2 ημέρες...μία βολή...και αυτή κακή

[pda]

Ο Τόπος

541234_10150848450628304_730923303_9733421_774010960_n.jpg

Η βολή

525656_10150848454563304_730923303_9733449_1037865490_n.jpg

303325_10150848451033304_730923303_9733424_2048483841_n.jpg

Το Story

Το πρόγραμμα έλεγε 2μερο ψάρεμα στην Μάνη. Οχι βέβαια για τα ψάρια του αλλά πιο πολύ για την απόδραση και για να ευχαριστηθώ βουτιές ενόψη του Μαιου.

Ημερα 1η
---------------
Την πρώτη ημέρα με ανεβασμένη ψυχολογία κ διάθεση για ψάρεμα διαπιστώνω οτι η θάλασσα ειναι παντού γάλα. Ακόμα και σε καθαρά υποτίθεται νερά με μεγάλες διαύγιες, η ορατότητα δεν ξεπερνούσε τα 7-10 μέτρα!!! Οσο για ψάρια; ούτε δείγμα...Το Σαββατο δεν έριξα βολή!!! Κάτι 400ριδες μεμονωμένοι σαργοι έφευγαν πανικόβλητοι στον παραμικρό ήχο, ενώ παρα τα συνεχόμενα καρτέρια δεν με πλησίασε ούτε κέφαλος...σαν κερασάκι στην τούρτα κατα το απογευματάκι ακουσα και το υπόκοφο ήχο ενός δυναμίτη...Το Πάσχα καλα κρατεί σκέφτηκα!!

Ημέρα 2η
---------------
Μετά απο 3 αποτυχημένες προσπάθειες στο παρελθόν να βρώ τον πολυπόθητο χωματόδρομο που θα με εβγαζε 'σε ενα παρθένο' (μπουαχαχαχα) στο νου μου τόπο...επιτέλους με το android και το google earth στο κινητο καταφέρνω και τον βρίσκω. Η ημέρα τέλεια, η θάλασσα ήρεμη και εγώ σιγά-σιγά να ντύνομαι έχοντας στην διαθεση μου 6 ώρες αποκλειστικά για ψάρεμα. Οσο ντυνόμουνα παρατήρησα οτι στα βράχια της παραλίας υπήρχε σκισμένο το παντελόνι μιας στολής και διπλα μου το velcro από σκισμένα γάντια. 'Παρθένο' μέρος λέω απο μέσα μου και με έπιασε νευρικό γέλιο.

Η θαλλασα ζεστή, ο βυθός τέλειος...αλλά...πάλι αλλά...ψάρια γιοκ!!!! Πάλι κάτι τρομοκρατημένοι εως πανικοβλημένοι μεσσαίοι σργοί και ένα μεγάλο κοπάδι μεσόνερα μελανούρια που περαστικά δεν τρύπώναν πουθενα....Πανέμορφος πεντακάθαρος βυθός...άδειος και έρημος. Χωρίς να έχω βαρεθεί τις βουτιές κατα τις 6 το απόγευμα λίγο πριν βγω πάλι χωρίς βολή, ετοιμάζομαι για ένα καρτέρι περι τα 8-10 μέτρα. Εχω επιλέξει μια συστάδα απο βράχια χαμηλού προφίλ και χαλαρώνω...χαλαρώνω...μέχρι που ετοιάζομαι για την τελευταία εισπνοή. Και τότε γίνεται το ασυλληπτο. Βλέπω ενα μάυρο όγκο να αρχιζει και να έρχεται..να έρχεται...να έρχεται...και να κοντοστέκεται ακριβώς εκεί που είχα επιλέξει για καρτέρι. Ενα ρόφος περι τα 3.5-4 κιλά να κάθεται ακίνητος χωρίς να με κοιτάει, χαλαρός επάνω στις πέτρες που δεν είχαν σχισμές, και εγώ να έχω ήδη σπάσει την μέση...οχι γιατι τον είδα...αλλά γιατι έτσι κ αλλιως είχα αρχίσει την καταδυσει. Ουτε συννενοημένη να είμασταν!!! Κάνω την πιο αθορυβη εξίσωση που μπορούσα...δυστυχώς το ψάρι την καταλαβαίνει και το βλέπω να τρέχει τόσο γρήγορα σαν σχισμένη συναγρίδα και να μην τρυπώνει πουθενά!!! "Τοο good to be true" λεω απο μέσα μου..και όχι τίποτε άλλο μου χάλασε και το καρτέρι ο ρουφιάνος.

