Μπήκαν τα ψάρια.
Χρόνια τώρα αυτή η έκφραση μου δημιουργεί μεγάλη απέχθεια κ αποστροφή.
Μπήκαν...
Λες και μιλάνε για γίδια και μαντρί.
Δε έφτανε το "έχει" ή "δεν έχει" η "ήρθαν" τα λαβράκια. Έπρεπε να βρούνε κάτι πιο έξυπνο και μαγκικο που να δείχνει και ποιος εχει το πάνω χέρι σ αυτή τη δήθεν αναμέτρηση με τα ψάρια.
Τέλος παντων..
Σ ένα παράλληλο (πιο φλώρικο) σύμπαν , το δικό μου , είδα λαβράκια σε ψάρεμα στην αττική
Σε πολυσύχναστο, μισοκαμμένο μέρος που παλαιότερα κρατούσε λαβράκια λόγω της απέραντης καταπράσινης ποσειδωνίας είδα 6 συνολικά και κατάφερα να πάρω το ένα μιας και τα ψάρια είναι πολύ νευρικά και καχύποπτα. Είναι το προπροτελευταίο λαβράκι του βίντεο.
Αυτο το γεγονός με ώθησε στο να επιχειρήσω την επόμενη μέρα να βουτήξω και στη γειτονιά μου αποκλειστικά για λαβράκια. Το να πείς θα ψαρέψω στο Πορτο Ράφτη μόνο για (μεγάλο) λαβράκι ,είναι σα να λες πα να ρίξω τζόκερ.
Ημέρα κυριακή 5/1 εν αναμονη εναρξης της επονομαζόμενης κακοκαιρίας "Ηφαιστίων" (πφφφφφ) και ωρα 12:30 σχεδόν με τα πόδια φτανω στη θάλασσα και βουτώ στον κόλπο . Το σχέδιο περιλαμβάνει ψάρεμα ακτογραμμής συνολικά 1800 μέτρων πηγαινε έλα. Κόποις κτώνται τα αγαθά.
1ο καρτέρι βλέπω μια ουρά απο μεγάλο κέφαλο στη θολούρα και φορτίζομαι θετικά για αναμενόμενη κίνηση ψαριών.
θερμοκρασία 14 βαθμοί.
.
.
28ο καρτέρι . Μιάμιση ώρα μετά, 1100 μέτρα μακρύτερα (έχω ήδη αρχίσει την επιστροφή ψαρεύοντας πια στα πολύ ρηχά) και η πιο ενδιαφέρουσα εικόνα εξακολουθει να είναι αυτή του πρώτου καρτεριού...
ο "Ηφαιστίων" είναι προ των πυλών και η θάλασσα αρχίζει να γίνεται μουντή ,σκοτεινή, αφιλόξενη .Κρυώνω .
Ξέρω όμως να έχω υπομονή και πίστη.
29ο καρτέρι. Μια μικρή φυκιάδα σε σχήμα πέταλου δείχνει ιδανική για ενέδρα. Ένα θεόσταλτο θαρρείς, λαβράκι θα ερθει κεφαλωμένο. Νιώθω τη δικαίωση,την επιβράβευση. Είναι το πρότελευταίο του βίντεο.
Όχι όμως ,δεν ρίχνω την αυλαία. Θέλω να επιμείνω. Επιμένω. Εστιάζω στο τριγύρω μέρος με πολύ καλή κάλυψη ,μεγάλα καρτέρια , εντελώς ακίνητος . Ψυχολογία δυνατή. Πολύ δυνατή. Πίστη. Για ένα θαύμα.
33ο καρτέρι. Η στιγμή που μπαίνει το μεγάλο λαβράκι απο αριστερα. Είναι το τελευταίο λαβράκι του βίντεο.
Τι να πω γι αυτη τη στιγμή...
Αυτές οι στιγμές είναι που με σημαδεύουν σαν ψαροντουφεκα.
