μετά απο 1ʹ μηνα στεγνός επιτέλους το Σάββατο 6 και μισή ήμουν στο νερό
το μέρος χιλιοψαρεμένο <<διχτυο>>μένο κτλ κτλ...
Η βουτιά πιο πολύ για να δω σε τι κατάσταση βρίσκομαι ρηχή και μοναχική..
η αερόβια έιχε κάνει τη δουλειά της τα καρτέρια,αρκετα και σε καλούς χρόνους σχεδόν απο την αρχή.
μικροί κέφαλοι <500γρ παίζαν σχεδόν σε κάθε βουτιά αλλά τα ψάρια πολύ νευρικά ενώ
στο κοπάδι με τα λαβράκια δεν έγινε βολή γιατί κάτι ελεγε μέσα μου ότι κάτι παίζει...
Το ψάρι το είδα με το που σήκωσα το βλέμμα μου απο το βράχο που ενέδρευα, το ίδιο και αυτό τα βλέμματα μας ανταμώσαν
άμεσο κατέβασμα του κεφαλιού και οπισθοχώρηση και ως δια μαγείας αντί να κόψει λάσπη για τα βαθειά άρχισε να έρχεται και να έρχεται και να έρχεται .
Εγώ ενώ βρισκόταν εντ΄ς βεληνεκούς είχα μαγευτεί απο την εικόνα κ δεν επιχειρούσα βολή σχεδόν κουτούλησε την βέργα...
Λίγα μέτρα μουλινέ και εγώ να ζητωκραυγάζω.Βάρος κατι άνάμεσα σε 2μιση με 3 (η ζυγαριά ηταν 50 κιλών
)βάθος 4 μέτρα ..Στη συνέχεια τσίμπησα και ενα κεφαλοπουλάκι για τη σουπα της γιαγιάς...
Τις άλλες 2 μέρες τίποτα αξιόλογο εκτός απο έναν λούτσο πράγμα πρωτοφανές για τα νερά μας μόλις ο 2ος που πάιρνω Β.Ευβοια κόλπος Αιδηψού, και οι 2 φέτος..
(σε ερώτηση σε ψαράδες μου απαντήσαν ότι βγάζουν αρκετά συχνά και αυτοί σε δίχτυα ενώ παλιότερα σπανιότατα...επίσης
εμφανίστηκαν το ίδιο ξαφνικά και αρκετα γουρουνόψαρα..μάλλον έχει σχέση με την άνοδο τις θερμοκρασίας των νερών απο ότι συζητήσαμε
τώρα......)
Ο λούτσος δυστυχώς έχει δεύτερο ρολο....
ωραία πράγματα ! 
, α και ωραίο ψυγείο 
