Κι εγω με τη σειρα μου ανεβαζω πλανακια απο το καλοκαιρι κυριως,με παρεες (δεν φαινονται βεβαια στο βιντεο) που εκανα απο το φορουμ,
με οπλα που εμαθα να τα φτιαχνω απο το φορουμ.
Αφιερωμενο λοιπον κι απο εμενα στο φορουμ.
Ο φιλος Πεσκανδριτσας εκτος απο εξαιρετικος ψαρας εντος θαλασσας τα παει καλα και με το σορτσακι.
Ετσι ενα ωραιο γοφαρι καιρια χτυπημενο αφου ναι καταφερα να το χασω απο τα χερια μου το μαζεψε στα κρυφα εκει που γιαλωνε να αποθανει...
Ετσι αφου φροντισε να με τρολαρει κανοντας τον ανιδεο κανα πενταλεπτο ,βριζοντας με ταυτοχρονα ,τελικα με λυτρωσε δειχνοντας μου το ψαρι στο ψυγειο του αυτοκινητου.
Αξεχαστη στιγμη αν σκεφτεις οτι μετα απο κανα τεταρτο ψαξιμο ειχα βρει το γοφαρι ξανα αλλα δεν προλαβα να ριξω...
Οσο ταπεινο να ειναι ενα ψαρι σε ολοκληρωνει με τον τροπο του.
Τολμω να πω οτι το ψαρι που ευχαριστηθηκα πραγματικα στο βιντεο ειναι ο μεγαλος σκαρος που με παιδευσε με καμια μιαμιση ωρα
κρυφτοκυνηγητο.
Η ικανοποιηση τελικα του να παρεις αυτο που σε παιδευει πολυ και να το παρεις στα ισια ειναι απεριγραπτη.
Η μουσικουλα ειναι ενος κιθαριστα συνθετη Carlo Domeniconi, μια σουιτα ονοματι Koyombaba, me ton John Wiliams στην κιθαρα.
Αυτα κι απο μενα.
Καλες θαλασσες ,κι ας πανε ολα καλα με το φορουμακι.
Υ.Γ.
Ακομα αχρηστος αν μπορει καποιος ας το φτιαξει..
), και μας εδωσε ενα άλλο (το γοφάρι που σου φυγε απο τα χέρια 
)
, δεν στεναχωριέται.
