ενώ το τρεμάμενο, απο τη στέρηση , κορμί δεν άφηνε περιθώρια για τηλέφωνα και κανονίσματα.
Το junky του αλμυρού νερού είχε αργήσει.
Κίνησα πριν τα χαράματα ....ελπίζοντας οτι δεν θα πετύχω άλλο τουφεκοψαρά τόσο νωρίς.
Πράγματι πριν τις 8 βρίσκομαι στο μέρος ,έχω ετοιμαστεί και είμαι έτοιμος να πέσω.
Θα κινηθώ αντίθετα απο το σημείο που είχα δει τελευταία φορά το διόλου ευκαταφρόνητο σε μέγεθος, καφετί ψάρι.
Θα πάω πρώτα για καρτεράκια ωστε να ανέβει λίγο ο ήλιος αλλα και να μην αναστατώσω την πλευρά που βρίσκεται
ο μεγάλος.
Η ώρα έχει περάσει,το βοριαδάκι έχει πέσει ελαφρώς ενώ στην ψαροβελόνα έχει περάσει μια 300αρα χιόνα. Τίποτα το ιδιαίτερο.
Κάθομαι σε ενα βράχο να πάρω μια ανάσα και να ρουφήξω αχινούς.
Φτάνοντας στην άλλη μεριά με κόντρα ρεύμα η υποβρύχια ζωή φαινόταν να έχει πάρει τα πάνω της. Δεν ασχολήθηκα όμως
φοβούμενος να μην καταλάβει ο παρδαλός και τον παραμικρό γιαυτόν παράξενο θόρυβο.
Καθώς πλησιάζω παρατηρώ ενα νέφος απο καλόγριες που δείχνουν να διασκεδάζουν πάνω απο το πονηρό θαλάμι. Χμμμ...λες;;;
Η βουτιά θα γίνει αρκετά μακρυά , πριν δω το ψάρι.
Οριζοντιομένος στο βυθό, σέρνομαι προς το μέρος των καλογριών εως ότου φτάσω
πίσω απο την προεξοχή ενος βράχου που μου παρέχει κάλυψη αλλά και μια σχετικά εύκολη κοντινή βολή.
Ο μεγάλος με έχει δει και δε δείχνει τρομαγμένος. Στο τέντωμα του αγκώνα φαίνεται να οπισθοχωρεί μερικώς και πριν προλάβει να πλαγιάσει
το ατσαλένιο βέλος θα τον διαπεράσει. Υ.Γ. Επειδή είναι πολύ της μοδός για το ποιος την έχει μεγαλύτερη σε μέτρα.....τη βουτιά,
ενημερωτικά σας αναφέρω οτι το ψάρι πιάστηκε στα 300 m ........
κολυμπητού της ακτογραμμής στο απίστευτο βάθος τον 11m!!!
cu..
!!!
