μετά από αρκετό καιρό παιδιά , λόγο Μαΐου αλλά και υποχρεώσεων. Την Κυριακή 2 του μήνα αποφάσισα να μην πάω για δουλειά και να την πέσω, χρειαζόμουν ένα διάλειμμα. Τελικά δεν μπόρεσα να λείπω από το πρωί και κανόνισα βόλτα - ψάρεμα με το κορίτσι το μεσημεράκι. 1 η ώρα λοιπόν στο μέρος, ντύσιμο βουτιά πρώτο καρτεράκι να στρώσει η στολή και έρχεται η τσιπούρα, μπαμ και περνάει σχοινάκι.. Θανατώνω το ψάρι άμεσα και φωνάζω στη γυναίκα ότι θα φάμε ψάρι
! Παρακάτω μια ωραία μουρμούρα δεν μου δίνει βολή και συνεχίζω.. σε ένα κόψιμο των βράχων βλέπω επιφάνεια έναν σαργοπαππού μεγάλο να με κοιτάει και να έχει κουμπώσει πρώτη ζεσταίνοντας τα λάστιχα , σε 1 μιλισεκόντ πρέπει να είχε φτάσει στα 20 μέτρα βάθος
. Παρακάτω μια τσιπούρα τσιμπολογά στην άμμο και με βλέπει πριν πάρω θέση, βολή αστραπιαία που καταλίγει στο γάμα του καραγκιόζη. Φτάνει λέω ας γυρίσω πίσω, βιαστικός πλέον γυρνώντας με βλεπει ένα λαβράκι και έρχεται κατά πάνω μου, βολή άμεσα από επιφάνεια και πετυχαίνω το άλλο γάμα του καραγκιώζη. Ωραία πάμε λέω, συνεχίζοντας την γρήγορη πορεία μου στα 2 3 μέτρα βάθος και μέσα στο φύκια υπάρχει ένα βαρέλι γεμάτο μπετό, διπλα από το οποίο εξαφανίζεται γρήγορα μια φιγούρα και μου τραβάει τη προσοχή. Κόβω ταχύτητα και κοιτάζω κάτι σαν λουτσάκι να αράζει μες τα φύκια, κοιτάω καλύτερα και μοιάζει με τσιπούρα ριγέ. Λέω μαλλον χάζεψα, ας κάνω βολή πριν είναι αργά, ρίχνω από επιφάνεια πετυχαίνω εγκέφαλο και σηκώνω την μεγαλύτερη τσιπούρα. Αυτά είναι λέω. Βούρ για έξω! Το ψαροτούφεκο τελείωσε το βράδυ στο σπίτι με τον καλύτερο τρόπο! Καλό καλοκαίρι και καλές αναδύσεις σε όλους! Τα πέδιλα τα κάρμπον είναι σε άλλο επίπεδο σχετικά με τα πλαστικά, ακόμα και στα ρηχά αν κάνεις πολλά μίλια!
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
