Μπορώ να πω πως ανατρίχιασα λιγάκι.
Όταν δεν έχεις σίγουρο λιμάνι είναι εύκολο να ανοίξεις πανιά.
Όταν όμως έχεις πράγματα (φίλους, οικογένεια, δραστηριότητες, νησί, εργασία) που σε κάνουν ευτυχισμένο και να πατάς με σιγουριά στη στεριά πρέπει να είσαι από εκείνους τους λίγους, που ανοίγουν πανιά στο άγνωστο και στην αβεβαιότητα.
Μια σειρά εμπειριών τον τελευταίο χρόνο με οδηγούν και μένα στην αμφιταλάντευση και το βιντεάκι αλλά και τα γραφόμενα σου με χτύπησαν σε αχίλλειο πτέρνα.
Νομίζω είναι η έλλειψη νοήματος και η έλλειψη δημιουργικότητας που μπορούν να οδηγήσουν σε τέτοιες αποφάσεις.
Μια μεσοβέζικη λύση που βρήκα είναι τα ταξίδια και τα βιβλία.
Εσύ όμως ανοίγεις πανιά προς μια ιδέα, προς έναν προορισμό που δεν γνωρίζεις αν υπάρχει. Αυτό είναι κάτι τεράστιο, χωρίς προηγούμενο.
Αν ποτέ έχεις χρόνο θα ήθελα να μάθω περισσότερα.
Καλή τύχη και οι αναμνήσεις να σου δίνουν δύναμη.