Με το φίλο Γιάννη για λαβράκια σε ένα απ τα καλύτερα μέρη που πάντα δίνει ψάρια. Απ τη δεξιά μπάντα που συνήθως πάω εγώ έχει δίχτυα οπότε τον ακολουθώ σε απόσταση .Μετά απο 5 λεπτά βαράει το πρώτο κιλίσιο και σε μισή ώρα έχει ξεσκιστεί στο τουφεκίδι.Έχει μαζέψει 3 κιλίσια και ένα 2,5 κιλο και εγώ ρίχνω μπινελίκια γιατι δεν έχω δεί λέπι
Ξαφνικά χαζεύω ένα πόστο στον πάτο και σκέφτομαι πως άμα ήμουν λαβράκι απο δώ θα πέρναγα
Κάνω ένα καρτέρι, τίποτα.Επιμένω όμως και στο δεύτερο η διαίσθηση επαληθεύεται πανηγυρικά. Τρείς λαβρακομάνες τούμπανα γύρω στα 5 κιλά η καθεμιά ηγούνται ενός νευρικού και γρήγορου κοπαδιού (προφανώς λόγω του σερίφη που ψάρευε πιο πέρα) που απαρτίζεται συνολικά απο 10 περίπου ψάρια ΟΛΑ πάνω απο 2 κιλά 
Αφήνω την πρώτη να περάσει γιατι έχω δει τη δεύτερη να κολυμπά σφιχταγγαλιασμένη με τον εραστή της. Πάω για διπλοβολή,ακολουθώ την πορεία της και όταν το ψάρι πλεύρισε τελείως ακούγεται η βολή και... βλέπω το ζευγάρι να κοπανιέται στη βέργα! Βγάζω αστραπή το μαχαίρι και δίνω ευθανασία σε χρόνο ρεκόρ γιατί και το αρσενικό δεν είναι πολύ καλά χτυπημένο.Μου πήρε 5 λεπτά να ηρεμήσω και άλλα 5 χάζευα τα ψάρια που ήταν μαζί στη ζωή μαζί κ στο θάνατο και μετά βγήκαμε έξω.
Η δεύτερη σκάντζα μου έδωσε μια ακόμη λαβρακομάνα και έψησα το φίλο μια και μας έμενε όλη η υπόλοιπη μέρα να τσεκάρουμε ένα μέρος πίσω απ το βουνό που είδα απ το χάρτη..
Εδώ κολλάει και και ο τίτλος γιατι για μια ακόμη φορά κατάφερα να τον περιφέρω με τη στολή στα βουνά με τρομακτικές ομίχλες κέδρους πλατάνια και τρελά υψόμετρα μακρυά απ τη θάλασσα χωρίς να βγάζουμε άκρη και για μια ακόμη φορά να ακούω μπινελίκια και να χω πεθάνει στο γέλιο .
Για την ιστορία το μέρος βρέθηκε αργά το απόγευμα αλλα δεν είχε τιποτα
5,5 κιλά σχεδόν η μάνα με 1050γρ αυγα 2,100 ο λύκος και 1900 η δεύτερη αυγομένη μάνα
