Αγάπη μου θα πάρω άδεια όλη την εβδομάδα του πάσχα είπα στην γυναίκα μου για να πάμε με τα παιδιά στην Πρέβεζα. Εκείνη λόγο δουλειάς ήρθε μόνο για 3 μέρες και την Δευτέρα του Πάσχα ήταν πίσω. Χωρίς την "γκρίνια" λοιπόν της γυναίκας μου που ήθελε βόλτες και τα λοιπά, ξέρετε , βούτηξα κανά δυο φορές για κανά κολυμπιτό μιας και ο καιρός δεν βοηθούσε για σκάφος. Σε ένα από αυτά με τον φίλο Σπύρο εντοπίσαμε ένα μεγάλο σαλάχι. Είχα ακούσει ότι η γεύση του έμοιαζε με γαλέο , είχα ακούσει όμως ότι άπαξ και το χτυπήσεις το ψάρεμα λήγει εκεί. Τον ρωτάω τι θέλει να κάνουμε και αποφασίζουμε μιας και είμαστε κοντά στο αμάξι να δοκιμάσουμε τη γεύση του! Τελικά δεν κάναμε καθόλου λάθος ! Η γεύση του εξαιρετική και ειδικά με σκορδαλιά τα σπάει! Η μεγάλη κόρη μου δεν σταμάτησε να τρώει! Το μόνο κακό ήταν ότι αν και 24 κιλά έβγαλε περίπου 9 κιλά καθαρό!
Μιας και ο καιρός στην Πρέβεζα δεν έλεγε να φτιάξει σε συνεννόηση με τον Κυριάκο κανονίζουμε ένα ψαρεματάκι για την Παρασκευή και το Σάββατο στα γνωστά λημέρια μας. Ταξίδι 5 ώρες μέχρι Αθήνα με την μάνα μου και στα καπάκια άλλες 2 ωρίτσες για τον Κούλη ! Εκεί λοιπόν κάναμε άλλα δυο ψαρέματα Παρασκευή και Σαββάτο (μαζί και με τον Αντρέα το Σάββατο ) . Ψάρια δεν είχε σχεδόν καθόλου ειδικά το Σάββατο αλλά τελικά ο επιμένων νικά. Με τη βοήθεια πάντα του Κυριάκου είτε σαν ζευγάρι εντός θάλασσας είτε σαν βαρκάρης την Παρασκευή πήραμε κάτι στείρες ενώ το Σάββατο μαζί με τον Αντρέα με πλήρη απουσία μαύρων κατάφερα να σπάσω το προσωπικό μου ρεκόρ σαργού με έναν προπάππου 1.65 κιλών που πιάστηκε με βολή στο φτερό μετά από ένα ψαχτίρι για έναν ροφό αρκετά βαθιά. Καθώς πήγα να ξεκινήσω ανάδυση εκείνος κατέβαινε με χίλια από τα ρηχά, μάλλον τρομαγμένος από τον Αντρέα (είναι και 2 μέτρα) . Η συναγρίδα ήταν η πιο εύκολη της ζωής μου μιας και σε μια γλώσσα στα 15 μέτρα ήρθε να με φάει σε ένα καρτέρι που επιχείρησα. Μια ακόμα μου ξεψάρισε ενώ σε μια τρίτη αστόχησα σε μακρινή απόσταση μιας και όλες οι βολές έγιναν με το ταπεινό 100άρι...