Υστερα απο αυτό ασυνάισθητα κολύμπησα για καμια 200αρια μέτρα..και είπα να ξαποστάσω λιγο σε κάποιο μεγαλο βράχο της ακτογραμμής προτού πάρω τον δρόμο της επιστροφής. Ειχα χαρεί μεχρι τώρα τις βουτιές αλλά δυστυχως σου βγαίνει 'το γαμώτο' του άψαρος. Φτάνω σε κάποιο βραχο της ακτογραμμής, και λιγο πριν απλωσω το χέρι μου να τον ακουμπήσω ενα κυματάκι με πετάει ακομα πιο κοντά και μου φέρνει το κεφάλι πιο ψηλά να βλέπει απο την πίσω μεριά του βράχου...κοιτάω μηχανικά και τι να δω!!!! Κατι μεγάλο ακίνητο να ασημίζει και γύρω της 3-4 καλογριές να τις κάνουνε παρέα!!! Η κυρία ήρεμη ακόμα...μάλλον δεν με είχε αντιληφθεί. Δεν τόλμησα να προτάξω το όπλο που το κρατούσα απο τα λάστιχα!!!! Απλα σπρώχνω με το χέρι να πάω λιγο οπισθεν, παιρνω ανάσα ή μάλλον βγάζω αέρα για να καταδυθώ στο 0 με 7αρα στολή και αρχίζω να ξαναπροβάλω αυτη την φορά προσωπο και όπλο....

Κοιτάω απο πίσω...."μα που είναι; μα που είναι; μα που είναι;"....δεν την έβλεπα...."δεν το πιστεύω...έφυγε" έλεγα απο μέσα μου όσο το χέρι έσφιγγε την λαβή και τα μάτια μου 14 σκανάρανε το κάθε τι. Ξαφνικα την νοιώθω παρα την βλέπω...έχει αρχίσει να την κάνει με ελαφρά που λέμε...πήγαινε συριζα στην ρίζα του βράχου απο τα αριστερά μου και κάτω και εγω να τα έχω χάσει κοιτάζοντας το ματι της να με βλέπει λες και ήταν ανθρωπος που προσπαθει να το σκάσει!!! Γυρίζω αργα το όπλο, το κύμα με δυσκόλευε και να βλέπω ενα τεράστιο στόχο...παρόλα αυτά να τα έχω χάσει!!! Το όπλο σημαδεύει ψηλά της ράχη της. Να το ξέρω... να το βλέπω... να το νοιώθω...παρόλα αυτά ΤΟ ΧΕΡΙ ειχε μουδιάσει...το μυαλό έδινε ξεκάθαρη εντολή να κατέβει λίγο το όπλο και όμως το σημαδι δεν διορθωνοτανε οσο και να προσπαθούσα!!!Τελικα της την μπουμπούνισσα εκει...χωρίς διόρθωση...πολυ ψηλά στην ράχη...Χτυπίοταν σαν τρελλή για λιγο στην βέργα και υστερα στην πετονια και δεν μπορούσα να την γραπώσω με τίποτα. Να παλευω στα 0 μετρα, να με χτυπάει το κύμα, να έχω μεπρδευτει με το σχοινί της σημαδούρας, να έχω την άλλη να χτυπιέται σαν τρελλή και εγώ απλά να παρακαλάω απο μέσα μου να μην σχιστεί...Τελικα μπόρεσα και την γράπωσα στα τυφλά με τα δύο χέρια αφου συνέχεια ξεγλιστρούσε και 2-3 ποτηράκια θαλασσινο νερό τα ήπια σίγουρα απο την μάχη.

Ειχα άχτι ένα τέτοιο ψάρι και αυτη η σύληψη μου έμεινε βαθιά χαραγμένη!!!

Υ.Γ Μετα απο αυτό το σκηνικό κατάλαβα που οφείλονται πολλά απο τα τσαρούχια που κανουμε κατα καιρούς και η βέργα σκάει με δύναμη χιλιοστά δίπλα απο καποιον ακίνητο εύκολο στοχο!!! Τα αντανακλαστικά ειναι το παν!!!

[spirosporos]

Ωραια η ιστορια λες κ την ζουσα εγω,κ φυσικα ακομα καλυτερο κ το υπεροχο θυραμα,σιγουρα θα το θυμασαι για πολυ καιρο

[petros78]

Φοβερη περιγραφη... σαν να ημουν εκει...Το ψαρι φετιχ για εμενα αλλα και για πολλους αλλους......

[KABERIS]

ΠΟΡΩΣΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Greek-Blue]

Ψαρούκλα και στο 90΄
Μπράβο!

[jimmy]

Ωραία πριγκίπισσα!

[FAL]

πολυ ωραία αφήγηση την καταευχαριστήθηκα και ωραίο τέλος!!! πανέμορφο και το ψάρι σου, για την ιστορία αν το ζύγησες πόσο ήταν??

[dousmike]

Κούκλα.!!!

[silverdiver]

πανεμορφο ψαρι και πολυ ομορφη περιγραφη!

[guaza]

Τσιπουράκλα!!!!!!

[iosub]

Ωραίο ψάρι, άξιζε τον κόπο κι ας ήταν μία μόνο βολή.