "παράλληλο σύμπαν",
παρηγορούμαι με την εικόνα που βλέπει ένας νέος εδώ μέσα:Έναν χώρο που πρεσβεύει το σύγχρονο ψαροντούφεκο.
Και εις άλλα με υγεία!
Άσχετο-ίσως όχι και τόσο-υστερόγραφο: Καπετάνιο μας, πάντα οι καλοί και οι ευαίσθητοι βιάζονται να φύγουν...
Σχέση τόσο παλιά, τόσο βαθιά, τόσο απόλυτη που γίνεται ταύτιση.
Η ουσία της Ελλάδας είναι θαλασσινή.
Ως τα ιερά και τα όσια.