Όχι επειδη το έπιασα τελικά το ψάρι. Είναι μονο επειδη το είδα. Οτι υπάρχει αυτό που πίστευα.
Είναι γεγονός οτι ζήτημα αν σε όλο τον κόλπο κυκλοφορούνε 2 τέτοια ψάρια και κατάφερα να πιασω το ένα.
Πληρότητα. Χαρά.
Ένα χταπόδι στο γυρισμό θα δώσει νοστιμιά και μεγαλύτερη αξία στην ψαριά.
Υποδοχή με παιδικές φωνές για το μπαμπα ήρωα που έπιασε το μεγάλο ψάρι.
Στη θαλπωρή του ζεστού σπιτιού.
Κάτω απ το ντουζ το χλιαρό νερό μοιάζει καυτό,λίγη ησυχία και αρχίζει το μυαλό να ηρεμεί και να αγαλιάζει.
Και εδω αρχίζει η άλλη ανάγνωση. Της ίδιας ακριβώς πρότασης.
Ζήτημα αν σε όλο τον κόλπο κυκλοφορούνε 2 τέτοια ψάρια και κατάφερα να πιάσω το ένα.
...... .. . .... .... .. .
Η πρησμένη του κοιλιά προσθέτει στην επικεφαλίδα του σχιζοφρενικού μονόλογου τη λέξη ετοιμόγεννο.
Αλλα και τι να κάνεις .Μπορείς να κάνεις; Η καλύτερα, θες; θες να κάνεις κάτι;
Αυτές οι στιγμές είναι που με σημαδεύουν σαν ψαροντουφεκά
Είναι αστείο. Η ίδια η ζωή , οι ίδιες σου οι πράξεις ,οι "ιδέες" σου, να εξανεμίζονται, να αλλάζουν χρώμα.
Εις ανάμνηση αυτού του ψαριού αλλα και άλλων πολλών παλαιότερων,
η σκανδάλη μου δε θα ξαναπατηθει για λαβράκι αυτο το μηνα.
Θα αρκεστώ στους υπόλοιπους.
Ελπίζω να βρω τη δύναμη να το εφαρμόσω και όλα τα επόμενα χρόνια, Γενάρη μήνα να μη κυνηγώ τα λαβράκια.
Είναι κάτι στιγμές,
τρυφερές και λεπτές,
σαν κλωστές τυλιγμένες σ’ αδράχτι,
σε γυρνούν απαλά,
σε μεθούν σιωπηρά,
σε γεμίζουν με πείσμα και άχτι.
Για όλα αυτά που ζητάς,
για πολλά που πονάς,
για το τίποτε μιας ευτυχίας
και γυρνάς σαν τρελός,
του καθρέφτη εαυτός,
θύμα θύτης κακής συγκυρίας.
Τα αυγά του λαβρακιού λοιπόν, τα οποία θεωρω τα ανώτερα σε γεύση που υπάρχουν, εγω δε τα τηγανίζω αλλα τα ψήνω. Για όποιον ενδιαφέρεται , μετα απο πολλά πειράματα κατέληξα στην παρακάτω συνταγή.
Πασαλείβω με λίγο ελαιόλαδο
Σπειραλατίζω με χοντρο αλάτι και λίγα ολόκληρα πιπέρια.
Λίγη πάπρικα γλυκια λίγο πιπέρι ή ελάχιστο καυτερο μπούκουβο
Ξύσμα λεμονιού και μερικές σταγόνες λεμόνι.
Ανακατεύω και πιέζω τους σάκους στη μαρινάδα στην οποία πρέπει να παραμείνουν για τουλάχιστον μια ώρα πριν ψηθούν.
https://www.youtube.com/watch?v=Qxcb5yAb9YU
Καλή χρονιά
. Και σε ποιον δεν έκανε εντύπωση. Χαίρομαι που το επισημαίνεις.
